هاآرتص نوشت: اسرائیل می تواند به عربستان سعودی در پایان دادن به انحصار هسته ای ایران از طریق همکاری با سعودی ها برای دست یابی به توانمندی هسته ای، کمک کند.
به گزارش «انتخاب»، این نشریه اسرائیلی در ادامه نوشت: اگر ایران از توافق در حال شکل گیری با قدرت های دنیا تخطی و بر دست یابی به سلاح اتمی پافشاری کند، پاسخ اسرائیل بر خلاف رویکرد سنتی اش خواهد بود. اسرائیل تهدیدهای خود را برای حمله به تاسیسات اتمی ایران ادامه نخواهد داد، زیرا دستاوردهای کوتاه مدتی خواهد داشت. در عوض اسرائیل هشدار می دهد که از طریق کمک به عربستان سعودی برای دست یابی به توانمندی هسته ای، به انحصار هسته ای تهران خاتمه خواهد داد.
این رویکرد جدید بر خلاف مواضع گذشته اسرائیل است که همیشه از ایجاد زنجیره واکنش های هسته ای مصر، ترکیه و عربستان سعودی در صورت دست یابی ایران به سلاح اتمی نگران بود. این رویکرد جدید کابوسی برای برنامه ریزان استراتژیک در تل آویو و واشنگتن است.
هاارتص ادعا کرد: به نظر می رسد تاکتیک جدید اسرائیل برای متقاعد کردن ایرانی ها برای فراموش کردن بمب اتمی است. هرچند تهدید آمریکایی ها و اسرائیلی ها برای حمله نظامی به ایران همچنان پابرجاست، اما توانمندی عملیاتی و سیاسی تحقق این تهدید خود یک مشکل بزرگ است.
این نشریه اسرائیلی مدعی شد: تمایل ایران برای داشتن بمب اتمی از انگیزه های مختلفی برخوردار است: ماهیت کشور ایران به عنوان یک قدرت باستانی و پرافتخار منطقه ای و نیز ترس از عقب ماندن از رقابت با عراق(!)، دشمنی که با تهران هم مرز است و زمانی قصد داشت سلاح اتمی داشته باشد. نخستین حمله به یک تاسیسات هسته ای(که حمله ای شکست خورده نیز بود) حمله فانتوم های ایران علیه راکتور بغداد در اکتبر سال 1980 بود.
دوم این که سلاح های اتمی در محاسبات قدرت در دنیا وارد شد. آمریکایی ها آن را داشتند، در نتیجه شوروی سابق نیز نیاز آن را احساس کرد. پس از ان چینی ها از ترس شوروی سابق، سلاح اتمی ساختند. چین دارای سلاح اتمی به هند اتمی منجر شد و سپس پاکستان هسته ای شد. بدون تردید اگر آمریکا با انگلیس در مسائل هسته ای همکاری کند، فرانسه نیز هرگز تلاش برای داشتن بمب اتمی را فراموش نخواهد کرد.
این روزنامه در ادامه با اشاره به نحوه شکل گیری معاهده منع گسترش سلاح های اتمی نوشت، پس از افزایش رقابت هسته ای در دنیا، این رقابت به دو شکل تقسیم شد: یکی توافق میان دو قدرت برابر(برزیل و آرژانتین) و یکی هم تضمین قدرت برتر یعنی آمریکا برای حمایت از متحدانش در برابر دشمن هسته ای( حمایت از ژاپن، کره جنوبی و تایوان در برابر کره شمالی و چین). بعلاوه توافقی در میان کشورهای عضو ناتو برای اجتناب از دست یابی به سلاح اتمی نیز وجود دارد.
بنابراین بدون چتر هسته ای قابل اعتماد امریکایی ها، از جمله دفاع از پادشاهی های عرب در مقابل قدرت هسته ای ایران، عربستان سعودی بدون تردید در مسیر دست یابی به توانمندی هسته ای گام برخواهد داشت. در سالهای اخیر شواهدی از این عزم به چشم می خورد. سعودی ها می توانند محصولات تولید شده را از دیگر کشورها به ویژه پاکستان خریداری کنند. هرچند این تحولات از نظر اسرائیل منفی است، اما جنبه های مثبتی نیز برای اسرائیل دارد.
اسرائیل به عنوان عضو ناظر در نشست بازبینی معاهده منع گسترش سلاح های اتمی می تواند اعلام کند به ادامه انحصار هسته ای ایران اجازه نخواهد داد. یا این که اسرائیل می تواند به سعودی ها در دست یابی به توانمندی هسته ای کمک کند.