ايرج هوسمي در مورد اثر واردات بيرويه چاي خارجي بر صنعت و كشاورزي چاي ايران گفت: از 172 كارخانه چاي سازي در شمال كشور در بيشترين زمان بهرهبرداري ، كمتر از 50 درصد كارخانهها راهاندازي شد و بقيه تعطيل هستند.
وي افزود: در دور اول چيدن برگ سبز چاي 102 كارخانه باز بود و در حال حاضر بين 60 تا 70 كارخانه چايسازي فعاليت دارند.
هوسمي دليل اصلي تعطيل بودن كارخانهها را در انبار ماندن چاي از سالهاي قبل دانست و گفت: علت مشكلات صنعت چاي به دليل واردات بيرويه چاي خارجي اسانسزده و داراي عطر و طعم و رنگ شيميايي است كه باعث تغيير ذائقه مردم و رويگرداني از مصرف چاي داخلي شده است.
رئيس اتحاديه چايكاران كشور گفت: يك هكتار باغ چاي در طول دوره بهرهبرداري بين 125 تا 130 كارگر جذب ميكند كه 30 هزار هكتار باغ چاي در كشور وجود دارد و بيش از 5 ميليون نفر كارگر روز در شرايط كنوني در آنها مشغول به كار هستند.
* ارتزاق 5 ميليون نفر از صنعت چاي
هوسمي افزود: بهرهبرداري از چاي شمال ظرف 6 ماه انجام ميشود كه حدود 5 ميليون نفر در حلقههاي برداشت برگ سبز در باغ و چايسازي در كارخانهها مشغول فعاليت هستند.
وي افزود: دولت بايد از صنعت چاي كشور در مقابل واردات حمايت كند، زيرا اين تعداد قابل توجه كارگر در صورت بيكاري از اين صنعت ، جايي براي اشتغال ندارند و سرمايه هنگفتي براي به كارگيري آنها لازم است.
هوسمي بزرگترين خطر در مورد صنعت چاي كشور را واردات بيرويه چاي و ترك رويه سابق سازمان چاي دانست و گفت: در گذشته كسري نياز كشور با محاسبه دقيق از محل واردات چاي خارجي به صورت رسمي و نيز اختلاط آن با چاي داخلي تامين ميشد.
وي افزود: بالاترين رقم توليد در سال 1368حدود 60 هزار تن چاي خشك بود، در حالي كه اين رقم در حال حاضر حداكثر به 25 هزار تن رسيده، يعني بيش از 50 درصد كاهش پيدا كرده كه همه اين كاهش از محل واردات غير مجاز و غير قانوني چاي خشك انجام شده است.
رئيس اتحاديه چايكاران افزود: سازمانهاي استاندارد و بهداشت وظيفه نظارتي خود در مورد چاي وارداتي را انجام ندادند و اگر اين كار انجام ميشد، نبايد بازار كشور جولانگاه انواع چاي اسانسدار و عطري شيميايي خارجي ميشد، در حالي كه چاي طبيعي كشور در انبارها خاك بخورد.
* اختلاط چاره چاي
هوسمي افزود: طبق برنامه سازمان سابق چاي، در گذشته براي مردم شمال 25 درصد چاي خارجي و 75 درصد چاي داخلي و براي ساير استانها مانند خراسان،آذربايجان، يزد و ساير استانها 70 درصد چاي خارجي و 30 درصد چاي داخلي را مخلوط ميكردند و هم چاي ايران مصرف ميشد و هم كسري نياز با واردات رسمي تامين ميشد.
وي افزود: سازمان گذشته چاي خلاق بود و در صادرات و واردات نيز فعاليت ميكرد و همه بودجه سازمان چاي و حقوق كاركنان، لوازم و ساختمان از محل بازرگاني چاي تامين ميشد و ريالي از بودجه عمومي دريافت نميكرد.
*دشمن صنعت چاي را بيابيد
رئيس اتحاديه چايكاران تصريح كرد: نميدانم چه كسي در مورد صنعت چاي دشمني روا داشت و سازمان سابق چاي منحل شد و اكنون كه سازمان جديد چاي به صورت نمادين احيا ميشود، تا فعاليت آن و استقرار اين سازمان نسل ديگري از باغهاي چاي از بين ميرود.
هوسمي افزود: حركات اين سازمان بسيار كند است و راهكارهايي از محل برگزاري جلسات هنوز به دست نيامده تا آينده سازمان چاي مشخص شود.
رئيس اتحاديه چايكاران افزود: مسئولان از 3 سال پيش بحث وارد كردن چاي ايراني در سبد مصرف خانوار را مطرح كردند، اما در حد حرف باقي ماند و هنوز يك كيلوگرم چاي ايراني نيز در سبد خانوار وارد نشده است.
هوسمي در پاسخ به اين پرسش كه چرا كشاورزان چايكار نسبت به معرفي و بازاررساني محصول خود به مردم كشور اقدام نميكنند، گفت: كشاورزان با مشكلات پيش آمده فقير شدند و بدون كمك دولت حتي با همكاري كارخانههاي چاي امكان مقابله با واردات غير قانوني چاي را ندارند ، زيرا دلالان وارد كننده، محصول چاي ايراني نزد مردم بدنام كردهاند.
* چاي زينتبخش عزا و عروسي ايراني
وي افزود: در حالي كه باغ چاي و محصول ايراني دست پرورده طبيعت است كه هيچ يك از مضرات مواد شيميايي در آن يافت نميشود و مصرف چاي ايراني باعث آرامش اعصاب و رفع خستگي ميشود، به گونهاي كه در فرهنگ ايراني در مراسم عروسي و عزا و مهمانيها با چاي از مردم پذيرايي ميشود.
هوسمي افزود: متاسفانه محصولي كه در فرهنگ ايرانيها رسوخ پيدا كرده بود بر اثر واردات بيرويه چاي خارجي و تغييرات مسير آنها روانه انبار شد.
هوسمي تاكيد كرد:سازمان چاي و يا كشاورزان به تنهايي نميتوانند محصول چاي ايراني را به مردم معرفي كنند. همچنين كشاورز با كمبود درآمد قادر به تهيه برگ سبز مرغوب چاي و ارائه به كارخانه نيست در نتيجه محصول كيفي توليد نميشود.