اجلاس آستاراخان، با حضور سران کشورهای ساحلی دریای خزر در حال برگزاری است و یکی از بحث های مهم این اجلاس نیز، بررسی چندین باره رژیم حقوقی دریای خزر است.
یکی از بحث هایی که در سالیان اخیر در این باره بر سر زبان ها افتاده این است که ایران و شوروی سابق، هر کدام 50 درصد از این دریا را صاحب بودند ولی بعد از فروپاشی شوروی، سهم ایران به 11 درصد کاهش یافت و دولتمردان ایرانی نتوانستند از مالکیت ایران بر خزر حراست کنند.
اگر بخواهیم فارغ از "احساسات" و "شایعات" موضوع را بررسی کنیم و به جای حرف های غیر مستند به منطق، اسناد و قواعد حقوقی مراجعه کنیم باید بگوییم که اساساً ایران هیچگاه مالک 50 درصد خزر نبوده است و دمیدن بر یک مالکیت واهی، چیزی جز سیاسی کاری و خودتحقیری نیست.
در این باره نکات زیر قابل توجه است:
1 - نقشه خزر و کشورهای ساحلی اش را مقابل تان بگذارید. فارغ از این که در آن سوی خزر یک کشور(شوروی سابق) قرار دارد یا چهار کشور (روسیه،قزاقستان،ترکمنستان و آذربایجان) ، بکوشید با یک خودکار، خزر را طوری تقسیم کنید که 50 درصدش به ایران برسد. آیا با توجه به نقشه و موقعیت طبیعی دریاچه و کشورهای اطرافش چنین تقسیمی اساساً امکان پذیر است؟ کسانی که دم از مالکیت 50 درصدی ایران می زنند، احتمالاً بدون نگاه کردن به نقشه ، به این موضوع فکر کرده اند و با خود گفته اند: دو کشور بوده و یک دریا در میان شان و لابد باید 50 - 50 بین شان تقسیم شود!
2 - اگر به نقشه بنگرید، ایران تنها بخش کوچکی از سواحل جنوبی خزر را در اختیار دارد و چندین برابر آن در اختیار کشورهای دیگر است. چگونه می توان پذیرفت که ایران با اندکی ساحل، صاحب نیمی از خزر شود و بقیه با سواحلی به مراتب طولانی تر از ایران ، مالکیت مشابه داشته باشند. در زمان شوروی سابق هم همین منطق ساده حاکم بود و ان مرزهای طولانی در شمال، غرب و شرق دریا متعلق به شوروی بوده است.
3 - بارها گفته شده است که در سال های 1921 و 1940 ، ایران و شوروی سابق، معاهده هایی امضا کرده بودند و طبق آن معاهده ها، مالکیت خزر را بین خودشان بالمناصفه تقسیم کرده بودند.
سپس گفته می شود که تجزیه شوروی سابق، نافی حق ایران نیست و کشورهای باقی مانده از شوروی سابق، باید میراث دار آن 50 درصد خودشان باشند نه این که کل خزر را مجدداً بین خود تقسیم کنند.
این سخن در صورتی درست بود که بین ایران و شوروی سابق، چنین معاهده ای وجود می داشت. اما واقعیت این است که در هیچ کجای این دو معاهده، مالکیت خزر بین ایران و شوروی تقسیم نشده است بلکه هر دو کشور توافق کرده اند که در آب های خزر به طور مساوی "حق کشتیرانی" داشته باشند، از معافیت هایی برخوردار شوند و بتوانند تا 10 میل دریایی از سواحل خود ماهیگیری کنند. اگر کلمه به کلمه این دو معاهده را بررسی کنید درخواهید یافت که تقسیم 50 درصد مالکیت دریا در این معاهده ها وجود خارجی ندارد.
بنابراین، وقتی اساساً چنین توافقی وجود ندارد ، چرا باید بر اساس "هیچ و آنچه نیست" سخن گفت؟ مگر قرار است کشورهای ساحلی خزر بر مبنای توهمات ما رفتار کنند؟
بنابراین بهتر است به جای هدر دادن انرژی برای تحقق امر محال، از وضعیت کنونی که هنوز رژیم دریایی مشخصی در دریای خزر مصوب نشده است، برای بهره برداری حداکثری از منابع نفتی خزر استفاده کرد.
