کبد، ارگان حیاتی بدن است که نقش مهمی در متابولیسم داروها، تجزیه خون و مواد مغذی ایفا می‌کند. عملکرد نامناسب کبد می‌تواند منجر به مشکلات متعددی از جمله عفونت، کمبود الکترولیت‌ها و خونریزی شود.
به گزارش فرطب، بیماری‌های کبدی در سراسر دنیا شایع هستند و اغلب با سبک زندگی و عوامل ژنتیکی ارتباط دارند. برخی از شایع‌ترین بیماری‌های کبدی عبارتند از هپاتیت، بیماری کبد چرب غیر الکلی، نارسایی کبد و التهاب کبد. داشتن عادات سالم مانند ورزش منظم، یک رژیم غذایی متعادل و استفاده از مکمل‌های مناسب می‌تواند به حفظ سلامت کبد و تنظیم عملکرد آن کمک کند.
ویتامین‌های گروه B، مانند B12 و اسید فولیک، به بهبود عملکرد کبد کمک کرده و در درمان بیماری کبد چرب مؤثر هستند.
ویتامین C با خواص آنتی‌اکسیدانی خود، به تقویت سیستم ایمنی و مبارزه با رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند و در نتیجه، به حفظ سلامت کبد کمک می‌کند.
کمبود ویتامین D در افرادی که با بیماری‌های کبدی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، شایع است. این ویتامین به پیشگیری از بیماری‌های التهابی و متابولیک کمک کرده و بر سلامت کبد تأثیر مثبت دارد.
ویتامین E با خواص آنتی‌اکسیدانی خود، به مبارزه با التهاب کبد و کاهش چربی کبدی کمک می‌کند. این ویتامین در روغن‌های گیاهی و دانه‌های خوراکی مانند جوانه گندم و تخمه آفتابگردان وجود دارد.
ویتامین A برای سلامت بینایی، پوست، سیستم ایمنی و استخوان‌ها ضروری است. این ویتامین در کبد ذخیره می‌شود و باید در مصرف آن احتیاط شود تا باعث آسیب به کبد نشود. میزان توصیه‌شده مصرف روزانه بین 700 تا 900 میکروگرم است.
ویتامین K به عملکرد انعقادی خون کمک کرده و در درمان بیماری‌های کبدی مؤثر است. این ویتامین محلول در چربی، در سبزیجات برگ سبز و دیگر منابع غذایی مانند گوشت و پنیر یافت می‌شود.
اسیدهای چرب امگا 3 به کاهش چربی کبدی کمک کرده و از ایجاد فیبروز و التهاب کبدی جلوگیری می‌کنند. منابع خوب امگا 3 شامل ماهی، آجیل و دانه‌ها، روغن سویا و کانولا می‌باشند.
روی یا زینک به تقویت سیستم ایمنی و حفظ سلامت کبد کمک می‌کند، به ویژه در افرادی که از بیماری‌های کبدی رنج می‌برند و دچار کمبود روی هستند.
قبل از استفاده از این ویتامین ها مخصوصا برای درمان مشاوره با یک پزشک یا متخصص ضروری است.