نگران نباش
من میدانم چگونه
با حسرت نبودنت تا کنم
فقط برایم بنویس
هنوز میخندی
_____________________
بساط کرده ام و تمام نداشته هایم را به حراج گذاشته ام
بی انصاف چانه نزن
حسرت هایم به قیمت عمرم تمام شده
_____________________
من به تنهایی یک چلچله در کنج قفس
بند ، بندم همه در حسرت یک پرواز است
من به پرواز نمی اندیشم، به تو می اندیشم
که زیباتر از اندیشه یک پرواز است
_____________________
چه فصل غم انگیزی …
دنبال یک اتاق خالی
که موزیک گوش کنیم
و چایی بخوریم
و حسرت
همین
_____________________
امشب از دفتر عمرم صفحاتی خواندم
چون به نام تو رسیدم لحظاتی ماندم
همه ی دفتر عمرم ورقی بیش نبود
همه در دفتر من حسرت دیدار تو بود
_____________________
پرسید میخوری یا میبری
من گرسنه جواب دادم میخورم
چه می دانستم حسرت ها را میخورند و لذت ها را میبرند
_____________________
عشق یعنى شب نخفتن تاسحر
عشق یعنى سجده ها با چشم تر
عشق یعنى سربه دار آویختن
عشق یعنى اشک حسرت ریختن
عشق یعنى سوختن یاساختن
عشق یعنى زندگى را باختن
_____________________
همه در حسرت یک پروازند من به پرواز نمی اندیشم
به تو می اندیشم که تو زیبا تر از اندیشه هر پروازی
_____________________
زندگی یعنی نخواسته به دنیا آمدن مخفیانه گریستن
و عاقبت در حسرت آنچه دل میخواهد و منطق نمی پذیرد سوختن
_____________________
داغ حسرت سوخت جان آرزومند مرا
آسمان با اشک غم آمیخت لبخند مرا
در هوای دوستداران دشمن خویشم رهی
در همه عالم نخواهی یافت مانند مرا
_____________________
هیچ وقت حسرت سه چیز رو نخور!
تیپ ؛ قیافه ؛ شخصیت
ما که داریم به کجا رسیدیم
_____________________
دیر امدی باران تمام وجودم
در حسرت نداشتنت خشکید
دیر امدی
_____________________
کودکیم را گرفتی به من جوانی دادی
عقلم را گرفتی به من عشق دادی
عشقم را گرفتی به من تنهایی دادی
خنده هایم را گرفتی به من غم دادی
آرزوهایم راگرفتی حسرت را به من دادی
_____________________
روزها به سرعت میگذرند و من همچنان در حسرت دیدار تو هستم
کاش میشد روزها را متوقف کرد
_____________________
در حسرت یک ناله ی مستانه بمردیم
ویران شود این شهر که میخانه ندارد
در حسرت یک عشق صمیمانه بمردیم
ویران شود این دل که معشوق ندارد
_____________________
دلم بهانه میکند طلوع دیدن تو را
تا به کجا دلم کشد حسرت دیدار تو را
_____________________
حسرت یعنی تو
یعنی با اینکه کنارم هستی داشتنت را ارزو میکنم
_____________________
او رفت و من در حسرت نگاهی پر راز ماندم ماندم
تا بیاید و پاسخ دهد چرا چرا تنهایم گذاشت
در حسرت پرسیدن این سوال هم ماندم
_____________________
مردم از حسرت آهو روشان و رمشان
من ندانم به چه تدبیر به دام ٱرمشان
نیک رویان جهان را چو سرشتند ز گل
سنگی اندر گلشان بود همان شد دلشان
_____________________
پیش از آنکه باخبر شوى
لحظه ى عزیمت تو ناگزیر مى شود
آه اى دریغ و حسرت همیشگى
ناگهان چقدر زود دیر مى شود
_____________________
آه را بگویید رهایم کند
حسرت هایم را خورده ام
تصمیم هایم را هم گرفته ام
در روزهایی که او نیست و میدانم که باز نمی گردد میخواهم بمیرم
_____________________
گناهش گردن خودت
اما آن روز روزه بودم که حسرت بودنت را خوردم
_____________________
ای عشق پس از تو نان من آجر نیست
بی تو دلم از دریغ و حسرت پر نیست
تو قسمت من نه مال مردم بودی
قربان دلم که مال مردم خور نیست
_____________________
سالهاست کنار همیم
یادت هست؟
گاهی زندگی را از چهارچوب نگاه تو می دیدم
چه زیبا بود دنیای پیش چشمانت
روزگارانی داشتیم
زیبا، شیرین و گاهی هم تلخ
حسرت هیچ کدام را نمی خورم
جز آن شب بارانی
که حسابش از کل زندگیمان جداست