عصر ایران - معاون اول رئیس جمهور گفته است که اگر روزی پایتخت ایران از تهران به جایی دیگر منتقل شود، سوتحل مُکران، یکی از گزینه هاست.
او البته نامی از شهری خاص نبرده و صرفا به مکران اشاره کرده است. از این رو بی مناسبت نیست با مکران آشنا شویم، چه پایتخت بشود و چه بی آن که پایتخت شود، پاره ای از تن ایران بماند.
مکران، منطقه‌ای تاریخی و جغرافیایی است که در جنوب شرقی ایران و بخش‌هایی از جنوب غربی پاکستان واقع شده است. این منطقه در حاشیه دریای عمان قرار دارد و به دلیل موقعیت استراتژیک، تاریخی و طبیعی خود، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. نام مکران در تاریخ باستان ایران و همچنین در متون اسلامی به‌عنوان بخشی از سرزمین‌های شرق ایران شناخته شده و گاهی به‌عنوان "سرزمین ماهیگیران" نیز توصیف میشود. در دوران هخامنشی، ساسانی، و اسلامی، مکران به‌عنوان مسیری تجاری و نظامی نقش کلیدی ایفا می‌کرد.
موقعیت جغرافیایی ویژه:
مکران در حاشیه دریای عمان واقع شده و به آب‌های آزاد جهان دسترسی مستقیم دارد. این موقعیت برای تجارت دریایی و ارتباط با جهان خارج بسیار حائز اهمیت است. بندر چابهار، یکی از مهم‌ترین بنادر ایران، در منطقه مکران قرار دارد و ظرفیت توسعه اقتصادی و تجاری بالایی را فراهم می‌کند.
تنوع اقلیمی و منابع طبیعی:
مکران دارای اقلیم گرمسیری است که در برخی مناطق، هوای مرطوب ساحلی و در سایر بخش‌ها آب‌وهوای خشک بیابانی غالب است. سواحل بکر، تپه‌های ماسه‌ای، و کوه‌های زیبا این منطقه را به مکانی منحصر به فرد تبدیل کرده‌اند. همچنین، وجود منابع معدنی و دریایی از دیگر مزایای طبیعی مکران است.
سواحل زیبا و ظرفیت‌های گردشگری:
سواحل مکران، مانند سواحل بندر چابهار و گواتر، از زیباترین سواحل ایران به شمار می‌روند. این منطقه با پدیده‌های طبیعی مانند کوه‌های مریخی، تالاب لیپار، و غارهای دریایی، قابلیت جذب گردشگران داخلی و خارجی را دارد.
فرهنگ غنی:
مکران دارای فرهنگی متنوع و غنی است که با موسیقی، هنر، و آداب‌ورسوم مردمان بلوچ گره خورده است. زبان بلوچی و حضور اقوام بلوچ با تاریخ طولانی و پیوندهای عمیق فرهنگی، از ویژگی‌های برجسته این منطقه است.
موقعیت استراتژیک:
مکران به دلیل نزدیکی به دریای عمان و دسترسی به اقیانوس هند، در موقعیتی قرار دارد که میتواند ایران را به قطب تجارت بین‌المللی تبدیل کند. این موقعیت استراتژیک باعث میشود که مکران نقش مهمی در تأمین نیازهای اقتصادی و ارتباط با جهان ایفا کند.
تمرکززدایی از تهران:
تمرکز امکانات و جمعیت در تهران یکی از چالش‌های بزرگ ایران است. انتقال پایتخت به جایی دیگر -از جمله مکران- میتواند به توزیع عادلانه‌تر امکانات در سراسر کشور کمک کرده و رشد مناطق محروم‌تر را تسریع بخشد.
ظرفیت توسعه شهری:
مکران به دلیل مساحت وسیع و کم‌جمعیت بودن، پتانسیل بالایی برای ساخت زیرساخت‌های جدید و توسعه شهری دارد. این منطقه میتواند به‌صورت مدرن و برنامه‌ریزی‌شده ساخته شود، بدون مشکلات ترافیکی و محیط زیستی موجود در تهران.
