مشرق - عقاب طلایی پرنده شکاری است و جز گونه‌های جانوری حمایت شده از سوی سازمان حفاظت محیط‌زیست به شمار می‌‌آید که در سراسر زاگرس و البرز زندگی می‌کند.
عقاب طلایی نام خود را از پرهای طلایی و برنزی تاج، سر و پشت گردنش گرفته است. قهوه‌ای تیره است و از دور به سیاهی می‌زند.
طول بال‌های این عقاب بیش از 2 متر است و می‌تواند تا وزن 7 کیلوگرم را از زمین بلند کند. عقاب طلایی تنها با یک جفت دیده می‌شود و تک همسر است و احتمالا تا پایان عمر پیوند جفت‌ها برقرار می‌ماند.
این جانور در امتداد دو رشته کوه البرز و زاگرس و کویرهای مرکزی سکونت دارد. ماده این پرنده از نر بزرگ‌تر است و جز ین تفاوتی ندارند. مناطق صخره‌ای، چشم‌اندازهای فراخ را به زمین‌های هموار و مناطق جنگلی ترجیح می‌دهد.
این جانور برای شکار استراتژی‌های گوناگونی دارد. هرکدام قلمرویی به وسعت 90 کیلومتر دارند سرعت متوسط عقاب طلایی 50 کیلومتر در ساعت ثبت شده است که می‌تواند در زمان شیرجه آن را به 320 برساند.
این حیوان به طور متوسط روزانه 300 گرم گوشت می‌خورد و به طور عمده از پستانداران تغذیه می‌کند و پرندگان انتخاب دوم آن است.
چند لانه دارند که به طور چرخشی از آن استفاده می‌کنند و در شرایط لانه می‌توانند 3 متر قطر و 4 متر ارتفاع داشته باشند. معمولا 2 تخم می‌گذارند و تا 45 روز روی آنها می‌خوابند.