عصر ایران؛فاطمه صابری- در روزی که حدود هزار زن فرصت پیدا کردند بعد از سه دهه یک بازی باشگاهی را در ایران از ورزشگاه مشاهده کنند، باز هم ورزشگاه «آزادی» خالی از دخترانی نبود که با گریم‌های پسرانه بیننده فینال لیگ قهرمانان آسیا بین پرسپولیس و کاشیما آنتلرز ژاپن بودند.

«لیلی و فرناز» دو دختری بودند که علی‌رغم سختگیری‌های عوامل برگزاری بازی‌ها، فینال را بدون مشکل در آزادی دیدند. اما «سارا» دختر 21 ساله‌ای است که در روز فینال لیگ قهرمانان آسیا، با گریم پسرانه وارد استادیوم آزادی شد و از گیت آخر هم گذشت اما چند ثانیه قبل از آنکه پایش به سکوها برسد از طرف یکی از ماموران شناسایی شد و حدود 7 ساعت در بازداشت به سر برد تا هم دیدن حساس‌ترین بازی تاریخ تیم محبوبش را از ورزشگاه از دست بدهد و هم از تلویزیون موفق به دیدن بازی نشود.

سارا که اهل اصفهان است در گفت‌وگو با عصر ایران توضیح داد که در یک خانواده فوتبالی زندگی می‌کند و از کودکی عاشق پرسپولیس است.

سارا

او می‌گوید در سال‌های اخیر بارها آرزوی دیدن بازی‌های پرسپولیس در ورزشگاه را داشته و به‌دفعات از خود و دیگران سوال کرده که به استناد کدام قانون از دیدن بازی تیم موردعلاقه‌اش در ورزشگاه محروم است.

سارا توضیح داد که عشق به فوتبال چند باری او را به دیدن بازی‌های فوتبال و فوتسال دختران در ورزشگاه‌ها هم کشاند اما دیدن بازی‌های پرسپولیس در ورزشگاه برایش مسئله‌ای فراتر از این سکونشینی ها بود.

این دختر جوان توضیح داد که قرار بود در بازی اول آبان ماه پرسپولیس و السد با کمک چند تن از دوستان و اقوامش که از علاقه‌اش به پرسپولیس باخبر بودند با گریم وارد ورزشگاه آزادی شود اما بروز مشکلاتی مانع عملی شدن این موضوع شد.

او اضافه کرد بعدازآنکه پرسپولیس فینالیست لیگ قهرمانان آسیا شد می‌دانستم که بعد از سال‌ها انتظار و البته از ترس محرومیت فیفا تعدادی از زنان راهی ورزشگاه آزادی می‌شوند. اما مطمئن بودم دخترانی مانند من که سال‌ها عاشق پرسپولیس هستیم و با علاقه بازی‌ها و نتایجش را دنبال کرده‌ایم جایی در بین «زنان گزینش» شده نداریم؛ این بود که تصمیم گرفتم مهم‌ترین بازی تاریخ پرسپولیس را در ورزشگاه آزادی ببینم.

رویایی که در عرض چند ثانیه نابود شد

سارا برای رسیدن به این هدف بدون اطلاع پدر و مادر و با هماهنگی خواهرانش با شماره ملی یکی از مردان خانواده بلیت بازی را خرید و با تهیه کلاه گیس و کاپشن پسرانه و گریم رنگی صورت، با همراهی چند پسر طرفدار پرسپولیس راهی ورزشگاه آزادی ‌شد.

سارا به عصر ایران می‌گوید؛ حوالی ساعت 12 وارد محوطه ورزشگاه آزادی شدم و بدون هیچ مشکلی گیت کارت ملی و چک بلیت را رد کردم و تا ورودی جایگاه هم رفتم. اما در ثانیه‌های آخر ماموری به هویتم شک کرد و با گفتن جمله‌ی «خانم برگرد بیرون، براتون مشکل ایجاد می شه» تمام آرزوهایم را بر باد داد.

سارا بعد از شناسایی حتی تقلایی بیهوده هم کرده و جنسیتش را انکار کرده اما دیگر «بازی گریم» لو رفته بود و ماموران او را به محل بازداشت موقت در ورزشگاه آزادی منتقل ‌کردند؛ جایی که سارا صدای تشویق و هیاهوی تماشاگران را می‌شنید.

این دختر علاقه‌مند به فوتبال از برخورد ماموران راضی نیست و می‌گوید بعد از بازداشت برخوردهای نامناسبی با او و یکی از پسرانی که برای رسیدن به آرزویش به او کمک کرده بود صورت ‌گرفته است.

سارا می‌گوید مانند یک مجرم و با الفاظی نامناسب و برخوردهای خشن عکس‌های زیادی از نیم‌رخ و تمام‌رخ او گرفتند و سوال و جواب‌های زیادی صورت گرفته است.

جرم: ورود غیرقانونی به ورزشگاه «آزادی»

او با طرح این پرسش که واقعاً در قوانین متعدد ایران جایی نوشته‌شده است که ورود زنان به ورزشگاه‌ها ممنوع است؟ می‌گوید؛ وقتی دیدم در برگه مقابل اسمم نوشته‌اند جرم: ورود غیرقانونی به ورزشگاه «آزادی» عصبی‌تر از هر زمان دیگر شدم به خاطر کلمه‌ی «آزادی» که زنانمان سهمی از آن ندارند.

