عصر ایران- به عنوان پدر و مادر، هر یک از ما نهایت تلاش خود را می کنیم تا بتوانیم فرزندان خود را به بهترین نحو ممکن پرورش دهیم. با این حال هیچ پدر و مادر و هیچ بچه کاملی وجود ندارد. بدین ترتیب هر فردی در مسیر پر پیچ و خم زندگی در تلاش برای دست یابی به ابزارهای فرزندپروری ایده آل خود است. این یک هدف مشترک است که تعاملات روزانه ما را با فرزندانمان بسیار معنادارتر می کند.
سال ها پیش دکتر یاک پانکسپ دانشمند علوم اعصاب، نظریه خود را در مورد این که چگونه می توان روتین های روزمره کودکان را به 9 دقیقه مهم در روز تقسیم کرد، ارائه داد. دکتر پانکسپ به بررسی نقش والدین در این دقایق محدود پرداخت و به نتایج جالبی دست یافت.
وی توضیح داده است که هر چه "دایره عواطف مثبت" کودک با یکی از عزیزانش گسترده تر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که در آینده به عضوی سازنده و شاد در جامعه تبدیل شود.
به گفته دکتر پانکسپ، 9 دقیقه مهم و بسیار ارزشمند از زمان کودکان ما طی روز عبارت اند از:
- سه دقیقه پس از بیدار شدن از خواب
- سه دقیقه پس از آن که کودک از مدرسه یا مهدکودک به خانه باز می گردد
- سه دقیقه پیش از رفتن به رختخواب
تحقیقات نشان داده اند که هر روز 9 دقیقه طلایی در زندگی کودکان ما وجود دارد. شاید تعجب آور باشد اما همین 9 دقیقه بیشترین اثرگذاری را بر فرزندان دارد و آنها نیز در این بازه بیش از هر زمان دیگری به ارتباط با والدین خود نیاز خواهند داشت. تنها کافیست که والدین در این 9 دقیقه که به 3 بازه کوتاه 3 دقیقه ای تقسیم می شود، تمام تمرکز خود را معطوف به فرزندشان کنند تا تاثیر فوق العاده مثبت آن را به تدریج لمس کنند.
همانطور که همگی می دانیم، نحوه شروع صبح بر کل روز تاثیر می گذارد. کودکان نیاز به دیده شدن، شنیده شدن و دوست داشته شدن دارند. چه زمانی بهتر از اول صبح؟
برقراری ارتباط با فرزندتان درست در دقایق ابتدایی بیدار شدن از خواب، راه خوبی است تا به وی بفهمانید که او را می بینید، به او اهمیت می دهید و در کنارش هستید.
حتی لازم نیست زمانی طولانی را به این کار اختصاص دهید، زیرا اشاره شد که صرفا 3 دقیقه هم کافیست. برقراری ارتباط می تواند تنها یک بوسه ساده روی پیشانی یا صحبت کردن با کودک زمانی که به تازگی چشمان خود را باز کرده باشد. خلاق باشید و آنچه برای خانواده شما مناسب است را کشف کنید.
اگر چند فرزند دارید، بهتر است هر کودک را به صورت جداگانه از خواب بیدار کنید و قبل از رفتن به سراغ فرزند بعدی، چند دقیقه با وی وقت بگذرانید. بدین ترتیب آنها با احساس دیده شدن توسط هر دو والدین و ارتباط با یکدیگر از خواب بیدار می شوند.
کودکان در پایان یک روز طولانی در مدرسه باید دوباره با والدین خود ارتباط برقرار کنند. خانه نیز جایی است که کودک در آن نیاز به احساس عشق و تعلق دارد. سلام کردن به فرزندتان، استقبال از وی، در آغوش گرفتن او و یا تنها استفاده از جمله ساده «روزت چطور بود» می تواند به شدت راهگشا باشد.
به یاد داشته باشید که برای کودکان، مدرسه پر از پیروی از دستورالعمل های مختلف، تلاش برای یافتن جایگاه خود از نظر اجتماعی و فشار یادگیری است. دیدن لبخند والدین و صحبت با آنها پس از بازگشت از مدرسه، احساس عشق، علاقه و مهم بودن به کودک می دهد و تاثیر شگرفی در روند رشد و تکامل صحیح او خواهد داشت.
بیشتر والدین و یا حتی تمامی آنها با خواب رابطه ای متناقض شامل هر دو احساس عشق و نفرت دارند! در واقع شاید شما هم عاشق آواز خواندن برای فرزندان پیش از خواب و گوش دادن به صحبت های شبانه آنها به عنوان آخرین ارتباط قبل از خواب باشید.
با این حال اگر همین روتین دوست داشتنی "بیش از حد طولانی" شود، ممکن است صبرتان را از دست بدهید. با این وجود، باید توجه داشته باشیم که نحوه به خواب رفتن کودک نه تنها بر عمق و کیفیت خواب او تاثیر می گذارد، بلکه بر احساس او نسبت به خودش در زمان خواب نیز اثر دارد.
حتی در شب هایی که به نظر می رسد هیچ یک از بچه ها هرگز نمی خوابند، باید نفس عمیقی بکشیم و سعی کنیم اهمیت آنچه را که ذکر شد به یاد آوریم. هدف نهایی این است که هر یک از فرزندان با احساس دیده شدن، شنیده شدن و ارزشمند بودن به خواب بروند.
روتینی را کشف کنید که برای شما مفید باشد و شب را با شادی و ارتباط به پایان برساند.
صادق باشیم! 9 دقیقه روزانه واقعا زمان بسیار ناچیزی است و با هر گرفتاری شغلی و مالی که داشته باشیم قطعا می توانیم 9 دقیقه رفتار خود را به خاطر آینده فرزندمان کنترل کنیم. فراموش نکنیم اگر این 9 دقیقه روتین روزانه را نتوانیم برای فرزند خود در نظر بگیریم قطعا در حق وی کوتاهی کرده ایم و توجیهی نمی توان برای آن یافت!
همه ما گرفتاریم، کار داریم، مشکلات داریم، خسته ایم و هزار دلیل دیگر که البته باعث نمی شوند این 9 دقیقه طلایی را از فرزندمان بگیریم!