روزنامه ایران نوشت:
در حالی که برخی رسانه‌ها از نامه‌ای 100 امضایی با مضمون انتقاد از رئیس‌جمهور خبر داده‌اند، نشانی از اسامی امضاکنندگان، در دست نیست.
روزنامه ایران در ادامه مطلب خود، با دفاع از کلیت مجلس و رابطه تعاملی قوای مجریه و مقننه آورده است: روز دوشنبه و در آستانه سفر رئیس‌جمهور به استان قم، دو خبرگزاری نزدیک به اصولگرایان، متن نامه‌ای حاوی انتقاد از ادبیات رئیس‌جمهور و شیوه مواجهه وی با منتقدان منتشر کردند و مدعی شدند این نامه که به امضای 100 نماینده رسیده، «حدود یک ماه پیش تهیه شده و قرار است به هیأت رئیسه تقدیم گردد.»
این دو رسانه منتقد دولت، برخلاف رویه معمول مطبوعاتی، تنها به انتشار نامه اکتفا کرده بودند و نه تنها 100 نام، بلکه حتی اسم یک امضاکننده را نیز منتشر نکرده‌اند.
فقط جبار کوچکی‌نژاد نماینده رشت، در گفت‌وگویی با یکی از خبرگزاری‌ها، یک ماه پیش را زمان «تهیه» نامه اعلام کرده بود، اما حتی کوچکی‌نژاد که یگانه نام ذکر شده در متن خبر است و برای مستندسازی تعلق نامه به مجلس با او گفتوگو شده، در پاسخ به سؤال خبرنگار «ایران» از تعداد امضاکنندگان نامه ابراز بی‌اطلاعی می‌کند.
با وجود آنکه ادعا شده این نامه انتقادی یک ماه پیش تهیه شده است، 30 نماینده‌ای که روز گذشته در حاشیه جلسه علنی مجلس مورد سؤال خبرنگار «ایران» قرار گرفته‌اند، اساساً از وجود چنین نامه‌ای اظهار بی‌اطلاعی کردند.
محمدحسین فرهنگی و بهروز نعمتی اعضای هیأت رئیسه مجلس هم در میان این نمایندگان قرار داشتند. نعمتی، سخنگوی هیأت رئیسه به «ایران» گفت که چنین نامه‌ای به هیأت رئیسه مجلس نرسیده و او نیز اصلاً آن را ندیده است.
نمایندگان دیگری که با فرض صحت وجود چنین نامه‌ای احتمال می‌رود نام آنان در زمره امضاکنندگان باشد نیز از وجود چنین نامه‌ای اظهار بی‌اطلاعی کردند. نمایندگانی همچون مسعود میرکاظمی عضو جبهه پایداری، حسین علی حاجی دلیگانی، عباس مقتدایی، حسین نجابت، محمدحسن آصفری، سیدعلی طاهری، علی ایرانپور و لاله افتخاری که جزو نمایندگان منتقد دولت محسوب می‌شوند هم پای هیچ نامه‌ای با این مضمون را امضا نکرده و اساساً از وجود آن هم خبر نداشتند.
بر این فهرست باید اضافه کرد اسامی نمایندگان دیگری که به خبرنگار «ایران» گفتند چنین نامه‌ای را ندیده‌اند؛ فاطمه رهبر، احمد توکلی، عبدالحمید فیاضی، جواد جهانگیرزاده، سلیمان عباسی، محمدجواد کولیوند، عمران علیمحمدی، حسین‌علی شهریاری، علاء‌الدین بروجردی، محمد دامادی، غلامرضا اسداللهی، دخیل‌عباس زارع‌زاده، شهباز حسن‌پور، حجت‌الله درویش‌پور، عباس فلاحی باباجان، احمد بخشایش اردستانی، رمضانعلی سبحانی‌فر و مؤید حسینی صدر.
در این میان، سید امیرحسین قاضی‌زاده نماینده مشهد و سخنگوی جبهه پایداری در گفتوگو با «ایران» با بیان اینکه "یادم نمی‌آید کدام نامه را می‌گویید"، گفت: یکی از همکاران داشت امضا جمع می‌کرد. وی در پاسخ به این سؤال که "چرا در حالی که متن نامه ادعایی منتشر ولی اسامی امضاکنندگان منتشر نشده است"، افزود: هر وقت لازم باشد اسامی هم اعلام می‌شود. او همچنین در پاسخ به این سؤال که "آیا خود شما این نامه را امضا کرده‌اید؟" گفت: اگر لازم بود جواب بدهم، جواب می‌دادم.
جبار کوچکی‌نژاد، دیگر نماینده منتقد دولت که یکی از خبرگزاری‌ها به نقل از او خبر نامه انتقادی به رئیس‌جمهور با 100 امضا را منتشر کرده نیز به «ایران» گفت که اطلاع ندارد که چند نفر این نامه را امضا کرده‌اند. اظهار بی‌اطلاعی نماینده رشت از تعداد امضاها در حالی است که این خبرگزاری، به نقل از او خبر را منتشر کرده است.
