عصرایران؛ محمد مهدی حیدرپور - امروزه برای گرم کردن فضای داخلی ساختمان در روزهای سرد سال از سیستم های گرمایشی استفاده می شود اما در آینده ممکن است لباس هایی که به تن می کنید وظیفه گرم کردن بدن و در نتیجه کاهش مصرف انرژی برای گرمایش ساختمان ها را نیز بر عهده بگیرند. مهندسان دانشگاه استنفورد با به کارگیری شبکه ای از نانوسیم های نقره روی پارچه لباس نه تنها هرچه بهتر آن را نسبت به لباس های عادی عایق ساخته اند بلکه در تولید گرما توسط خود آن نیز موفق بوده اند.
به گزارش "گروه علم و فناوری" عصرایران، بنابر پیش بینی "یی کوی"، استادیار علوم مواد و مهندسی در دانشگاه استنفورد که رهبری پروژه را بر عهده داشته است، نسخه ارزان قیمت این لباس ها می تواند طی یک بازه زمانی سه ساله روانه بازار شود. نیمی از انرژی مصرفی جهان برای گرمایش ساختمان ها به کار می رود و این مساله یک سوم از انتشار گازهای گلخانه ای جهانی را موجب می شود. بر همین اساس، ایده پارچه نقره ای شکل گرفته است.
برای کاهش هدررفت انرژی و حفظ گرمای داخلی، بیشتر مهندسان تلاش می کنند ویژگی های عایق کاری مصالح ساختمانی را ارتقا دهند. اما تیم دانشگاه استنفورد تمرکز خود را بر گرم نگه داشتن افراد معطوف کرده است. لباس های عادی با به دام انداختن گرما می توانند این کار را انجام دهند اما اجازه می دهند بیشتر آن گرما به هوای اطراف باز گردد.
شاید این پرسش مطرح شود که چرا از فلز استفاده نمی شود؟ سطح چنین لباسی می تواند گرمای آزاد شده بدن را به سمت پوست باز گرداند اما فلز سخت است و تردیدی وجود ندارد مردم به لباسی لطیف با قابلیت تنفس تمایل دارند. راه حل این مساله نانوسیم هایی نازک و نرم است. از آن جایی که نقره ارزان‌تر از طلا است و نسبت به مس پایدارتر است، یی کوی این ماده را انتخاب کرده است. و از آنجایی که نقره می تواند رسانای الکتریسیته باشد، یک مینی باتری می تواند ولتاژ اندکی را برای گرم کردن نانوسیم های نقره و ارائه گرمای بیشتر تولید کند. برای پوشش پارچه، تیم پژوهشی آن را در محلولی فرو بردند که پس از خشک شدن یک لایه نازک از نانوسیم روی آن باقی می ماند. در نتیجه، پارچه ای در اختیار دارید که همچنان عرق می تواند از آن خارج شود و نانوسیم ها نیز هنگام شستشو از آن جدا نمی شوند.
از آن جایی که نانوسیم ها بسیار کوچک هستند به مقدار کمی نقره نیاز است. بنابر بررسی های صورت گرفته، پوشش نقره ای در بیشترین حالت 10 دلار به قیمت یک پیراهن می افزاید. از سوی دیگر، پوشیدن این قبیل لباس ها صرفه جویی قابل توجهی در میزان برق مصرفی سالانه افراد - حدود یک هزار کیلووات ساعت - را به همراه دارد.
اما آیا مردم ژاکتی با پوشش نانوسیم های نقره به تن می کنند؟ بدون تردید، جدا کردن افراد از سیستم های گرمایشی ساختمان ها ممکن است به چیزی فراتر از لباس هایی گرم‌تر نیاز داشته باشد. در حقیقت، کاهش مصرف انرژی تنها به یک فناوری نیازمند نیست و تغییر شیوه و سبکی که مردم زندگی می کنند نیز ضروری است.
برای خواندن مطالب بیشتر در زمینه علم و فناوری به اینجا مراجعه کنید.