شدت مصرف انرژي نيز كه به عنوان شاخص سنجش كارايي انرژي در كشورهاي مختلف شناخته مي شود، در ايران با مقدار 907 تن معادل نفت خام به ازاي يك ميليون دلار ارزش افزوده، بيش از چهار برابر متوسط جهاني آن بوده است.

نرخ رشد مصرف حامل هاي انرژي طي سال هاي 1980 تا 2006 در جهان 98 /1 درصد و در ايران 3/ 6 درصد بوده است به عبارت ديگر در طول زمان مذكور، نرخ رشد مصرف حامل هاي انرژي در ايران بيش از سه برابر مقدار جهاني آن است.

به گزارش پايگاه اطلاع رساني شركت ملي نفت ايران، در دنياي امروز و عصر تكنولوژي با توجه به روند رو به رشد جمعيت جهان و افزايش سطح رفاه جوامع كه در بسياري موارد منجر به افزايش يا ايجاد مصارف جديد انرژي مي شود، بحران تأمين انرژي مورد نياز به نحوي كه با توسعه پايدار هماهنگ باشد، يكي از مهم ترين دغدغه هاي است.

طبق مطالعات صورت گرفته، نياز انرژي جهان در صورت ادامه روند فعلي، از 12800 ميليون تن معادل نفت خام در سال 2005 ، به بيش از 27300 ميليون تن در سال 2100 خواهد رسيد اين در حالي است كه دماي متوسط كره زمين كه در طول 140 سال گذشته تنها حدود يك درجه سانتي گراد افزايش يافته است، با ادامه اين روند، تا 8/ 5 درجه افزايش خواهد يافت.

در اين صورت حيات موجودات بر روي كره زمين به شدت به مخاطره خواهد افتاد بديهي است اجتناب از اين پيشامد ناگوار، جز با اقدامات اساسي در جهت بهينه سازي مصرف انرژي و افزايش سهم انرژي هاي تجديد پذير در تأمين انرژي جهان ممكن نيست.

در كنار موضوع تغييرات آب و هوا كه در حال حاضر تبديل به مهم ترين دغدغه و نگراني در سطح جهان شده است، در خصوص كشور ما به طور خاص نگراني بيشتري وجود دارد براي روشن تر شدن موضوع كافي است به برخي از آمار و ارقام توجه كنيم.

به عنوان نمونه نرخ رشد مصرف حامل هاي انرژي طي سال هاي 1980 تا 2006در جهان 98 / 1 درصد و در ايران 3/ 6 درصد بوده است به عبارت ديگر در طول زمان مذكور، نرخ رشد مصرف حامل هاي انرژي در ايران بيش از سه برابر مقدار جهاني آن است.

نكته قابل تأمل آنكه شاخص شدت انرژي كه در اغلب كشورها، روند كاهشي و يا حداقل ثابت داشته، در ايران با روند افزايشي روبرو بوده است بدين ترتيب با ادامه روند فعلي رشد مصرف انرژي در داخل كشور، در چشم انداز 1404 ، ايران از صادركننده خالص انرژي به يك كشور وارد كننده مبدل خواهد شد و مزيت نسبي درآمدهاي سرشار ناشي از صادرات انرژي خود را از دست خواهد داد.

بر اساس مطالعات صورت گرفته، در صورت انجام اقدامات بهينه سازي و كاهش نرخ رشد مصرف انرژي، مي توان وقوع اين بحران را سال ها به تعويق انداخت و از اين رو است كه ضرورت به كارگيري اقدامات بهينه سازي انرژي بيش از پيش آشكار مي شود.