رود ولگا ۲۴۱ کیلومتر مکعب
رودهای کورا ۱۳، اترک ۸٫۵، اورال ۸٫۱ و سولاک ۴ کیلومتر مکعب آب را سالانه وارد دریا می‌کنند.
این درحالی که بیش از 300 رود به دریای خزر وارد می شوند
در جواب بند 1 باید گفت شما سعی کنید تشتی را پیدا کنید که یک طرف عمق بیشتری نسبت به سمت مقابل داشته باشد. حجم آب را 50 -50 بگیرید شاید روی نفشه 25 درصد سهم ایران شود و 75 درصد سهم شوروی سابق.
از بچگی هر چی نقشه ایران دیدم، مثل همین هایی که توی امیج سرچ گوگل برای شما هم میاد، دریای خزر (یا همون کاسپین) تا یک خط مشخص کشیده شده. من همیشه فکر میکردم دقیقا تا همینجا مال ایرانه.
حقوق نمیدونم، خیلی هم مهم نیست برام، ولی اگر یک نفر که میدونه نقشه ها بر چه اساس کشیده میشن، به من بگه که چرا دقیقا تا همین خط برای ایران کشیده میشده، ممنون میشم.
جهت اطلاع عمومی میپرسم، و اینکه بدونم دیگه چه قسمتهایی در نقشه ایران کشیده میشه و مال ایران نیستند؟
فکر کنید با طرف های دیگر خزر در حال مذاکره هستیم برای تقسیم دریای خزر.
آیا با ادبیات برخی کامنت گذاران مانند :
-اینجا اسمش خزره پس مال ماست
-ما فرزندان کوروش هستیم
-باهاتون برخورد فیزیکی می کنیم
-در زمان هخامنشی اینجا مال ما بود
-...
می تونیم حرف ما رو قبول می کنن؟
پس باید به سند و مدرک و استدلال روی بیاریم. مدارک و استدلالات هم می گویند:
- سهم ایران از سواحل خزر ، کمتر از 15 درصد است.(لطفا به نقشه نگاه کنید)
- قواعد بین المللی تقسیم آب های مشترک که سهم هر کشور رو بر اساس خط ساحلی تعیین می کنند و سهم ساحلی ما از شوروی و جانشینانش کمتر است.
-معاهدات بین طرفین که در این خصوص هم هیچ معاهده ای بین ایران و روسیه (و شوروی سابق) مبنی بر تقسیم 50 درصدی خزر وجود ندارد. معاهده های 1921 و 1940 میلادی هم چنین تقسیمی را مطرح نمی کنند. کسانی که با اسم بردن از این معاهدات در داخل می گویند در این دو معاهده ایران مالک 50 درصدی خزر شده است، تصور کنند که اگر همین را به طرف های مقابل بگویند و طرف های مقابل بگویند آن بخش از معاهده که حاوی چنین چیزی است را نشان دهید، دقیقا کدام ماده و بند و تبصره را باید نشان دهیم؟
بنابراین از زمانی که ایران و روسیه در ساختار قرن گذشته همسایه شده اند و مقررات و معاهدات نوین بین المللی اندک اندک شکل گرفته ، ایران مالک زیر 15 درصد از خزر بوده است و نه بیشتر. البته ای کاش این گونه نبود ولی واقعیت این است ، چه بپذیریم و چه نپذیریم.
کاملا بجا بود و عالی
2- اقوام ترکمنستان و آذربایجان ایرانی میباشند و اکنون مستقل میباشند و کشورهای حائل بین ما و روسیه میباشند. اگر به تاریخ رجوع کنید قدر موقعیت کنونی را خواهید دانست چون هم مرزی با روسیه و شوروی سابق همواره برای ما مشکل ساز بوده است. حال اگر سهم آذربایجان و ایران و ترکمنستان رویهم حداقل 60 درصد باشد ایده آل است.
اگه بگي بيا در تميز كردن دريا كمك كنيم يا
فلانقدر هزينه كنيم عمرا" پا پيش بذارن
امتحان كنيد.
