این تحلیلگر مسائل سیاسی در مصاحبه با عصر
ایران خاطر نشان کرده است: به عنوان مثال در انگلستان با این که نخست وزیر اختیار تام دارد، دولت موظف است برای حمله به داعش در سوریه
نظر مثبت مجلس را بگیرد یا در آمریکا در ماجرای توافق هستهای کری و مونیز مجبور
بودند جزء جزء مذاکرات را به کنگره گزارش دهند.
زیباکلام ادامه می دهد: در ایران اما اینگونه نیست و مجلس تقریبا هیچ نقشی در تصمیمات مهمی کشوری ندارد. اگر نگاهی به ادوار گوناگون بیندازید میبینید از مجلس اول تا مجلس نهم، قدرت مجلس در حال نزول است.
استاد دانشگاه تهران تصریح میکند: مجلس اول که بسیاری از چهرههای شناخته شده نظام در آن حضور داشتند به معنای واقعی کلمه در راس امور بود ولی بعد از آن جایگاه مجلس در حال افول بوده است.
این فعال سیاسی اصلاحطلب با اشاره به دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد یادآور می شود: در دولتهای نهم و دهم، مجلس اصلا در جریان پرونده هستهای نبود. حتی آنها یک بار از احمدی نژاد یا وزیر خارجه وقت سوال نکردند نقش شما در مذاکرات هستهای چیست؟
وی در ادامه تاکید می کند: آقای جلیلی 6 سال مذاکره کرد و مجلسهای هشتم و نهم یک بار از او نخواستند درباره روند مذاکرات هستهای به پارلمان گزارش بدهد. گویی جلیلی مذاکره کننده کشور دیگری بود و نمایندگان در حوزه وظایف خود نمیدیدند که از او سوال کنند.
زیباکلام ضمن انتقاد از انفعال مجلس در سالهای اخیر اضافه کرده است: الان هم در جاهای مختلف شاهد شکل گیری فسادهای مالی یا سیاسی هستیم اما مجلس هیچ واکنشی به این مسائل نشان نمیدهد و تنها انتظار دارد که قوای مجریه و قضائیه به این مسئله بپردازند. این درحالی است که مردم انتظار دارند مجلس از دستگاههای مختلف در مورد فساد در کشور سوال و این ماجرا را پیگیری کنند.
این تحلیل گر مسائل سیاسی آلودگی هوا را نیز مثال می زند و می گوید: در مورد آلودگی هوا نیز ما شاهدیم که مجلس هیچ واکنش مثبت و قابل توجهی به مسئله ندارد و انگار این آلودگی برای کشورهای دیگر است.
زیباکلام تصریح کرد: همین مسائل باعث شده است تا افراد شناخته شده احساس کنند اگر در انتخابات مجلس شرکت کنند کارآیی لازم را نخواهند داشت. البته شاید این افراد دلیلی را که من برای عدم حضور آنها مطرح کردم قبول نداشته باشند و بگویند ما بنا بر دلایل شخصی و سیاسی در انتخابات شرکت نکردیم و مجلس شورای اسلامی هم نقش بسیار مهمی هم در تصمیم گیری در ساختار سیاسی دارد.
وی افزود: البته برخی ویژگی های اخلاقی افراد نیز در عدم کاندیداتوری بعضی ها موثر بوده است. به طور مثال میتوان گفت فردی مانند احمدی نژاد چندان سنخیتی با رفتار پارلمانی ندارد. او اساسا یک روحیه فردی و خود محوری دارد و باید او دستور بدهد و دیگران عمل کنند.
استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران افزود: اساسا در دولت احمدی نژاد چیزی به نام هیئت دولت و یا کابینه نداشتیم. افراد در جلساتی که او حضور داشت حق اظهار نظر نداشتند و دولت بر اساس اراده رئیس جمهور (احمدی نژاد) عمل میکرد.
این فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: همین ویژگیهای اخلاقی سبب شده او مجلس را جایگاه مناسبی برای خود نداند. احمدی نژاد اما چندان اهل استدلال و منطق آوردن نیست و برای او اهمیت ندارد که دیگران چگونه فکر میکنند و این روحیه چندان با روحیه مجلس سنخیت ندارد.
این استاد دانشگاه یکی دیگر از دلایل عدم توفیق مجلس در سالهای اخیر را ناشی از هزینههای انتخاباتی میداند و میگوید: کسانی که برای انتخابات 500 تا 800 میلیون تومان و حتی یک میلیارد هزینه میکنند دیگر نمیتوانند ملی فکر کنند بلکه میکوشند دردوران نمایندگی مجلس این هزینهها را جبران کنند.
وزير با راي مجلس وزير شده و سوال حق نمايندگانه
بهتر بگويم : بد نيست راه درست بودن ودرست عمل كردن را آموزش دهيد ؟؟؟؟؟/