عصر ایران - در چند سال اخیر بارها حادثه آتش سوزی در کلاس های مدرسه روی داده و تعدادی از دانش آموزان را به کام مرگ یا جراحت های دردناک فرستاده است.
وقتی چنین حادثه ای پیش می آید کمترین انتظار این است که مقامات مسؤول با بررسی دقیق این حادثه به حذف عوامل آن اقدام کنند و روش هایی را برای مقابله با این حوادث پیش بینی کنند.
درباره حادثه آتش سوزی در مدارس ایران راهکارهای سهل الوصولی قابل پیش بینی است.
وقتی شاهد هستیم که دانش آموزان متعددی در سال های اخیر قربانی بخاری های نفتی شده اند ، چرا نباید به حذف کامل و صد در صدی بخاری های نفتی از مدارس اقدام کرد؟
دانش آموزان در مجاورت آتش و ... به کارگیری سیستم گرمایش مرکزی برای مدارس پرکلاس و استفاده از پکیج برای مدارس کم کلاس جهت گرم کردن کلاس ها با شوفاژ ، راهکاری است که رسیدن به آن ، بسیار آسان است. کما این که هم اکنون ، درصد بالایی از منازل مسکونی در کشور ، با همین سیستم پکیج گرم می شوند.
دانش آموزان ، به مقتضای سن و سال خود ، شیطنت ها ، شلوغی ها و جنب و جوش خاص و البته طبیعی خود را دارند و از این رو ، در یک کلاس کوچک که گاه دهها کودک خردسال در آن ، در مجاورت بخاری آتشین هستند ، امکان حادثه در هر لحظه متصور است.
زیبایی این دختر معصوم برمی گردد؟ اما در صورت استفاده از سیستم گرمایش مرکزی و پکیج ، مخزن آتش ، در جایی خارج از کلاس قرار می گیرد و گرمای مطبوع به کلاس می رسد.
در این زمینه حتی می توان با همکاری وزارتخانه های آموزش و پرورش و نیرو، در موارد مورد نیاز ، سیستم های گرمایشی برقی را جایگزین بخاری های نفتی کرد و وزارتخانه های آموزش و پرورش و نیرو ، بودجه همایش های خود را صرف هزینه برق مصرفی این مدارس بکنند.
اصلاح سیستم گرمایش مدارس ،با توجه به اعلام خود وزیر آموزش و پرورش ، تنها هزار میلیارد تومان بودجه می خواهد که با توجه به هزینه هایی که در کشور می شود ، رقم غیرقابل دسترسی نیست (فقط در یک قلم سه برابر این رقم اختلاس شد) ، وانگهی هر چقدر هم که هزینه بالا باشد ، باید در زمره اولویت های اساسی به این مهم پرداخته شود.
واقعاً با چه رقمی می توان زندگی دانش آموزانی که در این رویدادها کشته یا دچار سوختگی های دائمی شده اند را به زندگی عادی شان بازگرداند؟ قطعاً با هیچ رقمی.
این مصداق دوری از انسانیت است که به بهانه کمبود بودجه ، بچه های مردم را در معرض بدترین حوادث مرگبار قرار بدهند و در همان حال ، مردم در هر روز شاهد انواع بریز و بپاش ها اسرافگرایانه در داخل و خارج باشند.
اما اگر به هر دلیل موجه یا غیرموجه، برخی کلاس ها از بخاری نفتی استفاده می کنند ، می توان با در پیش گرفتن راه ها و اقداماتی، دانش آموزان و اولیای مدرسه را برای مقابله با آتش سوزی احتمالی آماده کرد تا حداقل خسارت های جانی متوجه آنها شود.
دست یکی از دانش آموزان آسیب دیده درودزنی می توان کلاس های مدرسه را به کپسول های آتش نشانی مجهز کرد و در فاصله های معین و به ویژه در آغاز فصل سرما ، آموزش های لازم را برای مواقع اضطراری در قالب هایی مانند مانور مقابله با آتش سوزی ارائه کرد تا دانش آموزان و کادر آموزشی شیوه استفاده از این وسایل برای مقابله با آتش سوزی و نحوه عمل در مواقع ضروری را بیاموزند.