دوستان حتي تو نقشه هاي معتبر ، اسم اين درياچه كاسپينه نه خزر
لطفاً اصلاح كنيد متون نگارشيتونو
از خیالات گذشته تشریف بیارید بیرون
"تا این لحظه"
نویسنده استدلال منطقی و حقوقی کرده تا بلکه ایرانیانی که جو گیر شدن ، نگاه واقع بینانه ای به موضوع داشته باشند اون وقت یکی میاد تهدید به برخورد فیزیکی می کنه.
در آن زمان و تا به امروز هم بهره برداری از منابع زیر دریایی مورد توافق نبوده چونکه در زمان قاجار اساساْ ممکن نبوده که از زبر دریا بهره برداری بغیر از ماهیگیری کنند…..!
یعنی از لجاظ حقوقی باید به توافق برسند که آیا خزر دریاچه است که میبایست تقسیم به ۵ شود یا دریا با حق ۱۲ الی ۲۰۰ مایلی فلات قاره از هر ساحل.
جمله بالا کاملا غلط است یه بچه دبستانی هم می دونه که خزر روزگاری در زمان پادشاهی هخامنشیان، ساسانیان و اشکانیان بیش از 500 سال 100 درصد مال ایران بوده
یادمان نرود الان در قرن 21 هستیم و بر اساس مناسبات روز حرف می زنیم.
شماها که اعتراض کردید دارید چیز دیگه ای میگید.
برو صاحابش رو بيار بهش بگو دارن درياتو ميبرن :-)
کجای کاری بابا؟
http://www.asriran.com/fa/news/144381
در این مطلب هم دقیقا همین موضوع بالا مورد استناد قرار گرفته بود و اتفاقا بندهای مهم معاهدات 21 و 40 هم اومده بود. بنابراین از 4 سال قبل این مطلب رو عصرایران هم گفته بود و لذا نمیشه گفت الان داره حرف جدیدی می زنه تا زمینه سازی ذهنی کنه.
بالاخره ایران یا مالک 50 درصد هست یا نیست . اگه هست که با کار رسانه ای نمیشه در این دوره و زمانه اونو حذف کرد و اگه نیست که نباید توقعات غیر واقعی داشته باشیم.
در یادداشت حاضر هم من به جز استدلال حقوقی و تاریخی چیزی ندیدم. درسته که ما دوست دارم نصف و بلکه همه خزر مال ما باشه ولی مگه به دوست داشتن ماست؟ باید دید که معاهدات چی می گن که در معاهدات هم اثری از تقسیم 50-50 نیست.
وای از این عبارت ؛
کجا گفته شده؟ شما برو یه بار متن معاهدات سال های 1921 و 1940 را بخوان. کجا گفته ایران مالک 50 درصد منابع و انرژی هست؟
کجا ؟ از خودت یه چیزی می گی ها!!!
شما هم از خودت حرف در نیار یا اگه از افراد دیگه شنیدی ، برو تحقیق کن تا نظر غیر علمی و غیر مستند ندی. ببخشید
ای خداااااا ! این چی می گه؟
تقسیم معنوی رو از کجا آوردی؟
حتی اگه با مطلب مخالف باشیم هم که نباید به نویسنده اش توهین کنیم.
در ضمن برید تو ویکی پدیا متن این دو معاهده رو که در مقاله اومده رو بخونید. من این کار رو کردم و به این نتیجه رسیدم که در این دو قرارداد خزر تقسیم نشده است و ما درگیر توهم و شایعه بودیم.
مرسی
لطفا بیشتر مطالعه کنید وبراحتی این حق بزرگ را که حق همه ملت ایران است راباتعاریف خیالی خودتان هیچ وپوچ تلقی نکنید چون شما حق ندارید برای کل مردم تصمیم بگیرید .
چرا اسم خزر است .... مردم از خنده
کدون نقشه بین المللی اسمش خزر است ؟؟ خیلی باحال بود مرسی
جستجوهای من در باره ی میزان درصد ایران در اینترنت و سایت های خارجی نشان دهنده ی سهم 50درصدی ایران بود