۱۰ فروردين ۱۴۰۳
به روز شده در: ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - ۰۳:۰۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۵۴۸۹۳۶
تاریخ انتشار: ۱۷:۲۹ - ۲۶-۰۴-۱۳۹۶
کد ۵۴۸۹۳۶
انتشار: ۱۷:۲۹ - ۲۶-۰۴-۱۳۹۶
در دوران همکاری دو کره، 53 هزار کارگر کره شمالی در منطقه صنعتی کیه سونگ مشغول به کار بودند. این منطقه را 800 مدیر کره جنوبی که سابقه فعالیت در "سامسونگ"، "ال جی"و " هیوندای" داشتند مدیریت می کردند و سالانه 90 میلیون دلار به دولت کره شمالی می پرداختند.
عصر ایران؛ دکتر بهزاد شاهنده* - برخی بر این باورند که در عصر هسته ای، جنگ بسیار غیر محتمل می باشد، زیرا که نابودی بشریت را به دنبال خواهد داشت.

 بحران کره که عمدتا بین کره شمالی و ایالات متحده جریان دارد در مسیری در حرکت است که غیر محتمل را محتمل تر ساخته است. یک طرف تضعیف، محاصره، تحریم و به امید سرنگونی را در سر می پروراند و دیگری هر روز برای مقابله با آن، به زرادخانه های هسته ای  و غیر هسته ای خود اضافه و به آزمایش هایی جهت کارآیی بیشتر و توسعه آنها اقدام می کند.

 متقابلاً طرف اول در آب های شبه جزیره کره مرتب به رزمایش نظامی با متحد خود کره جنوبی می پردازد و ناوهای هواپیمابر مسلح به سلاح های هسته ای را در آنجا به نظارت دائم گسیل می کند و طرف دوم باز بر شدت فعالیت های موشکی و هسته ای اش می افزاید و این دور، همچنان ادامه می یابد.

معضل کره : تداومی خطرناک

رقابت مستمر با افزایش در تسلیح بیشتر، تنش را به اوج خود رسانده است، به طوری که در روز سوم جولای سال 2017 و یک روز قبل از سالگرد استقلال آمریکا، کره شمالی -که به مناسبت تحریم های گسترده علیه آن به کشوری منزوی و محاصره شده معروف شده- به موشک قاره پیما با برد 8 هزار کیلومتر که می تواند ایالت آلاسکا آمریکا را مورد اصابت قرار دهد، دست پیدا کرد. این اولین باری است که به زعم متخصصین نظامی جهان ، "پیونک یانگ" به چنین پیشرفتی در برنامه هسته ای خود نایل شده است. این رویداد، بحران و تنش در شبه جزیره کره را  شدیدا افزایش داده و این معضل بزرگ دنیا را وارد مرحله ای خطرناک کرده است.

موشک قاره پیما "هواسونگ14 " کره شمالی، با پرواز 40 دقیقه ای، سیر 93 کیلومتری و ورود موفق آمیز به جو زمین پدیده نوینی در گسترش رقابت نفس گیر در شرق آسیا و به خصوص در شبه جزیره کره به شمار می رود.

رقابت اصلی همان طوری که در بالا به آن اشاره شد بین آمریکا و کره شمالی است و دیگر بازیکنان، جانبی هستند. دولت "جمهوری دموکراتیک خلق کره" (کره شمالی) به همین سبب خواهان مذاکره مستقیم با دولت ایالات متحده آمریکا است و صلح پایدار را در توافق با آن کشور می داند.

معضل کره : تداومی خطرناک

دولت های "کلینتون" و "اوباما "به تعامل دیپلماتیک، تحریم های اقتصادی فراگیر یا نادیده گرفتن کره شمالی پرداختند به امید اینکه رژیم "پیونگ یانگ " از داخل فروریزد پرداختند، که عملا ناموفق بودند.

" کیم جونگ اون" و پدرش "کیم جونگ ایل"  تمامی فشارها را تحمل کردند و به تسلیح کشور به هشت هزار موشک و توپخانه ادامه دادند.

