صادق زيباكلام در اعتماد نوشت: حدود ٢٠ روز تا دوازدهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوري باقي مانده است و آقاي روحاني گزينه مورد حمايت اصلاح‌طلبان در انتخابات آتي است.

جريان مخالف دولت از ابتداي روي كار آمدن دولت تخريب‌هايي را عليه دولت مطرح كردند و به طور طبيعي اين انتقادات در مناظرات انتخاباتي و ايام تبليغات نامزدها به اوج خود خواهد رسيد. از اين رو نحوه برخورد آقاي روحاني در مناظرات اهميت ويژه‌اي پيدا مي‌كند.

آقاي روحاني بايد تغييراتي اساسي در نحوه تبليغات انتخاباتي، مناظره‌ها و سخنراني‌هايش داشته باشد. او در وضعيتي است كه هيچ يك از نامزدهاي انتخاباتي با آن مواجه نيستند و آن اينكه چهار سال رييس قوه مجريه بوده است. مخالفان او سعي خواهند كرد كه از اين ابزار عليه او استفاده كنند و نشان دهند كه دولت هيچ دستاوردي براي كشور نداشته است. رقباي روحاني به بيكاري و ركود اشاره مي‌كنند و سعي مي‌كنند كه از پنجره اقتصاد وارد شوند و عليه او موضع بگيرند. بنابراين خيلي مهم است كه آقاي روحاني چه دفاعي از خود مي‌كند.

اگر او صرفا مسائل را انكار كند و بگويد كه بيكاري مقدارش كمتر از چيزي است كه رقبا مي‌گويند، به ضررش خواهد بود و اين بازي كردن در زمين مخالفين است. آقاي روحاني بايد بگويد كه قبول دارم كه مشكلاتي در اقتصاد وجود دارد اما اساسا چند درصد از اقتصاد كشور زيرنظر قوه مجريه است و چند درصد زيرنظر نهادها، بنيادها و سازمان‌هايي است كه هيچ ربطي به دولت ندارند؟ آستان قدس رضوي چه ارتباطي به دولت دارد؟ حتي خيلي از اينها يك ريال ماليات هم به دولت نمي‌دهند.

بنابراين آقاي روحاني بايد ساختار اقتصادي كشور را براي مردم تشريح كند و رقبا را به حالت تدافعي بيندازد. نكته ديگري كه آقاي روحاني بايد مطرح كند، اقتصاد بيمار كشور است. او بايد بگويد اقتصاد كشور يك اقتصاد بيمار، فاسد و ناكارآمد دولتي است. هيچ اقتصاد دولتي‌اي طي ٢٠٠ سال گذشته نتوانسته موفق شود.

اقتصاد جمهوري اسلامي ايران نيز تا وقتي دولتي باشد، موفق نخواهد بود. لذا آقاي روحاني بايد به اين نوع مسائل بپردازد. همچنين بايد از رقبا بپرسد كه شما كه مي‌گوييد ٧ ميليون بيكار در كشور وجود دارد، بدانيد كه اقتصاددان‌ها تخمين مي‌زنند براي ايجاد شغل براي هر نفر بين يكصد تا سيصد ميليون نياز به سرمايه‌گذاري وجود دارد.

وقتي ٥ ميليون بيكار وجود دارد اگر فرض بگيريم براي هر يك صد ميليون بايد سرمايه‌گذاري شود، بايد پانصد هزار ميليارد تومان سرمايه‌گذاري شود. در حالي كه در سال گذشته كل بودجه عمراني دولت ١٥ هزار ميليارد بوده است. آقاي روحاني بايد بگويد كه هر وقت صحبت از سرمايه‌گذاري شد و قرارشد شركت‌هاي غربي در ايران سرمايه‌گذاري كنند، بلافاصله تبليغات عليه آن شروع شد.

عليه سرمايه‌گذاري غربي‌ها سخنراني شد و حتي در نماز جمعه‌ها عليه آن صحبت شد. حتي با سرمايه‌گذاري در بخش انرژي نيز اصولگرايان تندرو مخالفت كردند. تا وقتي سرمايه‌گذاري خارجي در كشور صورت نگيرد، واقعا اشتغال ايجاد نمي‌شود. ضعيف بودن حاكميت قانون باعث شده كه امنيت براي سرمايه‌گذاري وجود نداشته باشد. ميليون‌ها ايراني خارج از كشور هستند كه در ايران سرمايه‌گذاري نمي‌كنند و دليلش نيز همين امر است.

اينكه فقط دولت بگويد كه تورم را تك‌نرخي كرديم و رشد اقتصادي مثبت شده است، كافي نيست. بهتر است كه آقاي روحاني در مناظرات انتخاباتي در لاك حمله برود تا اينكه از خود دفاع كند. چرا كه عمده بحث‌هاي رقباي دولت در زمينه اقتصاد خواهد بود. در زمينه سياست خارجي آقاي روحاني بايد قرص و محكم از برجام دفاع كند.

او نبايد به اين مسائل ورود كند كه امريكايي‌ها به تعهدات خود پايبند نبوده‌اند، بلكه بايد بگويد كه ما دو دسته تحريم داشتيم كه دسته اول در حوزه هسته‌اي و دسته دوم مربوط به نقض حقوق بشر و دسته سوم مربوط به حمايت از تروريسم بوده است. تحريم‌هاي دو دسته دوم و سوم اصلا قرار نبوده كه برداشته شوند و دسته اول نيز بايد به مرور زمان راستي‌آزمايي مي‌شد.

آقاي روحاني بايد محكم از برجام دفاع كند و بگويد كه سياست خارجي بايد به سمت تنش‌زدايي برود. اينكه مدام در جهان ايجاد تنش كنيم، سياست خارجي موجهي نيست. در مجموع آقاي روحاني بايد صريح و محكم از دستاوردهاي دولت دفاع كند و با صراحت ساختار اقتصادي و سياسي كشور را براي مردم تشريح كند.