همچنین می توان با استفاده از توان کارشناسی نیروهای فنی و آتش نشانی، بخاری نفتی در کلاس را جانمایی مناسب کرد تا در صورت بروز حادثه یا آتش سوزی ، حداقل خسارت به بار آید.
نظارت بر شارژ به موقع کپسول های آتش نشانی هم از مواردی است که باید جدی گرفته شود و الّا این کپسول ها در موقع نیاز عمل نخواهند کرد.
در چند حادثه اخیر آتش سوزی در مدارس ، شاهد بودیم که دانش آموزان به خاطر وجود نرده های آهنین در برابر پنجره کلاس ، در آن حبس شده و سوخته اند. در حالی که اگر نرده ها نبودند ، دانش آموزان به راحتی از کلاس های خود که در طبقه همکف قرار داشتند ، فرار می کردند و به همین سادگی نجات پیدا می کردند.
اگر این کلاس نرده نداشت ، کسی مصدوم نمی شد. نرده سمت چپ ، بعد از آتش سوزی کنده شده است
بنابرابن ، حذف نرده ها از جلوی پنجره ها ، راهکار ساده ای است که اگر مورد توجه قرار می گرفت ، دستکم در درودزن و شین آباد ، شاهد فاجعه نبودیم.
این بخشی از گفته های یکی از دانش آموزان مدرسه شین آباد است: ...بخاری کلاس یک لحظه آتش گرفت و به همه جا سرایت کرد، سعی کردیم از کلاس بیرون برویم. ازدحام زیاد بود و پنجره های کلاس هم نرده داشت ، نمی توانستیم نفس بکشیم و به بیرون فرار کنیم.نمی دانم چه کسی پنجره کلاس را از جا کند و بقیه ماجرا یادم نیست.
به خاک سپاری سیران یگانه ، دختر 10 ساله پیرانشهری که در آتش سوزی مدرسه شین آباد جان داد به راستی این همه نرده آهنین جلوی پنجره یک کلاس روستایی ، برای حفاظت از چیست؟ و قرار است دزدان ، چه چیزی از این کلاس های محقر ببرند؟
اگر همین امروز دستور به حذف نرده های آهنین از جلوی پنجره های کلاس های در معرض خطر صادر شود ، ای بسا جان دانش آموزانی در آینده با همین روش ساده نجات یابد.
همیشه نباید دنبال راهکارهای پیچیده بود.
این مدرسه درست یک روز بعد از حادثه شین آباد بر اثر اتصال برق دچار اتش سوزی شد به علاوه انتظار می رود دیگر عوامل خطرزا در هر مدرسه به دقت توسط کارشناسان همان منطقه بررسی و رفع عیب شود. به عنوان مثال ، سیم کشی های فرسوده و غیر استاندارد می تواند آتش سوزی به بار بیاورد کما این که درست یک روز بعد از حادثه شین آباد ، یک مدرسه روستایی دیگر در سلماس (واقع در آذربایجان غربی) به دلیل اتصال برق دچار آتش سوزی شد که خوشبختانه به دلیل آن که این اتفاق در ساعت غیر کلاسی رخ داد ، تلفات جانی نداشت.
از بچه های مظلوم شین آباد و سفیلان و درود زن و ... که گذشت ؛ از مسوولان دولت و مجلس می خواهیم با همین راهکارهای ساده نگذارند در فردایی که شاید همین امروز باشد ، کودکی دیگر در آتش بسوزد و ملتی داغدار شود.