سارا در ادامه گفت‌وگو با عصر ایران می‌گوید؛ بعد از بازجویی اجازه خروج از اتاق را به او ندادند؛ چون می‌گفتند مردان حاضر در مجموعه او را می‌بینند.

این دختر جوان شگفت‌زده از این برخوردها می‌پرسد: مگر در زندگی روزمره زنان و مردان ایرانی یکدیگر را نمی‌بینند؟ مگر ما در اندرونی‌ها زندگی می‌کنیم که عده‌ای با زنان چنین برخوردهایی می‌کنند؟

یا به من که کاملا پوشیده بودم و کاپشن کلاه‌دار به تن داشتم، می‌گفتند که سرت را کاملا با پرچم پرسپولیس بپوشان که من می‌گفتم که اصلا این موهای واقعی‌ام نیست و کلاه گیس است و طبق دستورات دینی هم استفاده از کلاه گیس کسی را به گناه نمی‌اندازد.

سارا تا ساعت حدود 7 عصر در بازداشت نگه‌داشته شد تا خواهرش برایش «لباس مناسب» بیاورد و بعد از تعهد عدم تکرار اجازه خروج برایش صادر شد.

فرناز و لیلی دو دختری که با گریم به ورزشگاه آزادی می‌روند

وقتی قهرمانی پرسپولیس مهم‌تر از آزادی می‌شود

تاکید می‌کند که اصلا بعد از بازداشت نگران وضعیتش نبوده چون می‌دانسته ساعاتی بعد آزاد می‌شود. استرس و نگرانی اصلی خود را مربوط به نتیجه بازی پرسپولیس عنوان می‌کند؛ حتی وقتی هوا تاریک شده بود و بازی پرسپولیس شروع شد من بدون گوشی و تلویزیون در اتاق منتظر یک خبر کوچک از بازی بودم و با شنیدن هیاهوی ورزشگاه نیم‌خیز می‌شدم و گوش تیز می‌کردم تا بفهمم پرسپولیس گل زده یا نه. چون آرزویم قهرمانی پرسپولیس بود که متاسفانه ممکن نشد.

او می‌گوید باگذشت حدود 24 ساعت از ماجرا و طی کردن بیش از 500 کیلومتر برای دیدن بازی پرسپولیس احساس بدی نسبت به تصمیمی که گرفتم ندارم و همچنان سوال بزرگ من این است که به استناد کدام قانون حضور من به‌عنوان یک دختر و یا دختر گریم کرده در ورزشگاه ممنوع است؟

دختر ایرانی طرفدار فوتبال؛بدبخت‌ترین آدم‌ روی زمین

سارا با ابراز تاسف از مشکلاتی که روز شنبه برای تعدادی از دختران پرسپولیسی هنگام ورود به ورزشگاه رخ داد گفت: واقعاً بعد از شنیدن برخوردهای نامناسب با دختران پرسپولیسی شرایط سخت گذشته بر خودم را فراموش کردم و متاسفم که بگویم :یک دختر ایرانی طرفدار فوتبال در ردیف بدبخت‌ترین آدم‌های روی زمین است. آن‌هم به خاطر مسئله‌ای که نه منافاتی به عرف دارد و نه شرع.

او تاکید می‌کند؛ اصلا از کارم پشیمان نیستم. می‌دانستم که به‌عنوان یک دختر علاقه‌مند به پرسپولیس اصلا امکان آزادانه ورود به ورزشگاه را نخواهم داشت به خاطر همین 100 بار دیگر هم که پرسپولیس بازی داشته باشد و من بتوانم موقعیت دیدن بازی در ورزشگاه را برای خودم ایجاد کنم، به ورزشگاه می‌روم.

باز هم با گریم به ورزشگاه می‌روم

سارا که دیدن فینال لیگ آسیا را ازدست‌داده است می‌گوید؛ مصمم است که چهارم آذرماه بازی سپاهان و پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران را با گریم پسرانه وارد ورزشگاه نقش‌جهان اصفهان شود و به تشویق پرسپولیس بپردازد. چون می‌گوید دیدن بازی پرسپولیس یکی از بزرگ ترین آرزوهایم است.

زنان را مجبور به گریم می‌کنند

سارا تاکید می‌کند؛ شرایط و اصول حاکم بر یک کشور مسلمان را درک می‌کند و انتظار ندارد مانند اکثر کشورهای دنیا زنان و مردان در صندلی‌های کنار هم‌بازی‌های فوتبال را تماشا کنند اما داشتن یک جایگاه ویژه زنان در ورزشگاه‌های لیگ برتر که کمترینشان 10 هزار سکو دارند برای زنان ایران انتظار زیادی است؟ زنانی که به گفته‌ی او سال‌هاست با رفتارهای تحقیرآمیز ساعت‌ها پشت درهای ورزشگاه نگه‌داشته می‌شوند یا راهی بازداشتگاه‌ها می‌شوند تا مجبور شوند با استفاده از رنگ و گریم هویت خود را فراموش کنند و شانس ورود به ورزشگاه را امتحان کنند.

تماشاخانه