به گزارش ایسنا و به نقل از پایگاه خبری ای. یو آبزرور، مذاکرات هسته‌ای با ایران یکی از پرونده‌های نادری است که در آن نماینده اتحادیه اروپا در سیاست خارجی یک نقش دایمی را بر عهده گرفته است.
رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا برای چندین سال از 2006 نه تنها در مذاکرات سه کشور اروپایی با ایران بلکه در قالب مذاکرات 3+3 با ایران حضور داشته است. در حال حاضر این مذاکرات به ریاست کاترین اشتون برگزار می‌شود. در حالی که واقعیت این است که وی از پایان ماه اکتبر از سمت ریاست سیاست خارجی اتحادیه اروپا برکنار شده است. اما حضور و مأموریت اشتون در مذاکرات هسته‌ای به دلیل این‌که زمان کمی تا ضرب‌الأجل 24 نوامبر برای دستیابی به توافق نهایی باقی مانده بود تمدید شد. اما اکنون این ضرب‌الأجل تا ژوئن 2015 تمدید شده است و به نظر می‌رسد در این دوره موگرینی به عنوان رییس جدید سیاست خارجی اتحادیه اروپا حضور داشته باشد.
شایعاتی شنیده می‌شود مبنی بر این‌که این بحث در میان رییسان اتحادیه اروپا وجود دارد. برخی از رهبران اروپایی اعلام می کنند که این جایگزینی باید انجام گیرد. در غیر این صورت آن‌ها با مباحث غیرضروری مبنی بر این که اعتبار اتحادیه اروپا به عنوان یکی از نقش‌آفرینان در این پرونده مهم از دست می‌رود، مواجه می‌شوند.
به نوشته این پایگاه خبری شکی وجود ندارد که در مذاکرات بین‌المللی شخصیت‌ها اهمیتی ندارند. اشتون توانسته مذاکرات 3+3 با ایران را به خوبی مدیریت کند. این مذاکرات این فرصت را به جامعه بین‌المللی داد تا به توافق ژنو دست یابند.
این پایگاه خبری در ادامه با اشاره به این‌که کاترین اشتون به دلیل جایگاهش به عنوان هماهنگ‌کننده گروه 3+3 با ایران در مذاکرات حضور دارند و این به دلیل مهارت‌های شخصی نیست، نوشت: وی این سمت را در مذاکرات هسته‌ای از خاویر سولانا گرفت. کسی که ابتکار عمل بیش‌تری برای حل مذاکرات از خود نشان داد. زمانی که مأموریت سولانا در اتحادیه اروپا به پایان رسید وی همه مسوولیتش را به اشتون واگذار کرد. این تصمیم درستی بود.
اما اکنون این سوال پیش می‌آید که به چه دلیلی این تفاوت به وجود می‌آید. آیا کسی بهتر از اشتون برای حضور در مذاکرات به عنوان نماینده اروپا وجود ندارد؟ به طور حتم موگرینی نیز اکنون کم‌تر از اشتون به هنگام عهده‌گیری سمتش در سال 2009 درباره سیاست خارجی نمی‌داند.
این پایگاه خبری در پایان می‌نویسد که اکنون دلیلی وجود ندارد که انتظار نداشته باشیم موگرینی به جای اشتون مذاکرات را در دست گیرد.