انتشار چنین خبری به نام 100 نماینده مجلس در حالی که هیچ اسمی از امضاکنندگان منتشر نشده، نوعی خبرسازی علیه دولت آن هم در آستانه سفر رئیس‌جمهور به قم محسوب می‌شود؛ چنانچه هادی حسینی عضو فراکسیون رهروان ولایت معتقد است این شیوه از اطلاع‌رسانی منجر به التهاب در جامعه می‌شود.
او به خبرنگار «ایران» گفت: خبرگزاری‌ای که چنین خبری را منتشر می‌کند، باید از صحت آن اطمینان داشته باشد و اینکه متن نامه‌ای منتشر ولی اسامی امضاکنندگان آن اعلام نشده، کار حرفه‌ای محسوب نمی‌شود. او البته از همکاران خود در مجلس که چنین خبرهایی را به خبرگزاری‌های خاص می‌دهند هم خواست تا دقت بیشتری داشته باشند و آنچه را که در ذهن خود می‌گذرد به عنوان خبر و به نام مجلس منتقل نکنند.
حجت‌الاسلام سیدمحمد سادات ابراهیمی، عضو دیگر فراکسیون رهروان هم در این باره گفت: اقلیت انگشت‌شماری دوست دارند خواسته‌های خود را با صدای بلند به عنوان مطالبات مجلس معرفی کنند و در حالی که مرام دولت، تعامل با مجلس است، این افراد در پی برهم زدن همکاری بین دو قوه هستند چون نان خود را در دعوا و اختلاف‌افکنی می‌بینند.
به گفته وی این خبرسازی‌ها بی‌ارتباط با سفر رئیس‌جمهور به قم هم نیست. از آنجا که در سفرهای استانی استقبال گرمی از دولت و رئیس‌جمهور می‌شود، چنانکه در آخرین سفر به اصفهان رخ داد و پیش‌بینی می‌شود در قم هم تکرار شود، عده‌ای می‌خواهند با حاشیه‌سازی اقبال مردم و بخصوص حمایت مراجع و علما از دولت را تحت‌الشعاع قرار دهند.
دو خبرگزاری یادشده، در نامه خود، به ادبیات رئیس‌جمهور و شیوه برخورد دولت با منتقدان خرده گرفته‌اند و از طرف 100 نماینده مجلس نوشته‌اند: «آقای رئیس‌جمهوری! آیا روند توهین به منتقدان نقطه پایانی خواهد داشت یا مسیر سلب آزادی‌ها و شکایت ادامه می‌یابد؟» این در حالی است که هیچ محدودیتی برای بیان نقدهای منتقدان وجود ندارد. کما اینکه آنها شدیدترین انتقادات و بی‌سابقه‌ترین آنها را علیه توافق ژنو و دیپلماسی هسته‌ای دولت از تریبون مجلس و در همایش‌های مختلف با عنوان دلواپسان مطرح کرده‌اند.
کمال‌الدین پیرمؤذن، نماینده اردبیل در مجلس هم در پاسخ به این ادعا گفت: از شخص رئیس‌جمهور تا وزرا و استانداران در دولت یازدهم، هیچ‌کس مصون از نقد نبوده و منتقدان هر روز هرچه دلشان می‌خواهد، می‌گویند. این نماینده مجلس به «ایران» گفت: من از نامه 100 نماینده به رئیس‌جمهوری اطلاع ندارم اما اگر صحت داشته باشد، بی‌انصافی است؛ چون توهین‌ها و تخریب‌هایی که علیه دولت می‌شود، باید محل بحث باشد.
او به نامه‌ای اشاره می‌کند که روز دوشنبه توسط یکی از نمایندگان در کازیوی
نمایندگان گذاشته شده و سرشار از توهین و تهمت به دولت و رئیس‌جمهور است.
پیرمؤذن نام این نماینده را نبرد و افزود: من روز سه‌شنبه می‌خواستم در
همین باره تذکر بدهم ولی بزرگان صلاح ندانستند و گفتند با این کار، او بزرگ
می‌شود. او در سال‌های گذشته مدیرکل ارشاد یکی از استان‌ها بوده و در هیأت
بدوی رسیدگی به تخلفات کارکنان دولت، تخلفش محرز و محکوم شده است.
پیرمؤذن تأکید کرد: افکار عمومی همراه دولت است و این تندروهای خود حق پندار امتحان پس داده، اقبالی در بین مردم ندارند. آنها طی روزهای گذشته علیه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی جوسازی کردند و الان هم در آستانه سفر رئیس‌جمهور به قم، با این خبرسازی‌ها می‌خواهند رابطه دولت با مراجع را مخدوش کنند؛ حال آنکه دیدیم در سفر رئیس دفتر رئیس‌جمهور به قم، مراجع عظام تقلید به این شایعه‌سازی‌ها توجه نداشتند و از برنامه‌های دولت دفاع کردند.
به نظر می‌رسد هیأت رئیسه مجلس در مقابل این قبیل اقدامات که به نام مجلس و البته به کام برخی جریان های خاص انجام می‌شود، واکنش شایسته از خود نشان دهد. فارغ از اهداف سیاسی، پشت پرده چنین خبرسازی‌هایی به لحاظ حرفه‌ای هم به نظر نمی‌رسد کار این رسانه‌ها قابل دفاع باشد. انتظار آن بود که نام اسامی امضاکننده نامه مورد ادعا به همراه متن آن منتشر شود.