روزنامه آفرینش نوشت:
شايد براي توريسم هم مانند بسياري از موارد انساني ديگر، نتوان مبدأ و نقطه شروع معين و قاطعي در نظر گرفت. سياحت، گشت و گذار و بازديد از ناشناخته‌ها، همواره براي انسان، جذاب و دلپذير بوده است.
اما شايد كمي پيش‌تر از اين، تصور نمي‌شد گردشگري، تا جايي مورد استقبال انسانهايي از سراسر جهان قرار بگيرد كه نه‌فقط به يك صنعت مهم تبديل گردد، بلكه تا جايي سودآوري و پيشرفت براي ملتها به همراه داشته باشد كه نقطه اتكا و پايه پيشرفت اقتصادي برخي كشورها تلقي شود.
در اين ميان، كشورهايي كه در آنها پتانسيلهاي بيشتري براي گردشگرپذير شدن وجود دارد، داراي شانس موفقيت و برد بيشتري در اين زمينه خواهند بود.
اما داشتن پتانسيل تنها يك كفه ماجراست. بخش ديگر، به نحوه بهره‌برداري از پتانسيلها درجهت رونق گردشگري و به وجود آوردن اقتصادي متكي به آن، برمي‌گردد.
رفع كمبودها و استفاده از ظرفيتها در زمينه‌هاي مختلف، به طوري كه نه‌فقط تا حد قابل قبولي، انتظارات مردمان بومي را برآورده كند، بلكه فراتر از آن، افرادي را از مليتها و فرهنگهاي ديگر نيز به خود جذب كند، چيزي است كه مي‌تواند عامل شكل‌گيري اقتصادي پويا و مبتني بر گردشگري باشد.
بر همين اساس، امروز در كشورهاي مختلف، گونه‌هاي مختلفي از گردشگري از قبيل اكوتوريسم، گردشگري تفريحي، گردشگري شهري، گردشگري درماني، گردشگري مذهبي، گردشگري همايشي، گردشگري بازاري، و حتي گردشگري مجازي و انواع مختلف ديگري از گردشگري مورد توجه قرار گرفته است. اما در بازار داغ و پررونق گردشگري جهاني، كه سود اقتصادي، و حتي فرهنگي، اجتماعي، سياسي بسياري را نصيب كشورها مي‌كند، كشور ما در كجا ايستاده است؟
حكايت ما با داستان آن مردي كه در مثنوي نقل شده، بي‌‍شباهت نيست. مردي كه با فقر و تنگدستي زندگي مي‌كرد، در عين حال، گنجي در زير زمين خانه‌اش پنهان بود و او بي‌خبر، و زبان حالش اينكه: «بر سر گنج، از گدايي مُرده‌ام!».
در حالي كه امروز، يكي از نخستين نيازهاي جامعه ما، رفع مشكل بيكاري است و يكي از مهمترين كليدهاي رفع اين مشكل، بسط و توسعه صنعت گردشگري است، هنوز هم اين صنعت در كشور ما در هيچيك از انواع آن، به طور جدي و كارساز مورد توجه قرار نگرفته است.
در همين ارتباط، به تازگي، مديرکل دفتر آمارهاي فرهنگي، بازرگاني و خدمات مرکز آمار ايران اعلام كرده بود هر گردشگر حدود 1200 دلار معادل 30 بشکه نفت درآمد ارزي به کشور وارد مي‌کند كه مي‌تواند براي ما، راه‌حل بسيار مهم و قابل تأملي براي اشتغال‌زايي و عدم وابستگي به درآمدهاي نفت باشد.
با توجه به آنچه مطرح شد، به نظر مي‌رسد كشور ما براي حركت به سمت رشد و پويايي اقتصادي، ناگزير به توجه جدي به صنعت توريسم، در اولويت قرار دادن آن، و رفع موانع اعتلاي آن، مي‌باشد.