معضل کره : تداومی خطرناک

سیاست های واشنگتن در قبال پیونگ یانگ که در چند دهه گذشته از هر حربه ممکنی استفاده کرده ناموفق بوده است چرا که دولتمردان واشنگتن هدف را تغییر رژیم در کره شمالی قرار داده  اند و این هدف، می تواند کره شمالی را به استفاده از سلاح اتمی در برابر نیروی برانداز خارجی ترغیب کند.
در چنین شرایطی برخی معتقدند آمریکا برای مقابله با کره شمالی صرفاً قادر است سه انتخاب داشته باشد: حمله نظامی محدود (حمله به پایگاهای موشکی کره شمالی)،دیپلماسی و تحریم های اقتصادی.

اما نکته اینجاست حمله نظامی محدود بلاشک پاسخ سهمگین "پیونگ  یانگ "را در بر خواهد داشت. پایگاه های موشکی کره شمالی در سراسر کشور 120 هزار کیلومترمربعی کره شمالی پراکنده و پنهان شده اند و هر گونه حمله نظامی نابودی ده ها هزار شهروند کره جنوبی و ژاپن و نیروهای 23 هزار نفری آمریکا مستقر در کره جنوبی را در پی خواهد داشت.
در چنان شرایطی  سئول، توکیو و دیگر مراکز شهری کره جنوبی و ژاپن فقط چند دقیقه با موشک های کره شمالی فاصله خواهند داشت و بالاخره اینکه در صورت اقدام نظامی میلیون ها نفر از مردم کره شمالی به سوی مرز شمال کشور با چین (مرز دو کشور کره شمالی با چین در امتداد دو رودخانه بزرک  " یالو" و" تومن" و سلسله کوه های " پکتو" به مسافت 1400 کیلومتر) روانه خواهند شد و فاجعه ای را رقم خواهند زد که به مراتب بزرگتر از فاجعه انسانی است که امروزه ما با مهاجرت هزاران سوری و آفریقایی به قاره سبز(اروپا) شاهدش هستیم.

معضل کره : تداومی خطرناک

دیپلماسی نیز در چند دهه اخیر به واسطه شک و تردید و عدم اطمینان طرفین با شکست مواجه شده که از سر گیری آن جسارتی طلب می کند که در حال حاضر وجود ندارد. موافقتنامه های قبلی به دلیل جامع نبودن آنها (بیشتر اوقات غیر کامل و نپخته) فقط مسکن بودند و زودتر از آنکه پیش بینی می گردید، از هم پاشیده شدند.

 مسؤول، کدام  یک از طرفین بودند؟ کدام تقلب کرد؟ آیا اراده ایجاد ثبات در شبه جزیره کره  و نهایتا اتحاد دو کره ( تنها منطقه جهان که هنوز یخ دوران جبگ سرد)در ان آب نشده است) وجود دارد؟ آیا کره متحد توازن قوا در شرق آسیا را تهدید نمی کند؟ آیا حفظ وضع موجود برای چین، ژاپن، آمریکا، روسیه  و ... در اولویت نیست؟

حق انتخاب سوم، تحریم های اقتصادی است که در حد کامل علیه کره شمالی اعمال شده و این کشور را به بالاترین درجه ضعف اقتصادی (فقر گسترده ) رسانده و آن را در انزوای اقتصادی از جهان قرار داده است. چنین وضعیتی برعکس هدف واضعان تحریم، رژیم کره شمالی راا مصرتر کرده که به مبارزه خود ادامه دهد، زیرا چیزی چندان برای از دست دادن  ندارد.
فقط کافی است اقتصاد دو کره با هم مقایسه کنید: کره شمالی با 25 جمعیت تولید ناخالص داخلی(بر اساس معیار قدرت خرید) برابر با 40 میلیارد دلار را دارا است  و کره جنوبی با 50 میلیون جمعیت  تولید ناخالص داخلی،دو تریلیون و بیست میلیارد دلاری دارد.

