دنیای روانشناسی بینشی از این اشتباهات رایج کلامی را در اختیار ما قرار می دهد. به نظر می رسد عبارات متعددی وجود دارد که وقتی به طور مکرر استفاده می شود، ممکن است نشان دهنده مهارت های اجتماعی ضعیفی باشد.
به گزارش همشهری آنلاین، بیایید این ۸ عبارتی را که مردم اغلب بدون اینکه متوجه شوند چگونه درک می شوند استفاده می کنند را بررسی کنیم.
عبارت «بعدا متوجه خواهید شد…» اغلب می‌تواند تحقیرآمیز به نظر برسد. این می تواند به این معنی باشد که دیدگاه یا دانش طرف مقابل نادرست یا ناقص است. به جای تقویت یک گفتگوی سالم، ممکن است حس رقابت ایجاد کند.
کسانی که مهارت های اجتماعی ضعیفی دارند ممکن است متوجه نشوند که چگونه چنین عباراتی می توانند لذت و جریان گفتگو را کاهش دهند. همیشه بهتر است فضایی برای یادگیری و به اشتراک گذاری ایجاد کنید تا اینکه یک نفره باشید.
عبارت " نمی‌خواهم توهین کنم، اما..." یک نمونه کلاسیک از تعارف پشت سر است. اغلب به عنوان مقدمه ای برای حرفی استفاده می شود که توهین آمیز است.
روانشناسی به ما می گوید که وقتی مردم این عبارت را می شنوند، به طور غریزی خود را برای توهین آماده می کنند. مغز انسان سوگیری منفی دارد، به این معنی که به محرک های منفی شدیدتر از محرک های مثبت واکنش نشان می دهد. این یک مکانیسم بقا است که طی هزاران سال تکامل یافته است.
وقتی کسی می شنود " نمی‌خواهم توهین کنم، اما..."، این سوگیری منفی را تحریک می کند و مغز خود را برای توهین آماده می کند. این می تواند بلافاصله شنونده را در حالت دفاعی قرار دهد، حتی قبل از اینکه بقیه جمله گفته شود.
افرادی که مهارت‌های اجتماعی ضعیفی دارند ممکن است از این عبارت استفاده کنند و فکر کنند که ضربه نظرات آنها را کاهش می‌دهد. اما در واقعیت، دقیقاً برعکس عمل می کند. به جای استفاده از این عبارت، سعی کنید در بازخورد یا نظرات خود شفاف و بادرایت باشید.
عبارتی که اغلب توسط افراد با مهارت‌های اجتماعی ضعیف استفاده می‌شود، این است: «صادق باشیم…» ممکن است به اندازه کافی بی‌گناه به نظر برسد، اما می‌تواند ناخواسته نشان دهنده عدم صداقت در اظهارات قبلی باشد. دلالت بر این دارد که آنچه بعد می آید لحظه نادری از حقیقت است و شنونده را در مورد صداقت آنچه قبلا گفته شد شگفت زده می کند.
صداقت باید پیش فرض در ارتباطات باشد، نه یک استثنا. بنابراین به جای اینکه با این عبارت صداقت خود را نشان دهید، آن را از طریق کلمات و اعمال ثابت خود نشان دهید.
اختلافات بخشی عادی از مکالمات هستند، اما نحوه برخورد ما با آنها می تواند نشان دهنده مهارت های اجتماعی ما باشد.
یک عبارت که می تواند کاملاً مضر باشد، "فرقی نمی‌کند" است. این عبارت اغلب می تواند به عنوان نادیده گرفتن یا بی تفاوتی تلقی شود. این نشان می دهد که شما تمایلی به شرکت در بحث یا در نظر گرفتن دیدگاه شخص دیگری ندارید.
به عنوان مثال، اگر کسی نظر خود را به اشتراک بگذارد و شما با " فرقی نمی‌کند " پاسخ دهید، می تواند به این معنی باشد که برای افکار او ارزشی قائل نیستید یا احساس می کنید ارزش وقت گذاشتن برای بحث کردن را ندارد.
افرادی که مهارت های اجتماعی ضعیفی دارند ممکن است از این عبارت استفاده کنند بدون اینکه متوجه باشند چه تاثیری بر روابطشان می گذارد. یک رویکرد سازنده تر این است که با احترام مخالفت کنید یا سؤال بپرسید تا دیدگاه طرف مقابل را بهتر درک کنید.
