سیدمحمدرضا خاتمی نایب رئیس مجلس ششم، در گفتوگویی مجلس ششم را مدافع جان و مال ایرانیان نامید و از تحصن نمایندگان مجلس ششم حمایت کرد.به گزارش خبرآنلاین اهم مطالب این مصاحبه در ادامه میآید:
•[درباره تایید انتخابات مجلس ششم پایتخت، پس از نامه شورای نگهبان به مقام معظم رهبری]شوراینگهبان عقبنشینی نکرد بلکه بر سر مواضع خود ایستاد و هفتصدهزار رای مردم را باطل کرد، بیش از این نمی توانست کاری انجام دهد.
دلیل تایید انتخابات تهران، شگفتآور بودن این انتخابات و پیروزی قاطع و بدون حرفوحدیث اصلاحطلبان بود. با این حال این نهاد تاجایی که توانست بر سر مواضع خود ایستاد و سرانجام نیز با جایگزین کردن فردی به جای آقای رجایی، انتخابات را تاییدکرد.
فردی که در انتخابات بعد مجلس، حتی یک رای هم به رایهای او افزوده نشد. یعنی سقف جایگاه آنها در جامعه، همان بود و تا به حال هم اگر کم نشده باشد، مسلما افزایش نیافته است. به نظر میرسد این، رمز مقاومت در برابر انتخابات آزاد است.
•مجلس ششم یک قدم محسوب میشد، البته نه یک قدم معمولی بلکه یک قدم بزرگ. ارزیابی غیرواقعبینانه این بود که ما فکر میکردیم بخشهای دیگر حکومت به قانون اساسی و رای مردم احترام میگذارند.
این ارزیابی ما ارزیابی خوش بینانه ای بود و گمان میکردیم این افراد حاضرند رای مردم را بپذیرند و قاعده بازی را رعایت کنند.
ما در مجلس ششم با جریانی روبه رو بوده ایم که جز قدرت هیچ چیز را نمیشناخت. این گروه، رسیدن به قدرت را با هر ابزاری مجاز میشمرد و اندیشه های ماکیاولیستی را تحت ابزار و شعارهای مقدس، گسترش داد. یکی از بزرگترین دستاوردهای مجلس ششم، افتادن پرده از صورت این جریان بود.
•مشارکت قبل از انتخابات اولویتهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خود را اعلام کرد. حداقل لیدرهای اصلاحات برنامه داشتند. ... ما در پایان مجلس ششم عملکرد این مجلس را منتشر و اعلام کردیم که این برنامه های ما قبل از ورود به مجلس بود و و این لیست کارهایی است که انجام شده. ما بیش از ۷۰درصد از برنامه های خود را عملی کردیم.
•من قبول ندارم که کابینه اول خاتمی قویتر بود کما اینکه اعتقاد دارم که کابینه دوم قویتر بود.
•با احترام به آقای دکتر مهاجرانی، به نظر من هیچ وزیر ارشادی به اندازه آقای مسجدجامعی منشا خیر نبوده است.
•من اگر قرار بود کابینه بچینم که به اینصورت نمیچیدم. در مجلس ششم این دیدگاه وجود نداشت که اگر کسی که ما میخواهیم معرفی نشود، ما قهرکرده و به خانه میرویم.
•یکی از مظلومیتهای مجلس ششم و دولت اصلاحات آن بود که رسانه های عمومی در دست مخالفان آنان بود. این رسانه ها روز را شب و شب را روز جلوه میدادند و در مقابل کاری از دست ما برنمی آمد.
تلویزیون حتی تصاویر مجلس را به صورت گزینشی پخش میکرد. هنگام ترک مجلس توسط نمایندگان مجلس ششم، نرخ بیکاری ازحدود بیست درصد به ۱۱درصد رسیده بود. تورم کاهش یافته و به ۵/۱۰درصد رسیده بود. نرخ سرمایه گذاری خارجی افزایش یافته بود و... ما برای اولین بار پس از انقلاب رشد اقتصادی نزدیک به ۸درصد را تجربه کردیم. آن هم با نرخ نفت بشکه ای به طور متوسط ۲۰ دلار.
این اقدامات در حالی انجام شد که کارشکنی های زیادی صورت میگرفت. وزیر را در خیابان میزدند و معاون وزیر را دستگیر می کردند، نمایندگان را به زندان می انداختند و در عین حال مرتب این تبلیغات را مطرح کردند که مردم گرسنه اند. اگر اقدامات ما سیاسی بود آمارها حکایت دیگری داشت.