ایالات متحده آمریکا تاکید دارد که هرگونه مذاکره بایستی پس از خلع سلاح اتمی "پیونگ یانگ "انجام گیرد و متوقف کردن عملیات نظامی (مانورهای مشترک با کره جنوبی و ژاپن) را معادل متوقف کردن آزمایشات هسته ای کره شمالی نمی داند. به عبارت دیگر" واشنگتن" حتی در صورت تعلیق آزمایش های " پیونگ یانگ" حاضر نیست به تعلیق مانورها نظامی و گسیل کردن نیروی دریایی و ... به آب های مجاور کره شمالی بپردازد.

معضل کره : تداومی خطرناک

سیاست چین نیز که "تعلیق در مقابل تعلیق" است مورد قبول آمریکا نیست. کره شمالی در مقابل بر ادامه توسعه زرادخانه های هسته ای و غیر هسته ای تاکید دارد و آن را حراست از رژِیم خود می داند و حاضر نیست تجربه خلع سلاح عراق و لیبی - که سقوط دولت های دو کشور را به دنبال داشت- تکرار کند.

دو کشور چین و روسیه نیز بر حفظ حکومت "پیونک یانگ" تاکید دارند. کره جنوبی و ژاپن هم "سقوط سخت" رژیم در کره شمالی را بسیار خطرناک می دانند زیرا که توازن قوا را در منطقه به هم خواهد زد و عواقب  ناگوار و غیر قابل پیش بینی را به دنبال خواهد داشت.

حتی اگر رژیم کره شمالی "سقوط نرم" را در طی مدت طولانی تجربه کند، کشور کره متحد، (در صورت فروپاشی حکومت در کره شمالی، سئول دولت جایگزین خواهد بود و چالشی بس بزرگ برای توکیو را به دنبال خواهد داشت) قدرتی از ترکیب قدرتی دو کره فعلی ظهور پیدا خواهد کرد که برای کشورهای ژاپن، روسیه و چین مخاطراتی را در بر خواهد داشت و هیچ کدام به دلایلی حاضر به پذیرش آن نیستند!

اما وضع موجود تا کی باید ادامه پیدا کند و به چه قیمتی به خصوص برای مردم کره شمالی، منزوی ترین مردم جهان؟

معضل کره : تداومی خطرناک

"جیمز متیس" وزیر دفاع آمریکا بر این باور است که حمله نظامی به کره شمالی بدترین و تلخ ترین تجربه نظامی دوران معاصر خواهد بود، تجربه ای که از نظر وی بشر تاکنون نداشته است و عواقب بس شگرفی را به دنبال خواهد داشت.

مسیری که تنش در شبه جزیره کره در حال طی کردن آن است به زعم نگارنده که طی هشت سال تدریس مطالعات منطقه ای در دانشگاه کره را بر عهده داشته، مسیری است پر پیچ وخم و خطرناک که در گسترش تشنجات آتی، جنگ ناخواسته ای را محتمل می سازد.
کوبیدن دو کشور آمریکا و کره شمالی بر طبل جنگ  مصیبتی بس بزرگ را به همراه خواهد داشت؛ وقتی شعارها به مشتها تبدیل شوند فاجعه رخ خواهد داد.

دولت "ترامپ " اعلام داشته که صبر و حوصله اش در قبال تحریکات "پیونگ یانگ" در حال لبریز شدن است . رئیس جمهور ایالت متحده در سفر اخیرش به لهستان اعلام داشت که "واشنگتن" در تدارک اعمال عکس العمل شدید علیه کره شمالی است و بدین وسیله درجه تنش را چند درجه بیشتر کرد و احتمال بروز جنگ را در صدی بالا برد.
در مقابل دستیابی کره شمالی به موشک قاره پیما با برد 8000 کیلومتر که ایالت آلاسکا در تیر راس خود قرار داده و نیز وعده گسترش و ادامه همه جانبه نظام موشکی این کشور از طرف" کیم جوگ آن"  تنش را به طور بی سابقه  و البته خطرناکی افزایش داده است.

