لایحه خدمت اجباری نظام وظیفه در سال ۱۳۰۳ توسط رضا پهلوی به مجلس شورای ملی چهارم تقدیم شد و در آنجا به رغم مخالفت روحانیون به تصویب آن مجلس رسید و در این ۸۹ سال که قانون سربازی اجباری در ایران اجرا شده، تغییرات خاصی نکرده است.
به گزارش ایسنا به نقل از الف، ماده چهارم قانون خدمت وظیفه عمومی بیان می‌کند که خدمت وظیفه عمومی در ایران ۳۰ سال است یعنی مردان ایرانی تا سن ۵۰ سالگی مشمول خدمت وظیفه عمومی هستند.
در میان کشورهایی که سربازی اجباری دارند مثلا کشور روسیه که رابطه نزدیکی با ایران دارد تنها کسانی به خدمت فراخوانده می‌شوند که بین سنین ۱۸ تا ۲۷ سال باشند یعنی اگر سن کسی از ۲۷ سال بگذرد، به خدمت فراخوانده نخواهد شد.
در دانمارک نیز سن مشمولیت ۲۷ سال، مصر ۳۰ سال، ارمنستان ۲۷ سال، بلاروس ۲۷ سال، اتریش ۳۵ سال، فنلاند ۲۹ سال و برمودا ۳۲ سال است.
در بین همه کشورهای انگشت‌شماری که سربازی اجباری دارند فقط در کشور ما سن مشمولیت در آن ۵۰ سال است.
با توجه به اینکه اولین بار سربازی اجباری در زمان طاغوت تصویب شده است، بعضی از مواد آن برازنده نظام اسلامی نیست؛ لذا شایسته است نمایندگان شریف ملت نسبت به بازنگری و اصلاح بعضی از مواد آن اقدام کنند تا مشکلات عظیمی از معضلات اجتماعی حل شود.