نتایج یک پژوهش تازه نشان می دهد که اکثر موارد ابتلا به سرطان، تنها ناشی از «بدشانسی» افراد است، نه سبک زندگی، مشکلات ژنتیکی یا رژیم غذایی آنها.
به گزارش ایرنا، این پژوهش توسط یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه 'جان هاپکینز' امریکا صورت گرفته و نتایج آن در آخرین شماره مجله علمی معتبر «ساینس » انتشار یافته است.
این نتایج نشان می دهد علت اصلی بروز سرطان در انسان بیشتر ناشی از «جهش تصادفی در دی ان ای» هنگام فرایند تقسیم سلول های بدن است.
به گفته محققان امریکایی، اشتباه در تقسیم سلول ها یا جهش تصادفی، عامل بروز دو سوم سرطانها است و فقط یک سوم باقی مانده به عوامل محیطی یا ژن های ارثی معیوب ارتباط دارد.
با وجود این، پژوهشگرانی که این پژوهش را انجام داده اند، هشدار می دهند که سبک زندگی نامناسب و رفتارهایی چون سیگار کشیدن می تواند به عامل بدشانسی اضافه شود.
آنها می گویند جابجایی اشتباهی عناصر تشکیل دهنده دی ان ای انسان با یکدیگر هنگام شبیه سازی سلولی، ناشی از بداقبالی یا «بدشانسی» است که برای فرد رخ می دهد.
محققان می گویند به این نتیجه رسیده اند که بدشانسی عامل بروز 22 نوع سرطان از 31 نوعی است که در پژوهش خود، آن را بررسی کرده اند.
نتایج این پژوهش حاکی از آن است که خطر ابتلا به انواع سرطان در اعضایی که میزان تقسیم سلول های پایه در آنها بیشتر است، افزایش می یابد.
آنها در این زمینه به میزان تقسیم سلول های پایه در روده بزرگ انسان اشاره کرده اند که چهار برابر میزان تقسیم سلول های پایه در روده کوچک است. در نتیجه، ابتلا به سرطان روده بزرگ در انسان بیشتر از ابتلا به سرطان روده کوچک است.
اما برعکس، میزان تقسیم سلول های پایه در روده کوچک موش ها بیشتر از روده بزرگ این حیوانات است و در نتیجه، میزان ابتلای آنها به سرطان روده کوچک نیز بیشتر از سرطان روده بزرگ است.
روزنامه 'گاردین' چاپ انگلیس نوشت: نتایج این پژوهش مشخص می کند که چرا برخی افراد که زیاد سیگار می کشند یا سبک زندگی نامناسبی دارند، بیشتر عمر می کنند و به سرطان هم دچار نمی شوند؛ در واقع، اینگونه افراد تنها «خوش شانس تر» از دیگران هستند و هنگام تقسیم سلولی، در دی ان ای آنها اشتباهی رخ نمی دهد.
'کریستین توماستی'، از مسئولان تیم تحقیقاتی دانشگاه جان هاپکینز در این باره گفت: «اگر دوسوم سرطان ها به علت اشتباه در جهش دی ان ای هنگام تقسیم سلول های پایه رخ می دهد، اصلاح سبک و عادات زندگی می تواند کمک بزرگی برای ممانعت از برخی سرطان ها باشد، اما شاید این کارها برای بقیه سرطان ها موثر نباشد.»
وی افزود: ما باید منابع بیشتری را برای یافتن راه هایی به منظور تشخیص سرطان ها در مراحل اولیه و قابل درمان اختصاص دهیم.