نمایشگاه بازی در دوران کسادی صنعت ساختمان

 

صنعت ساختمان یکی از بخش‌های کلیدی و تأثیرگذار در اقتصاد ایران است. این صنعت به دلیل ارتباط گسترده با سایر بخش‌های اقتصادی، نقش مهمی در رشد اقتصادی، اشتغال‌زایی و سرمایه‌گذاری ایفا می‌کند. برآورد شده صنعت ساختمان با بیش از 300 صنعت دیگر به صورت مستقیم و غیرمستقیم در ارتباط است و فعال شدن این حوزه می تواند تاثیر بسزایی در رونق صنایع وابسته داشته باشد. 

 

این صنعت از جمله صنایعی در کشور است که تاثیرش به وضوح در تولید ناخالص ملی (GDP) نمایان است. این تاثیر در سالهای گذشته به حدود 25 درصد هم رسیده و حدود 50 درصد سرمایه ثابت کشور را به خود اختصاص داده بود، اما امروز همه آمارها و ارقام نشان از رکود وسیع در این حوزه دارد.

 

حال در چنین شرایطی شاهد رشد بی حد و حصر انواع نمایشگاه ها و رخدادهای (Events) مختلف در حوزه صنعت ساختمان هستیم. این نمایشگاه ها هم در بخش دولتی و هم در بخش خصوصی برگزار می شوند و در سال های پس از پایان پاندمی کرونا رفته رفته بر تعدادشان افزوده شده است.

 

برای نقد اصولی ایونتهای حوزه صنعت ساختمان، معماری و دکوراسیون ابتدا باید تعریف درستی از اهداف برگزاری چنین رخدادهایی داشته باشیم.

 

نمایشگاه ها برگزار می شوند تا ارتباط مستقیم بین تولیدکننده (خدمات یا محصول) و مصرف کننده (مصرف کننده نهایی یا واسطه فروش) برقرار کنند. همچنین نمایشگاه ها فرصتی برای معرفی فناوری ها، محصولات و خدمات نوین، حمایت از کسب و کارهای نوپا و استارتاپ، کمک به بازاریابی و برندسازی و افزایش آگاهی عمومی نسبت به تولیدات و خدمات را فراهم می آورند. البته در نمایشگاه های پر رونق دنیا، بخش مهمی از نمایشگاه ها به ارتباط بین سرمایه گذاران و تولیدکنندگان اختصاص می یابد تا از این راه جذب سرمایه صورت گیرد.

با این تعاریف، نمایشگاه های حوزه صنعت ساختمان، معماری و دکوراسیون به همراه سایر رخدادهای اقماری که در کشور در حال برگزاری است، در رسیدن به اهداف ذکر شده ناتوان بوده و تکثر در این بخش به شدت از کیفیت این رخدادها کاسته است. بدین ترتیب بسیاری از برندهای مطرح فعال در حوزه صنعت ساختمان علاقه ای به حضور در این رخدادها ندارند و نمایشگاه ها به «تکرار» و «نبود نوآوری» رسیده اند.

 

اگرچه دست اندرکاران تخصصی این حوزه در تلاش هستند تا کیفیت این نمایشگاه ها و رخدادها افزایش پیدا کنند، اما رکود حاکم بر حوزه صنعت ساختمان و تکثر در برگزاری نمایشگاه به وسیله افرادی که تخصصی در این حوزه نداشته اند، شرایطی را فراهم آورده تا به طور کلی این حوزه کارکرد اصلی خود را از دست داده و به نمایشی ظاهری و زودگذر در بین بخش خاصی از این صنعت بدل شود.

 

به طور حتم ادامه این روند باعث سرخوردگی بخش آگاه حوزه صنعت ساختمان، جامعه معماری و فعالان حوزه دکوراسیون و طراحی شده و به مرور از شرکت کننده و بازدیدکننده با کیفیت تهی می شود.

 

برگزارکنندگان پرتعداد نمایشگاه ها و ایونتهای حوزه صنعت ساختمان باید با درک شرایط موجود و ایجاد یک کنسرسیوم، نمایشگاه های هم عرض و با اهداف مشترک را ادغام کرده و با هم افزایی توانمندیهای های فیمابین، به افزایش کیفیت نمایشگاه ها کمک کنند. ضمنا تخصصی کردن نمایشگاه ها یک راهکار اصولی و اساسی برای افزایش کیفیت است.

 

همچنین برگزارکنندگان به موضوع «مسوولیت پذیری» دقت ویژه ای داشته باشند، چراکه آنها در برابر شرکت کنندگان و بازدیدکنندگان رسالتی دارند. برگزاری ضعیف و بی هدف، هم شرکت کننده را مایوس می کند و هم بازدیدکننده. اگر هم به تفاهمی در حوزه ادغام و هم افزایی نمی رسند، حداقل در برگزاری نمایشگاه تقویم هماهنگی داشته باشند.

 

به طور کلی آنچه در شرایط رکود امروز به افزایش کیفیت اینگونه رخدادها کمک می کند، تمرکز بر تنوع محصولات و خدمات، تاکید بر نوآوری، جذب مشارکت کننده بین المللی و ایجاد فرصت برای شبکه سازی در میان این خانواده بزرگ است.