تقویت ارتباطات بین‌المللی:
مکران با دسترسی به آب‌های آزاد و نزدیکی به کشورهای همسایه، میتواند به بهبود ارتباطات تجاری، فرهنگی و دیپلماتیک ایران با جهان کمک کند. بندر چابهار میتواند نقطه اتصال ایران به بازارهای آسیای میانه، جنوب آسیا، و سایر نقاط جهان باشد.
امنیت انرژی و تجارت:
موقعیت مکران در نزدیکی تنگه هرمز و دریای عمان، این منطقه را به یکی از مناطق مهم جهان برای ترانزیت انرژی تبدیل کرده است. این ویژگی میتواند ایران را به مرکز تأمین انرژی جهانی تبدیل کند.
توجه به توسعه مناطق محروم:
انتخاب مکران به‌عنوان پایتخت، باعث توسعه زیرساخت‌ها، بهبود وضعیت اقتصادی، و ارتقای سطح زندگی مردم این منطقه خواهد شد.
البته انتقال پایتخت به مکران نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و سرمایه‌گذاری کلان است. ایجاد زیرساخت‌های لازم از جمله جاده‌ها، فرودگاه‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها و مراکز صنعتی، چالشی بزرگ خواهد بود. همچنین، نیاز به مدیریت مناسب برای حفاظت از محیط‌زیست منطقه و حفظ فرهنگ بومی وجود دارد. بدیهی است در حال حاضر امکانات کشور، اجازه ایجاد چنین تاسیسات عظیمی را نمی دهد.
همچنین این نقد نیز مطرح است که انتقال پایتخت به نزدیک مرز، اعم از مرزهای خاکی و دریایی، از نظر امنیتی مشکل زاست و بهتر است پایتخت در عمق سرزمینی کشور باشد.
در هر حال، به نظر نمی رسد در کوتاه مدت، شاهد انتقال پایتخت ایران باشیم و چنین طرح هایی، بیشتر حرف هستند و روی کاغذ تا عمل و روی زمین. تنها بهانه ای شد به زیبایی و اهمیت مکران بپردازیم.
واقعا تعطیله
معلوم نیست میخوان چکار کنن
تنها بحث امنیت است، که باید نیروی دریایی و هوایی بسیار قوی داشت که باز هم امنیت را تامین نخواهد کرد ...
تو بعد نظامی و ... اصلا خوب نیست ...
سپاس..
دوما هیچ وقت نمی توان پایتخت را به کنار سواحلی برد که مستقیما در معرض تهدید ناوهای هواپیمابر دشمن قراربگیرد.
سوما ایران همیشه تاریخ بصورت ممالکت محروسه اداره می شده است از ساتراپی های هخامنشی تا ولایت های قاجار .
به نظر من 12 شهر مشهد ، رشت ، تبریز ، سنندج ، اهواز ، بندر عباس ، چابهار ، شیراز ، یزد ، اصفهان ، قم و قزوین باید به طور مساوی توسعه یافته و هر کدام به سهم خود باری از مشکلات تهران را بردارند تا به این صورت توزیع ثروت ، امکانات و جمعیت در کشور عادلانه شود .
در ضمن آنچه تهران را به کلان شهر آلوده فعلی تبدیل کرده است ، تمرکز قوا و امکانات در این شهر بوده است ، پایتخت جدید هم طی یک دهه به همین وضع دچار خواهد شد و چاره کار در تمرکز زدایی است نه تغییر پایتخت .
همانطور که چاره ارزش پول ملی در تقویت اتقصاد است نه تغییر پول یا حذف صفر های آن
دولت از تجهیز و ساخت و اتمام فرودگاه امام در بیست سال گذشته ناتوان بوده، حال می خواهد پروژه ای را انام بدهد که کوچکترین پروژه و بخش آن یک فرودگاه بین المللی است؟
با توجه به شرایط اقتصادی ایران این ادعا مانند این است که یک کارمند متوسط دولت بخواهد و ادعا کند با حقوق دولتی قصد دارد یک کارخانه به ارزش دوهزار میلیارد تومان احداث کند. همین قدر فضایی خواهد بود. حتی اگر انتقال پایتخت به سواحل مکران تبدیل به اولویت اول ایران شود و حتی حیات نظام جمهوری اسلامی به آن بستگی داشته باشد هم چنین اقدامی عملی نیست.