پژوهشگران در این بررسی دریافتند افراد دارای این ژن‌ها در مقایسه با افرادی که فاقد این ژن هستند، بوسیله ورزش منظم دو برابر بیشتر وزن خود را کاهش دادند.
به گزارش همشهری آنلاین، آنهایی که بیشترین نشانگرهای ژنتیکی را داشتند، پس از هشت هفته دویدن تا ۵ کیلوگرم وزن کم کردند، درحالی‌که برای کسانی که این ترکیب ژنتیکی را نداشتند، فقط حدود ۲ کیلوگرم وزن کم کردند.
پژوهشگران در دانشکده علوم ورزشی و توان‌بخشی انگلیس در اسکس در این بررسی محققان ۳۸ فرد ۲۰ تا ۴۰ ساله را انتخاب کردند. از حدود نیمی از آنها خواسته شد که ۲۰ تا ۳۰ دقیقه سه بار در هفته بدوند، درحالی‌که تمام عادات غذایی و سبک زندگی معمول خود را حفظ کنند.
بقیه افراد به عنوان گروه شاهد یا کنترل عمل کردند. یافته‌های این پژوهشگران نشان داد که یک ژن خاص، به نام PPARCG۱A، کلید اصلی کاهش وزن است که در سوخت‌وساز انرژی نقش دارد، در شرکت‌کنندگانی که بیشترین کاهش وزن را داشتند، وجود داشت.
سایر این «ژن‌های لاغری» با رژیم غذایی، ذخیره چربی، سوخت‌وساز، هوش و عوارض روانی ارتباط داشتند.
بر اساس نتیجه‌گیری این پژوهشگران حدود ۶۲ درصد کاهش وزن در این مطالعه به ژن‌ها و ۳۷ درصد آن به ورزش و سبک زندگی مرتبط بود.
این پژوهشگران می‌گویند پزشکان ممکن است روزی بتوانند به طور خاص برنامه‌های ورزشی و رژیم غذایی برای افراد دچار چاقی را بر اساس ژن‌های آنها تنظیم کنند.
به گفته آنها اگر بتوان مشخصات ژنتیکی خاص فردی را بهتر درک کرد، امید آن می‌رود مداخلات بهتر و موفق‌تری برای کاهش وزن و بهبود پیامدهای بهداشتی انجام داد.
بااین‌حال، این پژوهشگران تأکید می‌کنند که ورزش برای همه حتی برای کسانی که این ژن‌ها را ندارند، مفید است. ورزش به جز کاهش وزن سودمندی‌های بسیاری دیگری هم دارد، از اثر مثبت بر سلامت روان گرفته تا آمادگی بیشترقلبی-عروقی.
یافته‌ّ‌های بررسی جدید در ژورنال Research Quarterly for Exercise and Sport منتشر شده است.
منبع: HealthDay