عصر ایران؛ مصطفی داننده - انتشار لیست اصولگرایان برای انتخابات مجلس از حوزه تهران باعث تعجب بسیاری از ناظران سیاسی انتخابات مجلس دهم شد. فهرستی که بیش از هر چیز، از جنبه حضور پرتعداد نامزدهای جبهه پایداری مورد توجه بود.
در این نوشتار اما میخواهیم به جنبه دیگر این لیست اشاره و نامزدهای اصولگرا را به چهار دسته تقسیم کنیم. میشود این 30 نامزد اصولگرا به به چهار دسته « رای آورها، تندروها، خنثیها و بینام ونشانها» تقسیم کرد.
صاحبان رأی
حداد عادل، احمد توکلی، ابوترابی فرد و مرتضی آقا تهرانی، 4 نامزدی
هستند که میتوانند به حضور در مجلس آینده امیدوار باشند.
حداد در سه دوره گذشته رای اول مردم تهران در انتخابات مجلس بوده است و بر اساس همین پشتوانه میتواند امید داشته باشد که با همین سبد رای به کرسیهای سبز پارلمان تکیه بزند.
احمد توکلی و ابوترابیفرد دیگر کاندیداهای اصولگرا هستند که تقریبا کل مردم تهران با این دو آشنا هستند. احمد توکلی به واسطه حضور در انتخاباتهای پرشمار از جمله ریاست جمهوری و مجلس و ابوترابی فرد نیز به واسطه حضور در 4 دوره اخیر مجلس شورای اسلامی فردی مقبول در میان تهرانیهاست.
حمایتهای وی از توافق هستهای به ویژه در
جلسات کمیسیون ویژه برجام باعث شده است تا ابوترابی به رای حامیان دولت نیز
امیدوار باشد.
مرتضی آقا تهرانی دبیرکل جبهه پایداری، به دلیل
اینکه سالها تهرانیها او را به عنوان یک منبری میشناختند و در جلسات سخنرانی او
حاضر میشدند میتواند به سبد رای علاقه مندان به منبرهایش امیدوار باشد. با اینکه
آقاتهرانی دبیرکل جبهه پایداری است اما سبد رای او وابسته به این تشکیلات نیست و
متدینین بیشتر به او به خاطر منبرهایی که در محرم و یا ایام شبهای قدر رای میدهند.
هر چند این افراد دارای سبد رأی مخصوص به خود هستند ولی اگر مردم تهران بخواهند به لیستی جز لیست اصولگرایان رأی دهند، کاری بر اینان نیز سخت خواهد شد.
دلواپسان
در فهرست اصولگرایان تا چشم کار میکند، دلواپسان حضور دارند: نیروهایی نزدیک به جبهه پایداری و البته وزرای سابق احمدی نژاد از زاکانی و بذرپاش و نبویان و کوثری و فروزنده تا میرکاظمی و نوباوه و فاطمه آلیا و سلیمانی.
این افراد مهمترین مخالفان دولت روحانی هستند. با
بررسی متن مذاکرات پارلمان نهم میتوان به دو نکته مهم رسید. اول اینکه این افراد
در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد بیشتر سکوت را در دستور کار خود قرار داده
بودند و سعی میکردند وارد دعواهای احمدی نژاد و مخالفانش نشوند.
همین افراد اما
در زمان ریاست جمهوری روحانی در مورد کوچک ترین اتفاقات دولت یازدهم اظهار نظر میکنند
و هرلحظه احساس میکنند که روحانی قرار است کشور را دو دستی در اختیار خارجیها
قرار دهد. این افراد برای حضور در مجلس امید به طرفداران سعید جلیلی دارند.
جلیلی
در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در سال 92 در شهر تهران 321 هزار و 324 رای آورد.
این افراد میتوانند به همین میزان رای امیدوار باشند.
خنثیها
نادران، مصباحی مقدم، مرضیه وحید دستجردی، فاطمه
رهبر، زهره الهیان، زهره طیب زاده، پرویز داوودی، محمد نبی حبیبی، حسین مظفر، یحیی
آل اسحاق، مجتبی رحماندوست و محمد ناظمی اردکانی اشاره کرد. این افراد نه رای آوری
بخش اول لیست اصولگرایان را دارند و نه مثل بخش دوم دلواپس هستند.
این افراد میتوانند
امید داشته باشند که اگر مردم "لیستی" به اصولگرایان رای بدهند، به مجلس راه پیدا
کنند. تقریبا میتوان گفت این بخش از لیست اصولگرایی چشم امید به سبد رای اصولگرایان
سنتی دارند.
بینام و نشانها
عامری، قریشی، وکیل پور و عبدالملکی چهار نامزد ناشناخته لیست اصولگرایان هستند. این افراد نه تنها برای جامعه بلکه برای بسیاری از اهالی رسانه ناشناخته هستند. حجت الله عبدالملکی استاد دانشگاه امام صادق از نظر تفکر به جبهه پایداری نزدیک است. مهدی وکیل پور نیز سهم محسن رضایی در این لیست است. عامری استاد دانشگاه امیرکبیر و نزدیک به جبهه پایداری است.
سیدعلی قریشی نیز سهم مداحان و از مداحان نزدیک به حاج منصور ارضی است.
در میان این چهار نامزد به نظر میرسد تنها سید علی قریشی به واسطه رای هیئتیها بتواند رای بیشتری از بقیه گمنامان فهرست را به خود اختصاص دهد. نزدیکی ایام فاطیمه به انتخابات و حمایت مداحان از نامزد خود در لیست اصولگرایان میتواند به سید علی قریشی کمک فراوانی کند.
اینو خیلی خوب گفتی
قطعا
اصلاح طلبان جز عارف چهره شاخصی ندارند.
این یک واقعیته
اما اصولگرایان چهره هایی شاخص و اکثرا شجاعی مثلا
حداد_میرکاظمی_خانم دستجردی_نبویان_زاکانی_توکلی_ابوترابی_آقا تهرانی_کوثری_مصباحی مقدم_نادران_فروزنده و بخصوص جوان اول مجلس یعنی بذرپاش دارند
مطمئن شدم که لیست خوبی اماده شده و بهترین عملکرد رو در مقابل دولت راستگویان میتونه داشته باشه
اين مقالهها ميتونه مردم رو آگاه بكنه و تو اين مقطع ضروريه.
لطفا همين فرمون اطلاعات بدين به ما كه بتونيم درست تصميم بگيريم و به ديگران هم آگاهي بديم.
هوشمندانه بودن آن است ،
مجلس شوراي اسلامي 290 نماينده دارد كه 30 نفر آن را مردم تهران انتخاب مي كنند ، اگر اقدام بيسابقه لاريجاني را استثنا بگيريم ، هميشه مهمترين افراد پارلمان نماينده تهران بوده اند ،
اما نكته اينكه اكثريت مجلس به دست شهرهاي ديگر است ،
همچنين به واسطه جمعيت تهران ، نمايندگان اين شهر بيشترين آراي مردمي را دارند و برخي از انها بالاي يك ميليون راي مي آورند ،
تركريب اكثريت شهرستانها و جريان سازي نمايندگان تهران باعث مي شود كه سرليست هاي اين فهريت بخواهند تا مي توانند از ورود افراد شاخص در ليست هران جلوگيري كنند تا بتوانند در صورت انتخاب شدن خود و پيروزي اصولگرايان ؛ خود به عنوان مهمترين فرد پارلمان باشند ، كه البته اين استراتژي با دوسد بزرگي به نام لاريجاني و ليست اصلاح طلبان مواجه است ،
وضع اونها هم چندان بهتر نيست