1- از اوائل دهه 80 و در واقع پس از اجرائی شدن قانون « تخریب و بازسازی مدارس غیر استاندارد و مقاوم سازی مدارس بدون استحکام » تمامی مدارس ساخته شده توسط نوسازی مدارس دارای سیستم حرارت مرکزی هستند و در واقع موارد ایمنی به صورت کامل در آنها رعایت شده است. این تعداد مدارس در حدود 30 درصد مدارس کشور را تشکیل می دهند.
2- اعتبار پیش بینی شده برای نوسازی کلیه مدارس کشور رقمی در حدود 4 میلیارد دلار ( در سال 1383 ) بود که همان زمان نیز مقرر شده بود که به صورت سنواتی و با لحاظ شدن تورم سالیانه در اختیار نوسازی مدارس قرار گیرد. ولی به دلیل عدم تامین اعتبارات لازم، تمامی مدارس غیر استاندارد در چهارچوب این پروژه قرار نگرفتند.
3- اعتباری سنواتی برای اصلاح سیستم گرمایشی مدارس نیز وجود دارد که سالانه در حدود 2000 مدرسه را در بر می گیرد ( تا کنون نزذدیک به 8000 مدرسه از این طریق مورد بازسازی سیستم گرمایشی قرار گرفته اند )
4- در تمامی این مدارس ( اعم از نوساز، بازسازی و بهسازی شده و مدارسی که در طرح اصلاح سیستم گرمایشی قرار گرفته اند ) سیستم اعلان و اطفاء حریق نصب شده است. البته بسته به اهمیت پروژه و مکان قرار گیری آن در برخی از مهمترین پروژه سیستم اطفاء حریق اتوماتیک و در برخی از پروژه های معمول، کپسول آتش نشانی وجود دارد.
5- در رابطه با نرده های آهنی که دوستان متذکر شدند باید عرض کنم که در تمام مدارس از سیستم دزدگیر الکترونیک استفاده می شود و اصولا نرده آهنی برای جلوگیری از دزد مورد استفاده قرار نمی گیرد. این نرده ها ( همانطور که یکی از دوستان اشاراه کردند ) تنها در طبقه همکف مدارس، آنهم در ضلع مجاور حیاط مدرسه و برای جلوگیری از برخورد توپ و شکستن شیشه بر سر دانش آموزان مورد استفاده قرار می گیرد. البته تمامی این نرده ها به صورت لولائی طراحی شده و با فشار بدن یا دست از داخل، به آسانی باز می شوند. نرده ثابت برای پنرجه مدارس سالهاست که ممنوع شده است.
6- اما باقیمانده مدارس. تعداد زیادی از مدارس در کشور و به خصوص در مناطق روستائی و عشایری دور دست همچنان وجود دارند که به دلیل کمبود اعتبار و نیز به دلیل تشخیص آموزش و پرورش مبنی بر مهاجر فرست بودن منطقه و تعطیلی ناگزیر و زودهنگام مدرسه، همچنان بازسازی نشده اند. این مدارس کماکان از مشکلاتی همچون نداشتن سیستم حرارت مرکزی، عدم وجود کپسول آتش نشانی و غیره رنج می برند که در صورت اختصاص اعتبارات لازم، آمادگی کامل برای حل مشکلات موجود در مجموعه نوسازی مدارس وجود دارد.
7- البته مشکل دیگری وجود دارد که آن هم به دخالت های مدیران مدارس در ساختمان مدارس ( پس از تحویل توسط نوسازی مدارس به آموزش و پرورش ) بر می گردد. مدیران بسیاری از مدارس، بدون توجه به مسائل فنی و اجرائی، و بر اساس تشخیص خود اقدام به تغییراتی در مدارس می کنند که گاها باعث ایجاد مشکلاتی از این دست می گردد ( از جمله نصب نرده در جلوی پنجره ها )
8- یکی دیگر از موارد اشکالات موجود در مدارس نیز نظرات خیرین مدرسه ساز است که اکثرا بدون توجه به دستورات ناظرین و ضوابط موجود اقدام به ساخت و ساز می کنند.
