این قانون را همیشه مد نظر داشته باشید، سرعت شاتر باید معکوس فاصله کانونی لنز باشد. یعنی اگر از لنز 60 میلی‌متری استفاده می‌کنید، اکسپوژر باید 1.60ام ثانیه یا کمتر باشد.

آی تی رسان - اگر عکس‌هایتان به اندازه کافی شارپ نیستند، دلایل زیادی برای این اتفاق وجود دارد که نمی‌توان به طور دقیق از آن‌ها حرف زد. عکس‌های تار گرفتن مشکل خیلی‌هاست و فکر نکنید که تنهایید. با اینکه نمی‌شود به طور دقیق از دلایل این اتفاق حرف زد، در مقاله زیر از 10 اشتباه معمولی که باعث تاری در عکس‌ها می‌شوند، صحبت می‌کنیم.

1. سرعت شاتر خیلی پایین است

این اولین مقصر تار شدن عکسهایتان است. حتما پیش خودتان فکر کردید که می‌توانید حتی برای چند ثانیه هم شده ثابت بایستید، اما مطمئن باشید که افراد این‌چنینی در دنیا بسیار کم هستند. این قانون را همیشه مد نظر داشته باشید، سرعت شاتر باید معکوس فاصله کانونی لنز باشد. یعنی اگر از لنز 60 میلی‌متری استفاده می‌کنید، اکسپوژر باید 1.60ام ثانیه یا کمتر باشد. در ضمن لرزش در عکاسی با وایدتر شدن زاویه لنز کمتر می‌شود.

برخی ازدوربین‌ها هستند که از فن‌آوری تثبیت کننده تصویر به ویژه برای فاصله کانونی‌های بیشتر بهره می‌برند. کار تثبیت کننده‌ها این است که به کاربر امکان می‌دهند کمترین سرعت شاتر را تا سه رقم پایینتر بی‌آورند، یعنی مثلا یک لنز 60 میلی متری می‌تواند سرعتی در اندازه 1.8ام ثانیه داشته باشد بدون آنکه دوربین بلرزد.

کمترین میزان سرعت شاتر چقدر است؟

بهتر است بدانیم که کمترین مقدار سرعت شاتر ما چقدر است و در چه نقطه‌ای لرزیدن موجب ایجاد تاری می‌شود. برای تعیین این مقدار دوربینی را روی مود shutter priority بگذارید و عکسهایی با سرعت 1.500ام ثانیه بگیرید و سرعت را کمتر و کمتر کنید. سپس عکس‌ها را روی کامپیوتر ببینید.

2. استفاده نکردن از سه پایه

اگر عکسهایتان تار می‌شود و نمی‌توانید سرعت شاتر را هم افزایش دهید، پس بهتر است فکری به حال ثابت کردن دوربین خود بکنید. بهترین راه برای ثابت کردن دوربین استفاده از سه یا تک پایه است.

زمانی که از سه پایه استفاه می‌کنید، دیگر نیازی به مود تثبیت کننده تصویر نیست و بهتر است آن را خاموش کنید.

3. تکنیک‌های نادرست حمل دوربین

برای داشتن بهترین ثبات، از پزهای رسمی عکاسی استفاده کنید. پاها را کمی باز کنید و یکی از آنها را کمی جلوتر بگذارید به طوری که بدنتان را به جلو و به سمت راست کاملا تثبیت کند. دوربین را با دست چپ و با گرفتن لنز از زیر پشتیبانی کنید و از دست راست هم برای گرفتن دوربین و فشار آوردن روی دکمه شاتر بهره ببرید. آرنجها را بر روی سینه تا کنید و ترجیحا از منظره یاب استفاده کنید. برخی از عکاسان هنگام عکسبرداری به صدای نفسها و تپش قلب خود هم گوش می‌دهند و تلاش می‌کنند عکس را بین هر دم و بازدم یا هر تپش بگیرند.

4. اپرچر بیش از حد واید است

اندازه اپرچر تاثیر مستقیم روی میزان شارپ شدن تصویرتان دارد و عمق را تعیین می‌کند.

زمانی که لنز مکان فوکوس را می‌یابد، روی فاصله مشخصی قفل می‌کند، اندازه‌ای که به آن صفحه فوکوس می‌گویند. اگر فوکوستان روی مثلا 15 فوت است، هر چیزی در فاصله 15 فوتی در بیشترین مقدار فوکوس قراردارد و هر چیزی جلوتر یا عقبتر تار می‌شود. میزان تاری هم بستگی به اپرچر دارد.

اگر از اپرچر وایدی مثل f/2.8 استفاده کنید، عمق میدان خیلی کم خواهد شد. این تاثیر در لنزهایی با فاصله کانونی بیشتر افزایش می‌یابد، پس اگر از یک لنز تله فوتو استفاده می‌کنید و اپرچر f/2.8 است، تنها بخشهای اندکی از تصویر شارپ خواهد بود. اگر هم اپرچر f/11 یا f/18 باشد، قسمت بیشتری از تصویر شارپ می‌شود.

انتخاب اپرچر مناسب بستگی به نوع تصویری دارد که می‌خواهید بی‌اندازید، ولی اگر می‌خواهید هرچیزی که در داخل فریم قرار می‌گیرد تا حداکثر ممکن شارپ کنید، از اپرچر کوچکتر استفاده کنید. البته این را به خاطر داشته باشید که اگر اپرچر کوچکتری انتخاب کنید، باید سرعت شاتر را برای جبران میزان نور دریافتی کمتر کنید و اینگونه است که با مشکل شماره 1 مواجه می‌شوید.

