عصر ایران - مهدی چمران، رئیس شورای شهر در خصوص حقوق دریافتی خود گفته است: شورا شغل محسوب نمی شود، حق الجلسه دریافت می کنم به کسی نمی گویم چقدر دریافتی دارم، حتی به پدرم!
این پاسخ عجیب در پاسخ خبرنگارانی داده شد که در پی افشای فیش های نجومی، از رئیس شورای شهر خواسته بودند میزان حقوقش را بگوید.
البته جناب چمران می تواند میزان حقوقش را به پدر مرحومش یا هر کدام از بستگان نگوید چرا که آنان طرف حساب ایشان نیستند اما وقتی کسی از بیت المال ایرانیان پول می گیرد، باید به صاحبان این بیت المال هم پاسخ دهد و دقیقاً بگوید که از خزانه مردم چقدر پول برمی دارد.
این نگاه که "حتی به پدرم هم نمی گویم" ، ناخودآگاه از این نگرش نشأت می گیرد که بیت المال را مال پدر خود و ملک طلق خویش می دانند و الّا چنین جواب سر به هوایی داده نمی شد.
چطور است که ایشان موقع رأی خواستن، هر چهار سال یک بار سراغ مردم می آید و رأیش به "مردم شریف" مرتبط است ولی وقتی حرف از پول و حقوق است، به مردم مربوط نیست ولو این که از کیسه همین مردم پرداخت شود.
مهدی چمران باید بداند که هر چه دارد - از شهرت وجایگاه اجتماعی و ثروت - همه را مدیون این مردم است که قبل از هر چیزی به احترام برادر شهیدش او را راهی شورای شهر تهران کردند.
از این رو، او موظف به خضوع و سپاسگزاری در برابر مردم است نه این که وقتی رسانه ها - که نمایندگان افکار عمومی هستند- از او درباره حقوقش می پرسند، شانه بالا بیندازد و بگوید حتی به پدرم هم نمی گویم.
لذا اگر در انتخابات آتی، وقتی جناب چمران باز هم سراغ مردم بیاید و جوابی مشابه حرف خودش را از مردم بشنود، نباید تعجب کند.
بنابراین ضمن احترام به تصمیم رئیس شورای شهر مبنی بر این که حقوقش را به پدرش هم نگوید، ایشان را دعوت به شفاف سازی درباره حقوق شان می کنیم مگر این که تمام حقوقش از بخش غیر دولتی باشد که در این صورت حق دارد اطلاعات آن را مخفی نگه دارد مگر در برابر سازمان امور مالیاتی.
یادمان باشد مردم پدرمان نیستند ولی نعمتمان هستند آقا