«دوشنبه شب یعنی شب یلدا شنیدم که برنامه نود تلویزیون می‌خواهد مصاحبه‌ای با آقای ظریف وزیر خارجه کشورمان درباره دیپلماسی ورزش پخش کند. مشتاق بودم که این مصاحبه را ببینم.

ولی در آغاز این برنامه، آقای فردوسی‌پور اعلام کرد که به دلیل مخالفت مسئولان صدا و سیما این مصاحبه پخش نمی‌شود. برایم عجیب بود که چطور وزیر امور خارجه یک کشور نباید در یک برنامه ورزشی تلویزیونی درباره دیپلماسی ورزش صحبت کند. پیگیر موضوع شدم.

گفتند چون قبلا خبر پخش این مصاحبه در بعضی سایت‌های خبری منتشر شده، عده‌ای مخالفت کرده‌اند و در روزنامه وطن امروز نامه‌ای خطاب به رئیس سازمان در ضرورت عدم پخش این مصاحبه منتشر شده است. نامه را خواندم. از منطق نویسندگان این نامه بیشتر متأسف شدم.

منطق این نامه این بود که چون آقای ظریف نماد یک جریان سیاسی است و برنامه نود بینندگان زیادی دارد پخش این مصاحبه در روند انتخابات آینده تأثیر خواهد گذاشت پس نباید پخش شود، که ضمنا توهین به شعور مخاطبان برنامه نود نیز هست، چون معتقد است مخاطبان این برنامه با دیدن یک مصاحبه گرایش سیاسی خود را تغییر می‌دهند. با خود فکر کردم که در این صورت وزرا و سایر مسئولان دولتی تا پایان انتخابات نباید در برنامه‌های پربیننده صدا و سیما شرکت کنند در حالی که کاندیدا هم نیستند.

از آن طرف دیدم قبل از برنامه نود، آقای حداد عادل که کاندیدای انتخابات مجلس است، در وقت کافی درباره شب یلدا صحبت کرد و به شعرخوانی پرداخت. این یعنی سیاست یک بام و دو هوا و منطق دوگانه. اگر این کار اشکالی ندارد – که به نظر من چندان اشکالی هم ندارد – پس چرا جلو پخش مصاحبه آقای ظریف که کاندیدا هم نیست گرفته شد.

واقعا باید به حال فضای سیاسی کشور و کینه‌های جاهلی موجود در آن گریست. از آقای سرافراز رئیس سازمان صدا و سیما می‌خواهم که به اصل آزادی بیان و اصل بی‌طرفی در اداره این سازمان توجه کافی داشته باشند و خصوصا اکنون که در آستانه نهم دی قرار داریم افراط‌های سالهای گذشته در این ایام تکرار نشود.»