در فوتبال هر اتفاقی می تواند رخ دهد و ممکن است طی معجزه ای تیم خاکپور هم المپیکی شود. اما در حذف کرانچار و انتخاب محمدخاکپور اتفاقات غیرحرفه ای زیادی رخ داده که رسیدن به نتیجه و المپیک را مشکل می کند .

عصر ایران ؛ مهدی شادمانی – غیبت ایران در مسابقات المپیک کم کم به نیم قرن می رسد.زیرساخت بد فوتبال ، کم بود استعداد ، عدم برنامه ریزی مناسب و ... دلایلی هستند که پس از عدم صعود به هر دوره گفته و درکمیته های شکست بررسی می شوند.مشکلاتی که در همه دوره ها سبب انتقاد به فدراسیون فوتبال می شوند اما در شروع دوره بعد هم کمترین کاری برای حل مشکلات صورت نمی گیرد.

تیم امید ایران هم در چنین شرایطی طی دوسال گذشته گذر عمر کرده و بعید به نظر می رسید که به این راحتی ها راهی مسابقات المپیک شود. اما در همین مسیر پر عیب و اشکال هم نهادهای غیردولتی و دولتی نه تنها کمک فدراسیون فوتبال نیستند که در قسمت هایی ضربه هم می زنند .

هنوز زمان زیادی از ماجرای حذف کرانچار از میان گزینه های سرمربیگری تیم امید نمی گذرد.شاید تیم ایران با زلاتکو کرانچار نمی توانست به المپیک برسد اما حتما او بهترین گزینه ای بود که می توانست فدراسیون را در رسیدن به المپیک کمک کند. وزارت ورزش اما به واسطه کمیته ای که سال هاست وجود دارد و البته با کرانچار مشکلی ندارد یک دفعه نام او را خط زد. اکثرکسانی که اخبار را پیگیری می کنند فارغ از اینکه اتهام به کرانچار درست است یا غلط ، این تصمیم گیری را متاثر از روابط تیره فدارسیون و وزارت ورزش می دانستند.

خط خوردن کرانچار از فهرست مربیان نامزد برای تیم ملی امید، بهترین گزینه را کنار زد. مردی که با فوتبال ایران آشنایی دارد، جوانان و بازیکنان کم سن و سال را دیده است و البته به فوتبال روز هم آشناست. بهترین گزینه مربیگری تیم امید اینگونه سوخت و البته دیگر مجوز حضور در ایران برای مربیگری را پیدا نخواهد کرد.

گزینه بعدی فدراسیون فوتبال هر کسی که بود کیفیتی پایین تر از کرانچار داشت اما به ناگاه اسم محمدخاکپور از میان گزینه هابیرون آمد. سرمربی ای که علیرغم داشتن اخلاق و رفتار فوق العاده اما هیچ جایی امتحان پس نداده است. خاکپور که تحصیلات فوتبالی اش را خارج از ایران داشته فقط یک مدت سرمربی استیل آذین بوده و بس . در آن دوره هم کاری نکرده که شایسته باشد در این سال ها به سرمربیگری هیچ تیم دیگر لیگ برتری برسد.

او اما سرمربی تیم ملی شده و کانون مربیان به عنوان فنی ترین نهاد غیردولتی انتخابش را تایید کرده. تصورکنید، یک گزینه را وزارت ورزش رد کرده و گزینه دیگر مورد تایید همه است. هرچند سرمربی به تنهایی نمی تواند عامل بسیاربزرگی برای صعود به چنین مسابقاتی باشد اما سابقه حضور تیم ملی در جام جهانی نشان می دهد که یک مربی خوب چگونه می تواند فاصله های فوتبال ایران با سایر تیم های آسیایی را پر کند.

تاسف برانگیز است که فوتبال ایران از نظر برنامه ریزی و ساختار و استعدادهای جوان در جایگاه خوبی قرار ندارد اما نمی تواند سرمربی خوبی هم انتخاب کند. تیم ملی 40 سال است به المپیک نرفته و اصلا عجیب نیست که این عدد به 44 افزایش پیدا کند. چون هیچ خواستی برای این اتفاق وجود ندارد. وزارت ورزش که مسائلی مهم تر را در نظر دارد و نهادهای فنی هم در مورد مسائل اخلاقی نظر می دهند. در چنین شرایطی چطور می شود از تیم امید انتظار صعود داشت. تیمی که همین چندماه قبل به خاطر غیرمستقیم مسوولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش چندبازیکن جدید را به ترکیب اضافه کرد و حذف شد و حالا مسائلی بالاتر از مسائل حرفه ای و فنی فوتبال برای انتخاب سرمربی شان تصمیم گیری می کنند.

به قولی در فوتبال هر اتفاقی می تواند رخ دهد و ممکن است طی معجزه ای تیم خاکپور هم المپیکی شود. اما هیچ کدام از مطالب بالا نقض نمی شود در حذف کرانچار و انتخاب خاکپور اتفاقات غیرحرفه ای زیادی رخ داده که رسیدن به نتیجه و المپیک را مشکل می کند .

تماشاخانه