معضل کره : تداومی خطرناک

با تمام این تفاصیل، سوابق مثبتی در مذاکرات برای حل و فصل بحران کره وجود داشته که می توانند الگویی برای تنش زدایی در شبه جزیره کره باشند.

در سال 1994 دولت های وقت کره شمالی و جنوبی طبق برنامه ای تحت عنوان "چهار چوب موافقتی" مقرر کردند که کره شمالی به برنامه های تسلیحاتی پلوتینیوم خود در قبال دریافت دو نیروگاه هسته ای آب سبک که اشاعه تسلیحاتی نداشته باشند و هم چنین قول آمریکا در ارسال سوخت مورد نیاز آنها- پایان دهد.
این توافق و باب گفتگویی که در این راستا گشوده شده بود به طوری امید بخش بود که در ماه سپتامبر سال 2003 "پیونگ یانگ" رسما اعلام داشت که تمامی برنامه های هسته ای خود را  در قبال دریافت کمک انرژی  قطع خواهد کرد.

در سال 2009 به علت نگرانی ها در خصوص" راستی آزمایی" و مسایل فنی، کره شمالی همکاری ها را به طور یک جانبه متوقف کرد و اعلام داشت که هیچگاه به مذاکرات برنخواهد گشت.

سال های امید هم زمان بود با اجرای "سیاست آفتاب درخشان " کره جنوبی در قبال معضل هسته ای شبه جزیره کره که سالهای 2008- 1998  را در بر می گرفت.
این سیاست موفق  که به درایت " کیم دی جونگ " ریاست جمهور  کره جنوبی عملیاتی گردید و بوسیله "رو مو هیون" ریس جمهور بعدی این کشور( جمهوری کره) ادامه یافت، حاصل تلاش ها اجلاس سران دو کشور کره در ماه جون سال 2000 و اکتبر سال 2007 بود. در آن زمان دو رییس جمهور به "پیونگ یانگ" سفر کردند و با "کیم جونگ ایل" ( پدر رهبر فعلی کره شمالی ) دیدار کردند.
برنامه "سیاست آفتاب درخشان" بر سه محور استوار بود: عدم تحریکات تسلیحاتی از جانب کره شمالی، تعهد کره جنوبی در پرهیز از سیاست های مربوط برای  اتحاد دو کره، تاکید مجدانه کره جنوبی در همکاری فراگیر با کره شمالی.

معضل کره : تداومی خطرناک

در راستای همکاری دو کره در قالب "سیاست آفتاب  درخشان"، " منطقه صنعتی کیه سونگ" به عنوان بخشی از شهر " کیه سونگ " واقع در جنوب کشور کره شمالی، در مرز با کره جنوبی افتتاح شد ( این منطقه در شش کلیومتری " منطقه غیر نظامی دو کره- مرز دو کشور قرار و به شبکه های ریلی و جاده ای با کره جنوبی متصل است).

هدف تأسیس این منطقه، کمک اقتصادی به کره شمالی بود  که در اوج همکاری ها در " کیه سونگ " 53 هزار کارگر کره شمالی در آن مشغول به کار بودند. این منطقه صنعتی را 800 مدیر اعزامی از کره جنوبی که سابقه فعالیت در شرکتهای بزرگ کره جنوبی نظیر "سامسونگ"، "ال جی" و " هیوندای" داشتند مدیریت می کردند و سالانه 90 میلیون دلار مستقیما به دولت  کره شمالی می پرداختند. تمامی کالاهای تولیدی در مجتمع مزبور به خارج از کره شمالی صادر می شد.

اما بزرگترین امید دو کشور در پنجاه سال تشکیل حکومت های جمهوری دموکراتیک خلق کره( کره شمالی) و جمهوری کره ( کره جنوبی) با تغییر دولت در کره جنوبی و به روی کار آمدن دولت محافظه کار " ایی(لی) میونگ باک " متوقف گردید .