زندگی مجموعه ای از فراز و نشیب هاست. همه ما اشتباه می کنیم و این اشکالی ندارد. مهم این است که چگونه به آنها پاسخ می دهیم.
عبارتی که اغلب توسط افرادی با مهارت‌های اجتماعی ضعیف‌تر استفاده می‌شود این است: «تقصیر من نیست». این عبارت می تواند به عنوان منحرف کننده مسئولیت باشد و به اعتماد در روابط آسیب برساند.
سناریویی را تصور کنید که در آن مشکلی در محل کار پیش می‌آید، و به جای همکاری برای یافتن راه‌حل، یکی از اعضای تیم می‌گوید: «تقصیر من نیست». این عبارت می تواند یک شکاف ایجاد کند و سرزنش را به جای مشارکت تقویت کند.
اعتراف به اشتباهات و پذیرفتن مسئولیت اعمالمان دشوار اما برای رشد ضروری است. این نشان دهنده بلوغ، شجاعت و صداقت است. به جای سرزنش، باید تلاش کنیم تا از اشتباهات خود درس بگیریم و در صورت لزوم اصلاح کنیم. این در مورد مالکیت اعمالمان و استفاده از اشتباهاتمان به عنوان پله ای برای تبدیل شدن به نسخه های بهتری از خودمان است.
در مکالمات، به اشتراک گذاشتن نظرات و افکار طبیعی است. با این حال، عبارت "من فقط می گویم ..." اغلب می تواند یک میدان مین باشد.
افرادی که مهارت‌های اجتماعی ضعیفی دارند، ممکن است از «فقط می‌گویم…» به‌عنوان حائل استفاده کنند، و فکر می‌کنند که این نظر بالقوه بحث‌برانگیز یا انتقادی آنها را قابل قبول‌تر می‌کند. اما اغلب می تواند اثر معکوس داشته باشد و باعث شود شنونده احساس تدافعی یا طرد شدن کند.
ضروری است که صاحب کلمات خود باشیم و افکار خود را محترمانه بدون پنهان شدن در پشت چنین عباراتی بیان کنیم.
وقتی صحبت از ارتباط موثر می شود، تعمیم دامی است که باید از آن اجتناب کنیم.
عباراتی مانند "تو همیشه..." یا "تو هرگز..." اغلب توسط افرادی با مهارت های اجتماعی ضعیف استفاده می شود. این اظهارات می توانند آسیب زا باشند، زیرا تمایل دارند رفتار یک فرد را تعمیم دهند، اغلب در یک نور منفی.
برای مثال، گفتن «تو هرگز به من گوش نمی‌دهی» یا «همیشه قرارهای مهم را فراموش می‌کنی» می‌تواند باعث شود طرف مقابل احساس حمله و تدافعی کند. آنها را در موقعیتی قرار می دهد که احساس می کنند به جای شرکت در یک گفتگوی معنادار، نیاز به توجیه اعمال خود دارند.
به جای استفاده از این عبارات تعمیم دهنده، بهتر است به موارد خاصی بپردازید و بیان کنید که این اقدامات چه احساسی در شما ایجاد کرده است. این رویکرد گفتگوی باز را تشویق می کند و حالت تدافعی را به حداقل می رساند.
عبارت "من اینطور هستم" می تواند بسیار مشکل ساز باشد. این نشان دهنده امتناع از رشد یا تغییر است، حتی زمانی که این رفتار به دیگران آسیب می رساند یا مانع پیشرفت شخصی می شود.
وقتی مردم این را می گویند، ممکن است فکر کنند دارند هویت خود را ابراز می کنند. با این حال، اغلب بهانه ای برای عدم مسئولیت پذیری در قبال اعمالی است که بر دیگران تأثیر منفی می گذارد.
زیبایی انسان بودن ظرفیت ما برای رشد و تغییر است. ما باید برای بهبود خود تلاش کنیم، به خصوص زمانی که اعمال یا گفتار ما بر اطرافیان ما تأثیر منفی می گذارد. ادعای "من اینطور هستم" این احتمال را از بین می برد و می تواند روابط را تیره کند.