غلامرضا استيفا در گفت‌وگو با ايسنا، گفت: پايين آمدن سن استفاده از لوازم آرايشي جنبه‌ي تقليدي دارد و در بسياري از موارد جوان يا نوجوان بدون آنكه علت كارش را بداند مي‌خواهد از ديگران الگوبرداري كند.
وي فلسفه‌ي استفاده از لوازم آرايش در ميان زنان و دختران را ايجاد جاذبه براي آقايان دانست و خاطر نشان كرد: خانم‌ها به لوازم آرايشي پناه مي‌آورند كه براي آقايان جاذبه ايجاد كنند تا گرايش مردان به آنها بيشتر شود.
استيفا در مورد استفاده از لوازم آرايشي در كشورهاي غربي عنوان كرد: در كشورهاي غربي جواني را زيبايي مي‌بينند و معتقدند جواني عين زيبايي است و استفاده از اين لوازم همراه با منطق است، به طوريكه وقتي به سنين بالا مي‌رسند براي رفع چين و چروك‌هاي صورت از لوازم آرايشي استفاده مي‌كنند؛ اين در حاليست كه استفاده از لوازم آرايشي در كشور در ميان كودكان نيز وجود دارد.
اين جامعه شناس و استاد دانشگاه با اشاره به اينكه آموزش و تربيت فرزندان يك جامعه از خانواده شروع مي‌شود، اظهار كرد: متاسفانه آموزش در جامعه ما محدود است و بسياري از موضوعات براي خانواده‌ها خط قرمز است و نمي‌خواهند كه با فرزندانشان در مورد آن حرف بزنند؛ در حالي كه در همه جاي دنيا و در كشورهاي پيشرفته خانواده‌ها مسايل مختلف را به فرزندان خود آموزش داده و حسن و قبح آن را توضيح مي‌دهند.
وي ادامه داد: ما همواره در خانواده، مدرسه و جامعه عامل سركوب بوده‌ايم و نه عامل تعليم و آموزش‌هاي لازم در اين نهادها به فرزندان ما داده نمي‌شود.
استيفا در مورد واردات بي رويه‌‌ي لوازم آرايشي به كشور، گفت: دراستفاده بي رويه از لوازم آرايش، مشكل به خود فرد و آموزش بر مي‌گردد؛ چرا كه كشورهاي اروپايي و غربي در حاليكه خود توليد كننده لوازم آرايشي‌اند؛ اما به دليل آموزش درست در سنين پايين كمتر از لوازم آرايشي استفاده مي كنند.
وي در پايان در خصوص تبعات استفاده از لوازم آرايشي يادآور شد: علاوه بر بيماريهاي پوستي كه ناشي از تاثير مواد شيميايي بر پوست است، استفاده از لوازم آرايشي از نظر اجتماعي نيز براي فرد تبعات منفي در پي خواهد داشت.