دولت " ایی " در ماه نوامبر سال 2010 طی بیانیه رسمی، شکست این برنامه را اعلام داشت. از آن زمان  "سیاست  آفتاب درخشان " هیچ گاه فرصت حیات دوباره پیدا نکرده و بعید است با جو حاکم بر ایالات متحده  و کره شمالی، در آینده قابل پیش بینی، شاهد از سرگیری آن باشیم.

دولت فعلی کره جنوبی به رهبری " مون جی این" که نسبت به " پارک کیون هی" ریس جمهور استیضاح شده قبلی جمهوری کره معتدل تر است ، سیاست تحریم های اقتصادی و مانورهای نظامی با آمریکا را همراه با امید به مذاکره  سرلوحه برنامه های خود قرار داده است.

به باور نگارنده تحریم های گسترده و فراگیر، کره شمالی را به میز مذاکره نخواهد کشانید و آنها  برعکس عملاً در تشدید بحران  نقش آفرین هستند.

محدودیت ها و تهدیدات با توجه به معضلاتی که بر شمرده شده،  اوضاع را متشنج کرده است. در چنین شرایطی پرهیز از جنگی دیگر در شبه جزیره کره که جهان را دگرگون خواهد کرد، برای دنیا حیاتی است و راه مقابل با این مصیبت بزرگ،  تعامل  و کمک اقتصادی به کره شمالی و ارتقای سطح معیشتی در این کشور است.

 فقط در اختیار دولت کره جنوبی است که این شجاعت را داشته باشد که به کمک اهالی شمال نوار 38 درجه بشتابد و بدون هیچ چشمداشت  کاسبکارانه ای تلاش کند که وضعیت اقتصادی در کره شمالی بهبود پیدا کند تا باب گفتگو باز شود. در شرایطی که همه قدرت ها بزرگ خواهان ادامه وضع موجود هستند این کره جنوبی است که باید جسورانه وارد عمل شود.
 

*محقق ارشد انستیتو مطالعات جنوب شرقی آسیا - سنگاپور/ استاد دانشگاه تهران
ارسال به دوستان
قبل از خواب آب ننوشید اعتیاد به گوشی را با ابزارهای دیجیتال سلامت شکست دهید معنای واقعی زندگی روستایی در روستای یاستی‌قلعه ماهنشان (+عکس) گوشت این پرنده برای مصرف روزانه هیچ هورمون خطرناکی ندارد / شش برابر میگو هم فسفر دارد تمام اقداماتی که قبل سفر با خودرو شخصی باید انجام دهید واکنش یک روحانی به دعوت از "کاظم صدیقی" برای سخنرانی در مراسم شب قدر دانشگاه امام صادق (ع): دهن‌کجی به مردم عاقبت خوشی ندارد! انتخابات آمریکا و یک بازی خراب کن جدی به نام "رابرت کِنِدی" و معاونش خانم شاناهان! (+عکس) امام جمعه سابق لواسان: ساخت مسجد کار شهرداری نیست؛ شهرداری به وظایف اصلی خود بپردازد که درباره آن‌ها به غایت کم کاری می‌کند قتل ۲ نفر در آرامستان یاسوج/ دادستان: علت درگیری اختلاف شخصی دو خانواده بود حمله موشکی حزب الله لبنان به مواضع نظامیان اسرائیل پارک قیطریه و مساجد اطراف (نقشه) آمریکا : به روسیه در رابطه با احتمال وقوع حمله تروریستی هشدار داده بودیم واکنش عجیب دختران بعد از دیدن شهاب حسینی (فیلم) کاظم صدیقی سخنران مراسم شب قدر دانشگاه امام صادق خواهد بود زاکانی مشکلات تهران را حل کرد و فقط مانده مسجدسازی در پارک ها / اگر در بوستان قیطریه فضای خالی دارید درخت بکارید
وبگردی