حركت جامعه در بين شيار اصلاح طلبان و اصولگرايان

حميدرضا عسگري در روزنامه آفرینش نوشت: دو انتخابات پيش رو بار ديگر رجال و گروه‌هاي سياسي را به تكاپو انداخته است تا ليستي قدرتمند و معتبر را با حضور اشخاص سرشناس در ميان مردم، جمع‌آوري كنند و بتوانند به پشتوانه آنها و حمايت‌هايي كه از آنها به عمل مي‌آيد به دستاورد مناسبي در انتخابات آتي برسند.

آنچه از تدوين و تهيه اين ليست‌ها تاكنون مشاهده شده است، اغلب اختلافات درون حزبي به دنبال داشته است و پس از آن رقابت خارجي در اولوت بعدي قرار مي گيرد. اين اختلاف در جبهه اصولگرايان به سبب گستردگي حزبي بيشتر بوده و موجب انشقاق آنها به دسته‌ها و گروه‌هاي مختلف گرديده است.اين انشقاق و گستردگي در جبهه اصولگرايان را در انتخابات رياست جمهوري نيز مشاهده كرديم كه چگونه چند كانديداي اصولگرا ثبت نام كردند و درآخر نيز نتوانستند اعتماد آراي مردم را به سمت خود جذب نمايند.

جبهه‌ها و گروه‌هاي مختلفي كه در اردوگاه اصولگرايان به وجود آمده‌اند، شايد در ظاهر اختلافي باهم نداشته‌ باشند اما ماهيتاً در راستاي همگرايي نيز قرار ندارند و هريك سازخود را كوك مي‌كنند. اين مسئله را مي‌توان در تعداد ليست‌هاي تهيه شده در اردوگاه اصولگرايي مشاهده كرد. ضمن اينكه برخي از اصولگرايان نيز در انتخابات اخير خود را از ليست‌هاي هم‌كيشان خود خارج ساخته و در قالب ليست‌هاي ديگر و يا به صورت مستقل وارد عرصه رقابت انتخاباتي شده اند.

در سوي ديگر اصلاح طلبان قرار دارند كه پس از يك دوره غيبت در انتخابات مجلس گذشته اين بار به رغم عدم تاييد صلاحيت گسترده اعضايشان وارد رقابت شده‌اند و به دنبال جذب نيروهاي مستقل و اصلاح طلبان خاموش هستند.هرچند كه اصلاح طلبان به لحاظ تعداد نفرات و دسترسي به قدرت نسبت به رقيب خود بسيار محدودتر هستند، اما وجه تمايز يا بهتراست بگوييم امتياز اين گروه در انتخابات آتي به واسطه شناخت و دركي است كه از خواسته‌هاي مردم نسبت به رويه اعتدال گرايي پي برده‌اند.

لذا سعي كرده‌اند تا در اين دوره مشي خود را به سمت اعتدال گرايي سوق دهند تا بتوانند از چهره‌هاي شناخته شده در بين مردم كه قابليت ميانه روي در بين شيار اصولگرايي و اصلاح‌طلبي را دارند، استفاده كنند و به آراي بيشتري دست يابند.

شايد اين شيوه عمل يك استراتژي سياسي از سوي اصلاح طلبان باشد، اما واقعيت امر اين است كه مردم طي چند سال اخير و به ويژه پس از انتخابات رياست جمهوري نشان دادند كه به دنبال ميانه روي و عقلانيت به دور از گرايشات صرف سياسي هستند. لذا مشاهده مي‌كنيم كه در اين سال‌ها چهره‌هايي از جناح اصولگرايان و اصلاح طلبان، خود را بالاتر از فعاليت و نگرش‌هاي حزبي نشان داده‌اند و توانسته‌اند اعتماد طيف‌ وسيعي از مردم با سلايق مختلف را به خود جلب كنند. مردم به اين درك و شناخت رسيده‌اند كه سپردن و قرار گرفتن كار به دست افراط گرايان هر دو جناح سياسي كشور، صرفاً افزايش هزينه و فشار براي ملت به دنبال دارد.

چرا كه تجربه سال‌هاي اخير نشان داده است كه افراط گرايان پيش از هرچيز به دنبال منافع فردي و گروهي خود هستند و دغدغه اصلي آنها چنگ اندازي بر مجاري قدرت مي‌باشد.

لذا به نظر مي‌رسد انتخابات آتي معادلات قدرت را تاحدودي دستخوش تغيير و تحولات كند و اين اميد وجود دارد تا بخشي از افراط گرايان سياسي از جناح‌هاي مختلف از فيلتر آراي مردم رد نشوند و از ورود به عرصه قدرت بازبمانند.

با اين اوصاف مي‌توان اميدوار بود كه حركت مردم در شيار ميان اصلاح طلبان و اصولگرايان موجب ايجاد نگرش سومي در ميان احزاب سياسي كشور گردد كه بر محور اعتدال و عقلانيت حركت كند و به دور از غرض ورزي هاي سياسي شايسته سالاري را ملاك عمل خود قرار دهند.