5. استفاده نکردن از فوکوس خودکار

دیدتان چقدر قوی است؟ عینکی هستید؟ پس حتما از فوکوس خودکار استفاده کنید. دوربین‌های امروزی کارشان درست است. بگذارید هر کاری که فکر می‌کنند درست است انجام دهند.

نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که منظره یابتان باید دیوپتر داشته باشد. دیوپتر یک چرخ کوچک نزدیک منظره یاب است که به کاربر امکان می‌دهد مقدار وضوح تصویر را هنگامی که درون منظره یاب نگاه می‌کند تنظیم کند. این ویژگی برای کسانی که باید عینک بزنند، اما نمی‌زنند مفید است.

6. فوکوس نکردن در مکان درست

حتی اگر لنز شما عالی و شارپ باشد و زمان عکاسی در وسط روز انتخاب شود، سرعت شاتر بالا و اپرچر هم کوچک باشد، اگر نتوانید در مکان درست فوکوس کنید، به آنچیزی که باید برسید نخواهید رسید. فوکوس درست زمانی که اپرچر واید است، بیشتر اهمیت دارد، زیرا می‌تواند عمق میدان بسیار کمی ایجاد کند. کمی اشتباه در فوکوس، می‌تواند سوژه را کاملا از صفحه فوکوس خارج کردهیا اینکه پرتره‌ای را ایجاد کند که در آن لاله‌های گوش بیش از حد شارپ شده و چشمها کاملا تار هستند.

اغلب عکاسان دوربین‌هایشان را روی مود auto-area AF می‌گذارند، مودی که به دوربین بهترین مکان فوکوس را نشان می‌دهد. دوربین‌های دیجیتال دراین امر بیشتر اوقات و زمانی که سوژه در فریم برجسته است خوب عمل می‌کنند، ولی اگر ترکیب بندی کمی پیچیده شود، دوربین در قرار دادن درست فوکوس دچار مشکل می‌شود، پس اگر می‌خواهید نقطه فوکوس را به طور دستی انتخاب کنید مود single-point AF area را انتخاب کنید.

زمانی که از منظره یاب نگاه می‌کنید، احتملا آرایه‌ای از نقاط یا مربع‌هایی را می‌بینید که روی صفحه چیده شده‌اند. اینها نقاط فوکوس شما هستند و نشان می‌دهند که دوربین در کجای فریم می‌تواند فوکوس را بی‌یابد. در مود single-point AF area، می‌توانید از پد جهتی دوربین برای انتخاب یکی از نقطه‌ها استفاده کنید. با اینکار دوربین فقط روی آن نقطه تمرکز می‌کند.

7. استفاده از مود نادرست برای فوکوس

سه مود اصلی فوکوس وجود دارد. AF-S یا One-shot AF که برای سوژه‌های ثابت استفاده می‌شود. AF-C یا AI Servo که ویژه سوژه‌های در حال حرکت است و سومی که AF-A یا AI Focus AF بوده و فوکوس خودکار انجام می‌دهد و اغلب پیش فرض دوربینتان است. این مود صحنه را تحلیل می‌کند و می‌گوید که کدام دو مود دیگر باید استفاده شود.

8.ا ستفاده نکردن از فوکوس دستی

با اینکه فکوس خودکار تقریبا حلال همه مشکلات است، اما گاهی لازم است از فوکوس دستی استفاده کنیم. زمانی که دوربین روی سه پایه است و از یک اپرچر واید برای رسیدن به کم عمقی استفاده شده است و می‌خواهید مطمئن شوید که تمام چیزهایی که در فریم قرار دارند شارپ هستند، فوکوس دستی را برگزینید و از زوم صفحه نمایش برای قرار دادن آن در جای مناسب بهره ببرید.

9. کثیفی روی لنز

اگر لنز را لک گرفته، این لک تاثیر زیادی بر روی تصویر شما خواهد گذاشت. حتی اگر فیلتر پلاستیکی نا مرغوبی هم روی لنز قرار بگیرد، تاثیر منفی روی عکسها خواهد گذاشت. اگر همیهشه از فیلتر UV استفاده می‌کنید، بهتر است چند عکسی بدون این فیلتر بگیرید و تاثیرش بر کیفیت عکسها را بسنجید.

10. کیفیت بد لنز

این آیتم را می‌توان یکی از بیشترین دلایلی دانست که عکاسان غیر حرفه‌ای آنرا موجب تار شدن عکسهایشان می‌دانند، در صورتی که واقعیت چنین نیست.

کیفیت لنز با موادی که در ساخت آن استفاده شده تعیین می‌شود. موادی که شامل چند تکه شیشه‌ای شده که به طور منظم و دقیق برای ایجاد زوم، فوکوس و انحرافات نوری روی هم قرار گرفته‌اند.

برخی از لنزها بهتر و شارپ‌تر از دیگر لنزها هستند. برخی ممکن است در مرکز شارپ باشند و در اطراف تار شوند. برخی با اپرچرهای خاصی شارپ هستند و با دیگر اپرچرها دچار مشکل می‌شوند. هر لنز کاراکتر ویژه خودش را دارد و ممکن است به نوع کاری که می‌کند نخورد. البته هر لنز یک نقطه شیرین هم دارد، نقطه شیرین به اپرچر معینی گفته می‌شود که لنز در آن بهترین کارکرد خودش را دارد.

بهترین انتخاب برای داشتن عکسهای همیشه شارپ، داشتن یک لنز با فاصله کانونی ثابت است .

تماشاخانه