عصر ایران؛ مجله تصویری سلاح - در سپیده دم جنگ جهانی دوم، اقیانوس اطلس شاهد یکی از اولین رویدادهای تاریخ دریانوردی در نوع خود بود! ناو هواپیمابر اچ ام اس کوریجس (HMS Courageous)، که زمانی به عنوان یک رزمناو قدرتمند در جنگ جهانی اول می جنگید، در کمین مرگباری گرفتار شد.
این غول آهنین دریایی، که به تازگی به یک ناو هواپیمابر تبدیل شده بود، در یک عملیات گشت زنی هدف اژدرهای زیردریایی یو-29 آلمان قرار گرفت و در عرض چند دقیقه به اعماق اقیانوس فرو رفت. در آن روز، بیش از 500 نفر جان خود را از دست دادند. این رویداد نه تنها به عنوان اولین شکست بزرگ نیروی دریایی بریتانیا در جنگ ثبت شد، بلکه نشان از آسیب پذیری ناوهای هواپیمابر در برابر تهدید زیردریایی ها داشت.
اچ ام اس کوریجس به عنوان یک رزمناو فعالیت خود را آغاز کرد و کشتی اصلی کلاس خود بود. این کشتی جنگی طی جنگ جهانی اول برای نیروی دریایی بریتانیا طراحی شد.
کوریجس در 26 مارس 1915 به آب انداخته شد، در 5 فوریه 1916 آغاز به کار کرد و ساخت آن در 4 نوامبر 1916 تکمیل شد. این کشتی در دریای شمال گشت زنی می کرد و در درگیری های مهم از جمله دومین نبرد خلیج هلیگولند در نوامبر 1917 شرکت داشت.
اچ ام اس کوریجس همچنین شاهد تسلیم ناوگان دریاهای آزاد آلمان در سال 1918 بود و شهرت خود را به عنوان یک کشتی قدرتمند تثبیت کرد. اما پس از جنگ جهانی اول، اچ ام اس کوریجس از خدمت خارج شد.
پیمان نیروی دریایی واشنگتن در سال 1922 محدودیت های سختی را بر ظرفیت کشتی های پایگاه تحمیل کرد و نیروی دریایی بریتانیا وادار شد تا بسیاری از کشتی های قدیمی تر خود را از خدمت خارج کند.
با این وجود، این پیمان اجازه تبدیل کشتی های خاص به ناوهای هواپیمابر را می داد و اچ ام اس کوریجس به دلیل اندازه و سرعت خود بین نامزدهای این تغییر قرار داشت.
تبدیل اچ ام اس کوریجس در 29 ژوئن 1924 در دوونپورت آغاز شد و در 21 فوریه 1928 به پایان رسید. این تغییر کاربری با هزینه تقریبا 2،025،800 پوندی انجام شد و به شکل گیری یک ناو هواپیمابر با قابلیت حمل 48 فروند هواپیما منتج شد.
اچ ام اس کوریجس تغییرات اساسی در طراحی را تجربه کرد که از آن جمله می توان به حذف تمام ساختارهای بالایی، تسلیحات و اتصالات تا عرشه اصلی اشاره کرد. یک آشیانه دو طبقه در بالای بدنه باقیمانده ساخته شد که هر سطح 5 متر ارتفاع و 168 متر طول داشت.
این طراحی شامل یک عرشه پرواز کوتاه بود که انعطاف پذیری چرخه پرواز و بازیابی را افزایش می داد.
پس از آغاز به خدمت دوباره، اچ ام اس کوریجس بیشتر در سواحل بریتانیا و ایرلند فعالیت می کرد. اگرچه مدت کوتاهی به عنوان یک کشتی آموزشی خدمت کرد، اما در سپتامبر 1939، درست پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، به نقش عملیاتی خود بازگشت.
اچ ام اس کوریجس خدمت خود در جنگ جهانی دوم را به عنوان بخشی از ناوگان هوم (the Home Fleet) آغاز کرد. این ناو هواپیمابر اسکادران های 811 و 822 را حمل می کرد که هر کدام به چندین هواپیمای دو باله فری سوردفیش (Fairey Swordfish) مجهز بودند. این هواپیماها بیشتر برای جنگ ضد زیردریایی استفاده می شدند.