•مجلس ششم را به سیاسی بودن متهم می کنند در حالی که مجلس باید سیاسی باشد. همچنان که مدرس را الگوی خود قرار میدهند که فردی کاملا سیاسی بود. این فرد مگر چند تا قانون اقتصادی تصویب کرد؟ جز این بود که در برابر قدرت مطلقه می ایستاد؟ از سوی دیگر شما می توانید آمارهای سال ۸۳ را با آمارهای کنونی مقایسه کنید تا مشخص شود که ما در آن زمان از چه موقعیتی برخوردار بودیم. دولت نیز امروز در بدترین وضعیت از نظر مشروعیت قرار گرفته، به گونه ای که علمای ما نیز حاضر به پذیرش رئیس دولت نیستند. ما در آن زمان خدمت آقایان میرسیدیم و در جریان انتقادات قرار می گرفتیم و پاسخها و توضیحات خود را نیز به آنان می دادیم.
•برای ما به عنوان نماینده مجلس ششم، همین افتخار بس است که الان مردم در خیابان به ما میگویند که خدا پدر شما را بیامرزد. ما در زمان شما راحتتر زندگی میکردیم. ...تاریخ نشان خواهد داد که هرکدام از مجالس در کارنامه اقتصادی در کدام رتبه قرار خواهند گرفت.
•من اصلا اقتصاد سوسیالیتی را قبول ندارم. من معتقد به اقتصاد بازار آزاد، توام با نظارت دولت هستم...من هیچ وقت شعار چپ ندادم.
•آن زمانی که جناح چپ وجود داشت، من هنوز بچه بودم.
•هیچ حادثه ای با حادثه ردصلاحیت ۲۵۰۰ نفر از کاندیداهای مجلس برای تعطیلی جمهوریت برابری نمی کرد.
مجلس احساس کرد که با این اقدام، فاتحه جمهوریت خوانده شده است. دوم اینکه عنوان می شود هدف از تحصن، تامین منافع خودشان بوده است. ما در همان زمان اعلام کردیم که ما ۸۰ نفر از نمایندگان مجلس، در انتخابات شرکت نمی کنیم، اما به حقوق ۲۵۰۰ نفر دیگر رسیدگی شود. بر این اساس تحصن تنها کاری بود که قابلیت اجرا داشت.
•اگر در زمان تحصن رسانه در دست ما بود، تمام مردم از آن آگاه میشدند. اما در آن زمان ما تحریم کامل شده بودیم.
•[در پاسخ به این پرسش که آیا درست است که به سران تحصن پیشنهاد داده بودند که دو روز تحصن را تعطیل کنید تا تایید صلاحیت صورت بگیرد؟]در جریان تحصن توافقات خوبی انجام شد اما این توافقات اجرایی نشد و حتی حکم رهبری را زیر پا گذاشتند. مشخص کرده بودند که این افراد نباید حضور داشته باشند تا تایید صلاحیت انجام شود. ما هم پذیرفتیم اما برخی نهادهای نظارتی به قرار خود در مورد بقیه تجدیدنظرها عمل نکردند.
•[در پاسخ به این پرسش که در یک حرکت سیاسی، مهمترین مساله، پیشبینی گام بعدی حرکت است. به نظر میرسد نمایندگان متحصن هیچ برنامهای برای گام بعدی خود در صورت نرسیدن به اهداف تعیین شده نداشتند.]این پرسش شما پاسخ دارد، ولی در حال حاضر مایل نیستم درباره آن سخن بگویم.
•اگر روند تعریف نظام در شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی باشد، مجلس ششم چهره تابناکی از نظام نشان داد. به لحاظ تامین منافع کشور، هیچکس به اندازه مجلس ششم و دولت اصلاحات به کشور خدمت نکرد. اصلاح طلبان توانستند آمریکا را منزوی و اتحادیه اروپا را از آمریکا جدا کنند....این مجلس توانست اسلام رحمانی و مروت و اخلاق را ترویج کند. هیچ مجلسی به اندازه مجلس ششم از جان و مال مردم حمایت نکرد. مجلس ششم در طول تاریخ پارلمان ایران اگر نخواهیم بگوییم بی نظیر، باید تاکید کنیم کم نظیر بوده است.