محمد جلالی
شاید بد نباشد در این روزگار کرونایی نگاهی به نیمه دوم سال ۱۳۹۷ و حتی فروردین ماه ۱۳۹۸ داشته باشیم.
در آن زمان با اوج گیری روند عجیب و غریب و افزایش دلار اقتصاد کشور با شوک ناگهانی روبه رو شد و سبب گردید تا نه تنها شور و اشتیاق برای خرید دلار و صفهای عریض و طویل آن در خیابان های مختلف کشور یجاد شود بلکه برای هر چیزی که امکان خرید آن وجود داشت صف می کشیدیم و خود به خود کاری می کردیم تا به گران شدن آن و کمیاب شدنش کمک کنیم.
شاید بد نباشد بار دیگر کلیپ هجوم مردم به هایپراستار مجتمع خلیج فارس شیراز برای خرید برنج، گوشت، روغن و حتی پیاز و گوجه و خیار را بار دیگر ببینیم. حتی برای پسته هم صف کشیدیم!
در فضای مجازی پر شده بود از تصاویر کمرِ شکسته ریال در برابر دلار!
آن موقع هر چه می گفتند که نخرید تا کمیاب و گران نشود کسی گوشش بدهکار نبود.
قیمت پراید آن چنان افزایش یافت که به یک خودروی لوکس ۶۰ میلیونی تبدیل شد و به ثانیه نکشیده پیش فروش آن تمام میشد و دستان بسیاری از خریدش کوتاه میماند!
اما این روزها درسی که کرونا به ما میدهد بسیار جالب توجه است. او به ما گفت که اگر نخرید آن کالا پایین خواهد آمد و این قانون نانوشته تجارت بازار است.
در حالی که در ماههای پایانی سال 1398، دلار باز هم رخ نمایی میکرد و حتی به عدد ۱۶ هزار تومان نزدیک شد دیگر نه کسی به این اعداد و ارقام کاری داشت و نه به دنبال احتکار و خریدهای عجیب و غریب خانگی بودند.
جالب آن جاست که در میان خبر رسانه ها رئیس اتحادیه صنف فروشندگان پرنده و ماهی کشور اعلام کرده است که قیمت هر کیلو مرغ در سطح خرده فروشی به 9200 تا 9700 تومان کاهش یافته است یعنی رقمی زیر 10 هزار تومان و این در حالی است که سال گذشته و در نوروز ۹۸ مردم برای مرغ یارانهای 10500 تومانی صف میکشیدند و مرغ گرم قیمتش را خودخواهانه به نزدیک ۱۸ هزار تومان رساند!
این ها درسهایی است که کرونا در شرایطی که جانمان را به خطر انداخته به ما داد و گفت: میشود همین روند را ادامه داد و جلوی افزایش حباب گونه بسیاری از اقلام از خوراکی تا دلار را گرفت!
به یاد داشته باشیم که مردمان دیگر کشورها در مقابل گرانی واکنش نشان میدهند و ما هم باید به گونهای باشیم تا گرانی نتواند زانوهایمان را خم کند بلکه با آن مبارزه کنیم و تنها خودمان را نبینیم و نگوییم که ما میخریم بدا به حال آنان که ندارند!
بی شک بعد از کرونا، اقتصاد بیمار ایران باز هم به آزار و اذیتمان خواهد پرداخت و سلامی از روی طمع به ما خواهد کرد! پس باید فکری کنیم، راه چارهای بیاندیشیم و از خودمان شروع کنیم.