به جهان آدم های معمولی خوش آمدید!

شاید نشانه خوبی باشد. به هر حال وقتی طلوع خورشید نزدیک باشد ستاره ها محو می شوند.

چرا ستاره نداریم؟؟؟؟
امیر تتلو کم ستاره ایه؟ یا اون دختره جهانبخت یا سوشی مکانی؟؟؟؟

کلا هر روز که میگذره دنیا جای بیخود تری میشه

ستاره ها تمدن ساز نیستند بلکه اجتماع تمدن را میسازد

خیلی خوبه این متن، خیلی درسته.
چقدر پر از هیچ و خالی شدیم و حواسمون نیست.

به قول یک نویسنده ای فکر کردن سخت ترین کار دنیاست!

با یه بخشی از حرفاتون موافقم که این روزا کمتر فکر می کنیم و این چیزا، همین که اکثر مردم هر آن چیزی رو که در شبکه های مجازی می بینن و می خونن سریع باور می کنن خودش موید اینه که ما کمتر فکر می کنیم. ولی خب این واقعیت رو هم اصلا نباید نادیده گرفت که همین شبکه های مجازی باعث شدن که دیگه ستاره ای وجود نداشته باشه، وقتی اونقدر جهان آدم ها در هم تداخل پیدا کرده که شما از کوچکترین زوایای زندگی آدم ها در لحظه اطلاع کسب می کنید دیگه جایی واسه ستاره شدن نمی مونه، دوره زمونه ای که آدم های معمولی توش ستاره به نظر می رسیدن زمانی بود که این قدر ارتباطات قوی و سریع نبود. اصلا چطور یه آدم تبدیل به ستاره میشه؟ وقتی شما ازش اطلاعات کمی داشته باشی و یه دفعه گل کنه، ولی وقتی الان از همه وجوه زندگی همدیگه مطلعیم دیگه امکان هم چین چیزی وجود نداره، بشر کلا داره به سمت معمولی شده حرکت می کنه. بذارید پیش بینی خودم رو بگم، انسان دیر یا زود به این نتیجه می رسه که بر علیه تکنولوژی شورش کنه، دوباره برگرده به غار تنهایی خودش، دوباره تبدیل به آدم هایی بشیم که سخت با هم ارتباط برقرار می کنیم، ما قطعا در آینده بر علیه مظاهر فاحش تکنولوژی قیام خواهیم کرد.

به نظرم این عصر حاضر دنیای دستاوردهای تیمی هست نه شخصی و نخبه گان.
تیم ملی رو هم مثال زدید که به نظرم این تیم ملی با اینکه بازیکنان اکثرا در یک سطح می باشند ولی به مراتب بهتر و هماهنگ تر از تیم ملی مثلا 98 هستش، الان از یک ثبات قابل قبول برخورداند ولی اون موقع یه بازی در حد برزیل بودند یه بازی در حد هند. فک کنم آقای نویسنده میخواد به سیاسیون اشاره کنه ولی از صنف های دیگه هم قرض میگیره

تكرا مكررات انسان امروزي را خسته كرده است همه دنبال اتفاقات شگرفي هستند

تحلیل درستی نیست . ستاره ها همواره وجود دارند فقط در این هیاهو دیده نمی شوند.

چون دیگه هیچ کسی حال ستاره شدن رو نداره
مردم دوست دارن مثل ماه بشن که نورشون رو هم از امثال خورشید بگیرن
بعدش هم بگن ببین چه نور خوشگلی دارم !!!!!

نوشته یک مقدار مایوس کننده بود! ولی خوب چیزیست که هست. اما من می خواهم یک چیزی به اون اضافه کنم و اون اینه که مردمان آنچنان هم معمولی نشده اند بلکه متاسفانه سیر قهقرایی هم داشته اند. در چند سال اخیر "محمد بیجه" ، "سعید حنایی" ، "غلامرضا خوشرو(خفاش شب)" و . . . . . ظهور کرده اند.به ماند که در سطح بین الملل هم چه فجایعی که رخ نداده(از جنایات صهیونیست ها در صبرا و شتیلا تا جنایات صرب ها در بوسنی و این اواخر که می بینیم و گفتن نمی خواهد). متاسفانه زمانه فعلی مصداق بارز شعر مولاناست که فرمود:" دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست."

جهان همیشه ستاره داره فقط به چشم مردم همون دوره معمولی میان. استیو جابز، بیل گیتس و شبیه اینها در اقتصاد، اوباما و مرکل و ظریف تو سیاست، مریم میرزاخانی تو ریاضیات، فیروز نادری فیزیک، و بسیاری دیگه. شما اگه این ها معمولی می دونید دلیلش شاید اینه که اینها اینقدر تو رسانه ها هستن و اطلاعات درباره شون و زندگی شخصیشون هست که عادی به نظر میان.

چه مقاله جالبی!
این مسأله مدتهاست ذهن من رو هم درگیر کرده. در دنیای مدرن و پست مدرن اسطوره ها و ستاره ها رنگ میبازند چرا که اسطوره سازی و ستاره سازی حاصل احساسات افراد عادی است حال آنکه در دنیای جدید سطح عادیها در حال رشد است و شیب رشد ستاره ها افقی شده! (به همون دلایلی که در مقاله ذکر شده.) و بنظر من نمیتوان به سادگی ارزش گذاری کرد...
به دنیای جدید خوش آمدید...

واقعا با نظر نویسنده موافقم در گذشته لات جوانمرد هم پیدا می شده

راستي! خودت ستاره اي؟
اگه فكر ميكني ستاره بودن خوبه از خودت شروع كن.