تو سیستم گرمایشی هم مثل سیستم آموزشی دارن آزمایش و خطا میکنند
اصلا سیاست درستی ندارن وگرنه هرساله کلی پول هزینه میکنن ولی هر سال بدتر از سال قبل میشه
در صورتی که نیاز به نرده باشد ، می شود نرده ها رابه صورت لولایی ساخت به طوری که از داخل به بیرون باز شوند و در عین حال ، مانع ضربات بیرونی شوند. یا می توان نرده ها را بر روی پنجره ها جوش داد که با پنجره ها باز و بسته شوند.
البته تا حد ممکن بهتر است از نرده استفاده نشود.
خلاصه اگر همه دانش آموزان را فرزندان خود بدانیم ، برای ایمنی و سلامتی و شادی آنها ، کارهای زیادی می توان کرد.
موفق باشید
اگر هزینه پکیج برای تامین گرمای پنج کلاس درس دو و نیم میلیون تومن باشه و هزینه لوله کشی و شوفاژ و انشعاب گاز هم دو و نیم میلیون تومن باشه یعنی برای هر کلاس درس یک میلیون تومن هزینه لازم هست، اگر رقم برآورد شده آقای وزیر رو به این عدد تقسیم کنیم نتیجه میشه اینکه در کشور یک میلیون کلاس درس وجود داره که نیاز به اصلاح سیستم گرمایش داره !!! یعنی در ازای هر هفتاد ایرانی یک کلاس درس که سیستم گرمایش معیوب داره اگر به همین اندازه هم کلاس درس با سیستم گرمایش مناسب وجود داشته باشه یعنی در ازای هر 35 ایرانی یک کلاس درس وجود داره.
کما اینکه میدونیم هزینه استفاده از سیستم گرمایش مرکزی به مراتب پایین تر از پکیج هست و در مناطقی هم که گاز کشی نیست امکان استفاده از مشعل های گازوئیل سوز وجود داره.
من از آمار های دقیق اطلاعی ندارم اما مطمئنم که این آمار ها غلط هستن.
به عبارت دیگه آقای وزیر با این اظهار نظر فقط قصد فرافکنی داشتن.
از سوختن دانش آموزان که بگذریم آزار دهنده اینه که با وجود چنین دیدگاههایی مطمئنا" هیچ اراده جدی ای برای اصلاح هم وجود نداره.
مبادا جیم شوند!!!
در استخدام ها افراد هشیار را استخدام کنیم نه آنها که با ما خط و ربط انتخاباتی دارند(مثل استان مازندران و همدان و اردبیل و...)
یا هم نوار چسپ! یا هم تلق!
1- نرده هاي حفاظ را به درب پنجره جوش داد
2- درب پنجره نيز به بيرون باز شود .
3- درب كليه كلاسها نيز به بيرون بازشود چرا كه به هنگام اتفاق و در اثر هجوم اگر درب به داخل باز شود خود نيز مشكل ساز ميشود . همانند دربهاي سالن سينما ركس آبادان كه به تو باز ميشده و فاجعه آفريد .
پس این دانشگاه ها با این همه بخش های تحقیقاتی و اساتید با تجربه به چه کار می آیند ؟
چه طور تو این همه معاونت و برگزاری این همه سمینار تاکنون به این نتیجه نرسیده اند ؟
مهندس ما مثل پزشك مون مثل رانندمون مثل پرايدمون مثل پليسمون مثل خودمون مثل من مثل شما مگر استاد هاي دانشگاههاي ما چيزي ميدونن؟دانشجوي همان دانشگاه كه يه خورده با بقيه اي تفاوتي داشته حرف گوش كن هم بوده شده استاد
استاد دانشگاهمون بايد به جاده هامون وزيرانمون همخوني داشته باشه يا نه
مگه ميشه وزير آموزش پرورش اين آقا باشه ولي مثلا از اين جامعه آموزشي افرادي بيان بيرون كه بتونن مثلا نيروگاه يا كارخانه توليد خوودرو بسازن؟
زهي خيال باطل