محققان بریتانیایی با مطرح کردن یک نظریه جدید درباره خاستگاه استون هنج اظهار داشتند که این احتمال وجود دارد که استون هنج محل دفن خانواده های نخبه سال 3 هزار پیش از مسیح بوده باشد.
به گزارش مهر، تحقیقات جدید روی بقایای سوزانده شدن انسان که از محل استون هنج یافته شده نشان می دهد که حدود 500 سال پیش از آنکه استون هنج به شکلی که ما امروز می شناسیم ساخته شود، یک حلقه بزرگ سنگی در همین محل به عنوان یک قبرستان ایجاد شده است.
استون‌هنج بنای پیش تاریخی است که در کشور انگلستان و در شهرستان ویلتشایر که در 3.2 کیلومتری غرب آمسبوری و 13 کیومتری سالزبری قرار دارد. این اثر باقی‌مانده از دوران عصر برنز و دوران نوسنگی است و براساس تاریخ‌گذاری رادیوکربن 2 تا 3 هزار سال قبل از میلاد قدمت دارد.
مایک پارکر پیرسون استاد دانشگاه کالج لندن که این تحقیقات را هدایت می کند، گفت: در این قبرستان، مردان، زنان، کودکان به گونه ای دفن شده اند که احتمال اینکه آنها خانواده بوده اند را به ذهن متبادر می کند. شاید این محل جایی بوده است که یک سلسله از پادشاهان به خاک سپرده شده اند، اما احتمال این که این محل یک اجتماع از افراد نزدیک به هم بوده، بسیار زیاد است.
پارکر پیرسون اظهار داشت: باستان شناسان استخوانهای سوخته شده 63 نفر را بررسی کرده و اعتقاد دارند که این افراد حدود سال 3 هزار پیش از میلاد به خاک سپرده شده اند. محل بسیاری از این اجساد سوزانده شده به صورت مشخص با سنگ آبی علامت گذاری شده است. اولین محوطه دایره مانند که اندازه آن 91 متر است، محل تدفین بیش از 200 نفر بوده است.
همچنین این گروه که دربرگیرنده شخصتیهای علمی از دانشگاه های مختلف بریتانیایی بوده است، نظریه هایی درباره هدف دومین استون هنج مطرح کرده است، همان بنایی که هنوز در حومه جنوبی انگلستان امروزی برجای خود قرار دارد.
تاکنون نظریات بسیاری درباره استون هنج مطرح شده که در آن میان می توان به این موارد اشاره کرد که این نقطه محلی برای نیایش، رصدخانه ای برای مطالعات نجومی و یا محلی برای شفا اشاره کرد که توسط نخستین ساکنان بریتانیا ساخته شده این اطراف همراه گله های خود پرسه می زدند.
بررسی بقایای محل اسکان انسانهای عصرحجری نزدیک این بنا نشان می دهد که هزاران نفر از مردم از اسکاتلند به این نقطه سفر کرده اند و احشام خانواده های خود را برای اعیاد و مناسبتهای بزرگ در زمان اعتدال تابستانی و زمستانی به این منطقه می آوردند.
این گروه دندانهای خوکها و دامهایی را که نزدیک ارودگاه آنها پیدا شده را بررسی کرده و اظهار داشتند که این حیوانات معمولا 9 تا 15 ماه پس از تولد ذبح می شدند. به این معنا که گوشت آنها معمولا در جشنها در اواسط زمستان و اواسط تابستان خورده می شد.
محققان اعتقاد دارند که این افراد هر فصل برای ساخت استون هنج دیدار می کردند اما این دیدارها طولانی نبوده است و این احتمال وجود داشته که کل دیدارها طی یک دهه یا چیزی شبیه به آن صورت گرفته است.