مقایسه روش دولت ترکیه در تنبیه عربستان به سبب کشتن (احتمالی) خاشقجی با روش بعضی از ما و کاری که برخی از ما درپی شهادت آیت‌الله باقر النمر کردیم، عبرت آموز است!
روزنامه اطلاعات نوشت: ترکیه افکار عمومی دنیا را خردمندانه علیه عربستان تهییج کرد، اعتبار دوستی و دیپلماسی را حفظ کرد و در عین حال اهمیت حفظ امنیت در درون مرزهای کشورشان را به همه یادآور شد. درواقع، به جای برخورد هیجان‌زده و بی‌مهار، یک جریان پایدار و قدرتمند ایجاد کرد و آخر سر هم عربستان را به انفعال کشاند و حتما امتیازات مالی و سیاسی هنگفتی نیز از آنها خواهد گرفت.
درحالی که هیچ دردسری برای خود فراهم نکرده و امتیازی هم نداده است. احتمالاً الآن هم دنبال ساختن یک بنای یادبود یا برگزاری مراسم یا نامگذاری جایی به اسم خاشقجی است تا عربستان و دیگران یادشان بماند این کشور دولت دارد و منافع ملی محافظت می‌شود.
در مقابل این ماجرا، در جریان شهادت باقر النمر، به جای اینکه اجماع جهان علیه دولت جانی برانگیخته شود (و تدریجاً برانگیخته می‌شد) متأسفانه، علیه ما شکل گرفت و در مجامع جهانی محکوم شدیم. سعودی‌های خاطی و خلافکار به جای تعزیر و اعتذار، طلبکار شدند و سررشتة ماجرا را به دست گرفتند.
خلاصه کنم: گویی خون یک مظلوم فراموش شد و در کشاکش سفارت‌سوزی و شلوغ‌بازی، ما به فقدان امنیت دیپلمات‌ها و اماکن دارای مصونیت متهم شدیم و بسیاری از کشورهای عرب با ما قطع ارتباط کردند!
عربستان هم از رهن جنایت سال قبل در بی‌کفایتی مدیریت حج رها شد و هیچ پاسخی در قبال خون حاجیان مظلوم ایرانی و غیر ایرانی نداد. اکنون نیز در حال تدارک جبهة نفتی علیه ایران است و بر اساس آنچه در خبرها آمد دست در دست دوست قدیمی و غیرقابل اعتمادمان، یعنی روسیه، بازار و مشتریان نفتی ایران را هدفگذاری می کند!
آیا می‌شود پرسید چرا ما که حتی فرودگاه نظامی هم در اختیار روسها گذاشتیم، همیشه باید هزینه کنیم و چه بسا ضرر و زیان هم بدهیم، ولی ترکیه که هواپیمای نظامی روسیه را سرنگون کرده و روابط مشکوک و مسلم هم با داعش داشته، در چرخشی اعجاب‌آور نه فقط متهم و متضرر نشده، که الان یک وزنه قدرتمند و تعیین‌کننده در تعیین سرنوشت سوریه هم شده است؟