نارنجی: اگر این گروه از دانشمندان دانشگاه تکنولوژی ماساچوست در مسیر تحقیقاتی خود موفق شوند، سربازان آینده با جلیقه های شان حرف خواهند زد، و البته کسی آنها را دیوانه نخواهد خواند. قرار است در لباس آنها از فیبرهای میکروسکوپی استفاده شود که در میان تار و پود یونیفرم ها بافته شده و برای ارتباط آنها با مرکز فرماندهی به کار می رود.
اگر کمی دقت کنید نخ های طلایی را در یونیفرم نظامی عکس بالا خواهید دید که مطمئنا برای زیبایی آن به کار نرفته اند. دانشگاه MIT در همکاری با ارتش در تلاش برای ساخت لباس نظامی است که دارای نوعی نخ های همانند فیبر نوری باشد. تا با استفاده از آنها سربازان بتوانند نور، گرما و صدا را ردیابی کرده، تشخیص دهند و مورد استفاده قرار دهند.
البته این فیبرها دارای هیچ ترانزیستور، پردازنده یا مداری نخواهند بود. جان جواناپولوس، مدیر یکی از موسسات همکار MIT در این پروژه، می گوید: «اینها نوع جدیدی از فیبر هستند که خودشان به نوعی می توانند ابزار کاملی باشند.»
فیبرهای طلایی درون یونیفرم که نتیجه سالها تحقیقات علمی اند، هنوز به شکل کاربردی، امکان برقراری تماس را ندارند. جواناپولوس می گوید در حال حاضر این فیبرها «برای یک یونیفرم بسیار ضخیم هستند». قطر آنها فعلا در حد میلیمتر است و باید تا میزان ۱۰۰ میکرون کاهش یابد. البته آنها فعلا با همین فیبر های ضخیم هم توانسته اند به صورت آزمایشی یک لباس نظامی کامل تولید کنند.
یکی دیگر از کاربردهای این فیبرها، شناسایی دوست و دشمن در محیط های پر از مه، دود و تاریک است که افراد به هیچ وجه دید مناسب و خوبی ندارند. تنها کافی است اشعه لیزر شناساگر را روی فردی که نمی شناسید بتابانید. اگر یونیفرمی همانند شما پوشیده باشد، میکروفیبرها لیزر را دریافت کرده و یک سیگنال شناسایی را برای لباس شما ارسال می کنند. و البته به همین شکل شناسایی صوتی هم قابل انجام است. علاوه بر این نشانگر گرمایی فیبر می تواند بر اساس الگوی گرمایی بدن فرد تعیین کند که در چه مکانی ممکن است افراد مجروح باشند.
حتی بر اساس پایین آمدن دمای بدن شما لباس تان شروع به مخابره پیام کمک برای مرکز می کند و به تیم نجات اعلام می کند شما چه مدت است که به این وضعیت در آمده اید و چه مدت است که اینجا افتاده اید.