عصر ایران - گاهی اوقات خبرهایی می رسد که انسان به آینده این کشور امیدوار می شود و به این که انسانیت در ایران، همچنان زنده است و چه پر شکوه!
یکی از این خبرها که در روزهای اخیر منتشر شده، "سفر گروهی از پزشکان به کرمانشاه برای جراحی رایگان شکاف لب و کام" است.
صدها بیمار فقیر که حتی فکرش را هم نمی کردند که توسط متخصص ترین پزشکان کشور ویزیت شوند، در 5 روز به طور کاملاً رایگان معاینه شدند و 157 نفر از آنها که عمدتا کودک و نوجوان و جوان بودند و از عارضه شکاف لب و کام رنج می بردند، جراحی شدند؛ جراحی هایی که هر کدام شان به طور متوسط 5 تا 7 میلیون تومان هزینه داشتند.
آنها در حالی به رایگان جراحی شدند و سلامت و زیبایی خود را بازیافتند که به دلیل فقر مالی، بعضاً حتی یک بار هم ویزیت نشده بودند و گمان شان بر این بود که ناگزیرند تا آخر عمر، با آن عارضه آزار دهنده در لب و کام شان بسوزند و بسازند.
اگر هر از گاهی، خبری از خطا یا تخلف یک پزشک می رسد و جامعه را نگران می کند، باید این روی سکه را هم دید که پزشکانی نه فقط در مطب و شهر و دیار خود خدمات رایگان به نیازمندان می دهند که برای این کار ، عزم سفر می کنند و به محروم ترین مناطق کشور می روند و بیماران مستمند را می یابند و حال شان را خوب می کنند.
این حال خوب، البته از بیماران شفا یافته فراتر می رود و کل جامعه را در بر می گیرد و چه کسی است که از شنیدن چنین خبری حالش خوب نشود؟

این پزشکان، پیشتر نیز به استان های دیگر رفته بودند و در همین سفر قبلی شان در سیستان و بلوچستان، 120 جراحی رایگان انجام داده بودند. کرمانشاه، نوزدهمین سفر پزشکانی بود که به واسطه تخصص شان که جراحی پلاستیک است، پزشکان گرانی هم محسوب می شوند ولی در این سفرها، نه تنها پولی نمی گیرند که از جیب خودشان هم خرج می کنند.
تکریم این پزشکان و کاری که می کنند، تکریم انسانیت است و تکریم امید به آینده ایران؛ انسانیت زنده است و چه پر شکوه!
من از طرف خودم به این مردان و انسانیتشان تبریک می گویم
بوسه بر دست تو ای زیبا پزشک
دست مریزاد
بخدا اشکم درآمد از این انسانیت و بزرگواری این پزشکان
از دور دست این پزشکان فداکار را می بوسم و به این هموطنی افتخار می کنم.
دم همه این دوستان گرم
اشك شوق بر ديدگانم جاري شد. بوسه مي زنم بر دستانتان.
آنقدر انرژي گرفتم كه فرياد مي زنم و مي گويم زنده باشيد و سلامت و پايدار.
پس باید قدردان کار باارزش و خداییشان باشیم.
باشد که روزی برسد که هر کسی در هر شغلی است بتواند به داد مردم برسد. انشاالله
البته تعداد این افراد در جامعه پزشکان بسیار اندک است و متاسفانه اکثر بیمار را بیشتر به شکل پول می بینند.
كاش يك گزارش هم از نقش بي بديل پزشكان در ايام جنگ و خدمت به مجروحان و جانبازان تهيه مي شد.
کاش همه یاد بگیریم که با هرچی که داریم کمک کنیم