آیا تلویزیون نمی‌داند که رسانه رسمی جمهوری اسلامی است؟

عصرایران؛ مصطفی داننده- برنامه صبحگاهی « سلام ،صبح‌به‌خیر» در شبکه سوم سیما تصاویری از کشتی سالینا را منتشر کرد که این کشتی را در حال دور زدن تحریم‌ های نفتی ایران نشان می دهد!

انتشار این تصاویر با واکنش‌های زیادی در داخل کشور روبرو شد و حتی برخی از رسانه‌ها نوشتند تلویزیون، اطلاعات محرمانه فروش نفت ایران را در اختیار غیر قرار داده است.

این برنامه اما در واکنش به این اعتراض‌ها اعلام کرد  پیش از تلویزیون، برخی از رسانه‌های خارجی و داخلی و مشخصا فایننشال تایمز به این موضوع اشاره کرده بودند. مجری این برنامه گفت که رسانه‌های داخلی ایران با گیر دادن به تلویزیون، به رسانه‌های خارجی برای تخریب جمهوری اسلامی کُد داده اند. او در ادامه پرسید چرا دیگر رسانه‌های داخلی حق پخش این اطلاعات را دارند اما تلویزیون این حق را ندارد؟

تشخیص اینکه تلویزیون عملی خلاف امنیت ملی انجام داده است یا نه البته بر عهده شورای عالی امنیت ملی است و دبیرخانه آن که به قاعده باید حساسیت نشان دهد اما در این نوشتار می‌خواهم به این نکته اشاره کنم که چرا تلویزیون ایران خود را با رسانه‌های غیر حاکمیتی و غیر دولتی مقایسه می‌کند؟

آقای تلویزیون! شما در نزد دولت‎های خارجی به عنوان رسانه رسمی جمهوری اسلامی شناخته می شوید و چه بسا نتوانند باور کنند تلویزیون غیر خصوصی مشهور به دولتی در عین حال ضد دولت هم هست و اگر هم ضد دولت نباشد برای دولت تره خرد نمی کند!

باید به این مدیران گفت  آنها هر نظری را که در شبکه‌های شما مطرح می‌شود به عنوان نظر حاکمیت تلقی می‌ کنند.

خبرگزاری‌ها، روزنامه‌ها و سایت‌ها هرچه بنویسند به عنوان نظر نظام معرفی نمی‌شود، البته این معنا شامل کیهان، اطلاعات و روزنامه ایران نمی‌شود.

روزنامه ایران به عنوان ارگان دولت جمهوری اسلامی ایران شناخته می شود. مدیر مسوول دو روزنامه اطلاعات و کیهان نیز از سوی مقام معظم رهبری منصوب می‌شوند. به واسطه این انتساب، دولت‎‌های‌خارجی اظهارنظرهای این روزنامه را به پای نظام می‌نویسند.

بگذارید مثالی برای شما بزنم. دو روحانی در مورد یک موضوع  مثلا «کنسرت» اعلام نظر می‌کنند. یکی از آنها امام جماعت یک مسجد است و دیگری امام جمعه یک شهر. موضعی که مورد توجه همه از جمله رسانه‌ها قرار می‌گیرد نظر امام جمعه شهر است چون او نماینده حاکمیت در شهر یا استان است.

اگر این خبر در یک روزنامه منتشر می‌شد، رسانه‌های خارجی می‌گفتند ادعای یک رسانه در ایران در مورد فروش نفت ولی حالا می‌گویند و می‌نویسند که ادعای ایران در مورد فروش نفت به چین با وجود تحریم آمریکا.

مسئله همین است که تلویزیون خود را ملی نمی‌داند و همانطور که بسیاری می‌گویند، صداوسیمای ایران "میلی" است تا ملی!

نکته بعدی که باید به آن اشاره کرد این است که در سراسر جهان محتوای برنامه‌های صبحگاهی، خانوادگی و تفریحی است و در آنها چندان به مسائل سیاسی پرداخته نمی‌شود ولی معلوم نیست چرا تلویزیون به ویژه شبکه سه  و مدیر آن علاقه دارد هر روز صبح به زندگی مردم رنگ سیاست بپاشد. شاید هم معلوم باشد و می خواهد ارگان یک جریان خاص سیاسی باشد؟

البته تلویزیون ایران سال‌هاست نشان داده که علاقه‌ای به هم جهت شدن با نگاه بیشتر مردم ندارد و دوست دارد تنها دل عده‌ای را به دست بیاورد. این جعبه به آدمی می‌ماند که خودش را به خواب زده و دوست ندارد بیدار شود.

تماشاخانه

پشت ماجرای قمه‌کشی در بیمارستان لرستان چه بود؟ حرف‌های ضد و نقیض از یک لات بازی (فیلم)

سفری به تاریکی‌های یک پرونده بزرگ قتل ؛ همه چیز درباره آدمکش حرفه‌ای که کره جنوبی را در شوک فرو برد (فیلم)

فیلم های دیگر