در سال ۱۹۷۶، رابرت اوپرون طراح فرانسوی طرحی منحصربه‌فرد برای پروژه رنو VBG ارائه کرد. این خودرو با پنجره جلویی دایره‌ای شکل و جزئیات خلاقانه مانند لولای قابل مشاهده در کاپوت، ترکیبی از طراحی آینده‌نگرانه و الهاماتی از مدل‌های سیتروئن را به نمایش گذاشت. پروژه بزرگ رنو یا VBG برنامه ای بلند پروازانه در کمپانی فرانسوی بود که جمعی از مطرح ترین طراحان خودرو در آن حضور داشتند تا زمینه ساز تحول طراحی در رنو باشند. یکی از شاخص ترین نام های این برنامه، مارچلو گاندینی افسانه ای بود. نتیجه این تلاش ها به تولید طرح هایی انجامید که رنو 4 جدید را به نوعی می توان تداوم آن اندیشه ها دانست.
در طراحی بخش جلویی، یک حس عجیب از طراحی‌های سیتروئن (مانند مدل‌های ویزا و اکسل) دیده می‌شود. همچنین، کاپوت با یک راه‌حل جالب توجه دیگر، یعنی لولای قابل مشاهده برای باز شدن، به چشم می‌آید.