جام جم آنلاين: خبر آتش سوزي گنجينه تابلوهاي نقاشي هنر انقلاب در حوزه هنري در حالي روز گذشته منتشر شد كه 10 روز از اين اتفاق مي‌گذرد اما هيچ خبري از سوي مسوولان حوزه درباره از بين رفتن بخش مهمي از هنر تاريخ انقلاب منتشر نشده است.
ماجرا از آنجا آغاز شد كه نيمه شب جمعه 18 تيرماه در بخشي از ساختمان قديمي حوزه هنري كه سال ها به عنوان رستوران مورد استفاده قرار مي‌گرفت ، آتش سوزي رخ داد و باعث شد تا برخي از آثار هنري موجود در حوزه از بين برود.
يكي از هنرمنداني كه به دليل امنيت شغلي نمي‌خواهد نامي از او برده شود، درباره اين آثار مي‌گويد: اين تابلوها بخشي از آثار مهم نقاشي هنرمندان نسل انقلاب بودند كه سال‌ها در «انباري متفاوت» نگهداري مي‌شدند.
عنوان انباري متفاوت از آن رو از سوي اين هنرمند مطرح مي‌شود كه در اين انباري بسته‌هاي نخود و لوبيا و گوني‌هاي برنج در كنار ارزشمند ترين آثار هنري كه به نوعي اسناد هنري انقلاب به شمار مي‌رفتند، نگهداري مي‌شدند.
او احتمال عمدي بودن اين اتفاق را رد نمي‌كند و مي‌گويد: چرا با وجود آنكه حوزه در دوره پيشين مديريت، ساختمان‌هاي رفيع و بزرگي براي بخش‌هاي اداري خود ايجاد كرده است، اما هرگز به فكر ايجاد گنجينه‌اي استاندارد براي تابلوهاي نقاشي انقلاب خود نبوده تا ما امروز اين‌گونه شاهد از بين رفتن اين آثار باشيم؟
اين هنرمند مي‌گويد: دردناك ترين بخش اين ماجرا آنجاست كه مسوولان تعاوني مصرف اين حوزه با تلاش فراوان گوني‌هاي برنج را از ترس دود گرفتن و سوخته نشدن بيرون كشيدند، اما تابلوها هيچ كدام از جايشان تكان نخوردند.
مرتضي اسدي يكي از نقاشان نسل انقلاب كه خبر نخست اين آتش سوزي از سوي وي در رسانه‌ها منتشر شده است، اين موضوع را فاجعه بزرگي براي هنر انقلاب ايران مي‌داند. اما گلايه اصلي اين هنرمند از پنهان كاري درخصوص اين آتش سوزي است. او مي‌پرسد: «چرا هيچ خبري از سوي مسوولان اين حوزه در اين خصوص در رسانه‌ها منتشر نشده است؟»
او مي‌گويد: چرا مسوولان اين حوزه سال‌ها به اين فكر نيفتادند كه اثر هنري با رب و روغن و برنج متفاوت است و جاي نگهداري آنها در كنار گوني برنج و نخود نيست؟
اين نقاش در ادامه افزود: آيا آثاري كه طي 30 سال از سوي هنرمندان مختلف خلق شده است، جزو آثار تاريخ هنر انقلاب محسوب نمي‌شود و نبايد براي نگهداري صحيح آنها برنامه‌ريزي كرد؟
اسدي خاطرنشان مي‌كند: «مسوولاني كه پز ارتقاي فرهنگ و هنر را مي‌دهند چرا در برابر اين حادثه سكوت كرده‌اند و نسبت به آثار تاريخي هنر انقلاب و نگهداري صحيح اين آثار توجه نشان نمي‌دهند؟»
ايرج اسكندري، نقاش و مدير بخش تجسمي اين حوزه در سال‌هاي 1363 تا 1369 نيز با ابراز تاسف از اين اتفاق مي‌گويد: من بارها هشدار داده بودم كه اين آثار در شرايط مطلوبي نگهداري نمي‌شوند، اما انگار اين موضوع براي هيچ‌كس مهم نبود.
او مي‌افزايد: مطمئنا اين آثار بخش مهمي از تاريخ معاصر نقاشي ايران بوده‌اند كه در آتش سوخته‌اند و بايد پيگيري‌هاي كامل براي دلايل وقوع اين اتفاق به طور كامل مشخص‌شود.همچنين تلاش «جام‌جم» براي گفت و گو با مسوولان رده‌هاي مختلف اين حوزه روز گذشته به نتيجه نرسيد. از رئيس حوزه هنري تا مسوول واحد تجسمي هيچ يك درباره اين رويداد پاسخگو نبودند.
اين اتفاق در حالي‌است كه بسياري از نقاشان نسل انقلاب كه برخي از آثارشان در اين آتش سوزي از بين رفته است نيز به دلايل مختلف از گفتگو در اين باره امتناع كردند.
حوزه هنري مهم‌ترين نهاد شكل‌گيري هنر انقلاب در ايران به شمار مي‌رود كه هنرمندان بزرگي در ابتداي پيروزي انقلاب در اين مركز به فعاليت هنري مي‌پرداختند. اين مركز با توجه به تعريف فرهنگي و هنري به عنوان رسمي‌ترين مركز براي بسط و توسعه هنر انقلاب در حوزه‌هاي مختلف به‌شمار مي‌رود.