در روزهای آغازین جنگ، نیروی دریایی بریتانیا گروه های شکارچی-قاتل را تشکیل داد که حول ناوهای هواپیمابر مانند اچ ام اس کوریجس حضور داشتند. آنها وظیفه یافتن و انهدام زیردریایی های آلمان را بر عهده داشتند که تهدید بزرگی برای کشتیرانی متفقین بودند.
در 31 آگوست 1939، درست چند روز پیش از آغاز رسمی جنگ جهانی دوم، اچ ام اس کوریجس به پایگاه جنگی خود در پورتلند نقل مکان کرد و دو اسکادران هواپیماهای سوردفیش را در خود جای داد. در 3 سپتامبر 1939، روزی که بریتانیا به آلمان اعلام جنگ کرد، این ناو هواپیمابر پلیموث را برای گشت زنی ضد زیردریایی با اسکورت چهار ناوشکن ترک کرد.
ماموریت این ناو شکار و از بین بردن زیردریایی های آلمانی حاضر در اقیانوس اطلس بود که قبلا کشتی های متفقین را هدف قرار داده بودند. در 17 سپتامبر 1939، اچ ام اس کوریجس به سواحل ایرلند رسیده بود و به طور فعال برای یافتن زیردریایی های دشمن گشت زنی می کرد.
با این وجود، اعزام دو ناوشکن از چهار ناوشکن اسکورت اچ ام اس کوریجس برای کمک به یک کشتی تجاری که مورد حمله قرار گرفته بود، ماموریت این ناو هواپیمابر را در مسیر خطرناکی قرار داد و آن را آسیب پذیر کرد.
زیردریایی یو-29 آلمان برای شکار ناو هواپیمابر بریتانیایی در زیر امواج آب کمین کرده بود. در یک مانور سرنوشت ساز، اچ ام اس کوریجس برای پرواز هواپیماها در مسیر باد قرار گرفت و ناخواسته تمام قسمت گسترده بدنه خود را در معرض اژدرهای زیردریایی دشمن قرار داد. کاپیتان اوتو شوهارت، فرمانده زیردریایی یو-29، با استفاده از این فرصت، سه اژدر به سمت ناو هواپیمابر شلیک کرد و ضربه مرگباری به آن وارد شد.
اچ ام اس کوریجس مورد اصابت اژدر قرار گرفت و به سرعت شروع به غرق شدن کرد. بر همین اساس، نخستین حمله بزرگ یک زیردریایی آلمانی در جنگ رقم خورد.
غرق شدن اچ ام اس کوریجس در 17 سپتامبر 1939، نخستین شکست بزرگ نیروی دریایی بریتانیا در جنگ جهانی دوم بود. آسیب ناشی از حمله زیردریایی آلمانی به حدی ویرانگر بود که ناو هواپیمابر بریتانیایی طی 20 دقیقه راهی کف اقیانوس شد.
نیروی دریایی بریتانیا در واکنش به از دست دادن ناو هواپیمابر اچ ام اس کوریجس، تصمیمی راهبردی گرفت تا ناوهای هواپیمابر خود را از گشت زنی های ضد زیردریایی خارج کند.
اچ ام اس کوریجس اولین کشتی جنگی بریتانیا بود که به دست نیروی های آلمانی غرق شد. برای آلمانی ها، این یک پیروزی قابل توجه بود که آسیب پذیری حتی بزرگترین و قدرتمندترین کشتی ها را در جنگ ضد زیردریایی برجسته کرد.
کارل دونیتز، فرمانده نیروی زیردریایی آلمان، غرق شدن اچ ام اس کوریجس را به عنوان یک موفقیت شگفت انگیز توصیف کرد که شادی و جشن گسترده ای را در نیروی دریایی آلمان موجب شد.
بزرگ دریابد اریش ردر، فرمانده نیروی دریایی آلمان، دستور داد تا نشان صلیب آهنین کلاس یکم به اوتو شوهارت داده شود، در شرایطی که به تمام خدمه زیردریایی یو-29 نشان صلیب آهنین کلاس دوم اعطا شد.