عصرایران؛ احسان محمدی - « هفته قبل استقلالیا رفته بودن جلو رستوران علی منصوریان جشن گرفته بودن، الان پیرهن مشکی می پوشن می رن جلو رستوران قلعه نویی شمع روشن می کنن!» این پاسخ هفته قبل کُری خوانی استقلالی ها بود که بعد از شکست پرسپولیس مقابل نفت می گفتند:« یک سلامی هم بکنیم به اون پرسپولیسی که همه ش یک هفته صدرجدول بود، ولی اندازه 59 هفته کُری خوند!».
تنور فوتبال ایران هنوز داغ است. بازی ها روی زمین چمن حتی داغ تر از انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال شد. در یک عصر اردیبهشتی صدر جدول دوباره دست به دست شد. آنچه می خوانید 10 نکته از دیدارهای حساس غروب یکشنبه 19 اردیبهشت 95است.
1- پرسپولسی ها هرگز فکر نمی کردند تا این اندازه به امیر قلعه نویی مدیون شوند. او و شاگردانش در یک دیدار بی حرف و حدیث استقلال را در تهران3-2 شکست دادند تا جاده قهرمانی را برای پرسپولیس آسفالته کنند. این شعبده بازی فوتبال است که در چند روز می تواند جای قهرمان و ضدقهرمان را عوض کند.
2- مهدی رحمتی در هر حالی ستاره تیمش است. گاهی با درخشش های خیره کننده اش و گاهی با رفتار کورکننده اش! او روز گذشته علاوه بر نمایش ضعیفش در چارچوب دروازه، رفتار ناشایستی با قلعه نویی داشت. به سرمربی سابقش فرمان سکوت داد، به طرف او حمله کرد و استقلال را وارد یک حاشیه بیهوده کرد.آنقدر که رئیس کانون هواداران این تیم گفت: از قلعه نویی معذرت می خواهم، رحمتی یک میلیارد دستمزد می گیرد اما به وقتش 10 هزار تومان هم اخلاق ندارد!... این شعبده بازی فوتبال است که در چند روز می تواند جای قهرمان و ضدقهرمان را عوض کند.
3 - غیرت، تعصب و شرف! این دو، سه واژه را در زبان فارسی یک نفر باید از نو معنی کند. دیروز بعضی از تماشاگران بدترین ناسزاها را علیه امیر قلعه نویی به کار بردند و گفتند بی غیرت است که استقلال را شکست داده است. غیرت؟! یعنی انتظار داشتند او به استقلال راه بدهد که قهرمان شود؟ غیرت شکستن ساق پای حریف، فحاشی برای پیروز شدن و حمله به داور نیست. غیرت یعنی هرکس در برابر تعهدی که آن را امضا کرده مسؤولانه رفتار کند.
4 - برانکو ایوانکوویچ و شاگردانش در تبریز 4-2 گسترش فولاد را شکست دادند. یک دیدار پرهیجان با گل های زیبا. برانکو روی ابرها بود، تیم او کماکان خوب گل می زند و بد گل می خورد. چه سوشا با شلوار باب اسفنجی در تمرینات حاضر شود و چه لوبانف دروازه دروازه باشد! او حتماً این روزها به موقعیت های از دست رفته تیمش فکر می کند. چیزی که باعث شده استقلال خوزستان آسمان بالای سرش را آبی کند.
5 - حضور فرهادی مجیدی در ورزشگاه به عنوان یکی از ستاره های محبوب تاریخ باشگاه هواداران را خوشحال کرد، او پس از سوت پایان بازی روی پیست دور زد و از تماشاگرها تشکر کرد اما بعضی ها با صراحت نوشتند که مالک اصلی باشگاه هواداران هستند و هیچ ستاره ای حق ندارد از نمد این شکست برای خودش کلاهی ببافد. علی منصوریان یا فرهاد مجیدی؟ هر دوی آنها شب ها خواب نیمکت آبی ها را می بینند.
6- فرید کریمی بازیکن صبا در دقیقه 85 دروازه ملوان را باز کرد. تیمی که علی دایی سرمربی آن است و هواداران پرسپولیس در هفته آخر و مقابل استقلال چشم معجزه از آن داشتند اتفاقاً کار قرمزها را دشوار کرد.
این گل باعث شد راه آهن حریف پرسپولیس در دیدار نهایی برای بقا بجنگد. آنها برای مرگ و زندگی بازی می کنند. اگر صبا مقابل ملوان شکست می خورد راه آهنی ها بی انگیزه می آمدند. در فوتبال کاری که گاهی یک دوست می کند، از دست هیچ دشمن و رقیبی بر نمی آید!
7- پرسپولیس برای قهرمان شدن حالا سه سرمربی دارد؛ برانکو، دایی و یحیی گل محمدی! تکلیف برانکو و دایی مشخص است اما حالا توپ به زمین ذوب آهن افتاده است. مرد متین خط دفاعی سال های دور پرسپولیس که آن روزگار به او ایراد می گرفتند زیادی «آرام و لطیف» است و مثل مدافعان سییلوی آن عصر از آرنج و تکل های نابودکننده استفاده نمی کند حالا کافیست استقلال خوزستان را متوقف کند تا پرسپولیس خوشبخت شود!
8- سروش رفیعی! او به تنهایی عامل موفقیت تراکتورسازی در دیدار مقابل استقلال نبود اما یکی از کسانی است که سرنوشت قهرمان را تا این لحظه عوض کرده است. خونسردی خیره کننده، تکنیک ناب، ظرافت در ضربه زدن به توپ و تسلط توام با غرورش بر روند جریان بازی یکبار دیگر نشان داد که هنوز می توان به نسل تازه خوش تکنیک فوتبال ایران امیدوار بود.
9- در صدر جدول جنگ برای سهمیه و قهرمانی خونین است، در قعر جدول ملوان انزلی، سیاه جامگان و راه آهن به فانوس های هم فوت می کنند تا خاموش شوند و به دسته پائین تر سقوط کنند.
دیدار سیاه جامگان – ملوان یک فینال تمام عیار است. نمی شود برای تیمی که سقوط می کند دل نسوزاند. یک فصل امید و آرزو در 90 دقیقه بر باد می رود...
10- هفته ها پیش هم نوشتم: آب زنید راه را هین که «لستر» خوزستان می رسد! باورش آسان نیست که شاگردان عبدالله ویسی تا این اندازه به جام نزدیک شده اند.
آنها شایسته تحسین هستند. آنها درست وقتی لاک پشت و خرگوش تهرانی به هم خیره شده بودند و پلک نمی زدند توانستند غزال وار به صدر جدول برسند. آیا دوباره شعارهای «هلل یوس هل یوسه» خیابان های اهواز را فتح خواهد کرد؟
عیب عیبه. کسی هم دفاع نمی کنه از بی اخلاقی. اما حسن خود و عیب دیگران رو دیدن عیب بزرگتریه!