دویدن فعالیتی است که افراد زیادی برای سالم بودن به آن رو می‌آورند. اشتباهات متداولی که در الگوی دویدن دوندگان وجود دارد، باعث می‌شود که درد در ناحیه‌های مختلف بدن این افراد ایجاد شود.

به گزارش ایسنا، دوندگان ممکن است بعد از مدتی دویدن احساس درد در نواحی مختلف بدن داشته باشند، اما نتوانند علت آن را دریابند، حتی با دویدن در مقابل آینه نیز کاملا نمی‌توان ایراداتی که در دونده وجود دارد، دریافت.

گرگوری هولتزمن، مدیر کلنیک دو در دانشگاه واشنگتن آمریکا و استاد فیزیوتراپی در این دانشگاه ایرادات حرکات دوندگان را با تکنیک‌های خاصی تشخیص می‌دهد تا به این ترتیب کارایی این دوندگان را بالا ببرد و از میزان درد آنها بکاهد. افرادی که به این کلنیک مراجعه می‌کنند ابتدا از نظر اسکلت عضلانی ارزیابی می‌شوند، به این ترتیب مشکلاتی که در قدرت ، پویایی و اندازه عضلات این افراد وجود دارد مشخص می‌شود.

در این کلنیک از جلو و عقب از دوندگان فیلمبرداری می‌شود تا هر گونه حرکت غیر عادی در آنها مشخص شود. هولتزمن بعد از تجربه‌هایی که از این بررسی‌ها کسب کرده است، چهار مشکل متداولی که در دوندگان وجود دارد بیان کرده است.

1- الگوی دویدن نامتقارن

دویدن نامتقارن به این معناست که دونده بر روی یک طرف بدن محکم‌تر از طرف دیگر فرود می‌آید. هولتزمن این مشکل را با گوش دادن به صدای پاهای دونده متوجه می‌شود. او معتقد است که از صدای دویدن می‌توان مشکلات زیادی را تشخیص داد. اگر دونده نامتقارن بدود درد در بدن او ایجاد خواهد شد.

2- شکست زانو به سمت داخل و لگن ضعیف

مشکل دیگری که دوندگان دارند این است که زانوی آنها به هنگام دویدن به سمت داخل شکست پیدا می‌کند که به دلیل ضعیف بودن عضلات سرینی لگن است. هنگامی که فردی می‌دود زانوها باید با لگن در یک راستا باشند، اما اگر عضلات لگن ضعیف باشند و نتوانند وزن بدن را تحمل کنند، فشار به زانوها وارد می‌شود و باعث می‌شود آنها به سمت داخل خم شوند. در واقع به زانو فشار ناگهانی وارد می‌شود. برای حل این مشکل هولتزمن پیشنهاد کرده است که دوندگان عضلات سرینی خود را تقویت کنند.

3- توجه نکردن به الگوی دویدن طبیعی در فرد

بعضی از مردم گرایش دارند که بر روی عقب پا بدوند، در واقع این افراد به هنگام قدم برداشتن بیشتر وزن را بر روی پاشنه می‌اندازند، اما بعضی دیگر از افراد گرایش دارند که به هنگام دویدن بر روی قسمت جلویی پا وزن را بیاندازند. هیچ کدام از این الگوها بهتر از دیگری نیست، اما تاثیری که این وارد شدن نیرو بر هر کدام از این افراد وارد می‌کند ، متفاوت است. افرادی که بر روی پشت پا می‌دوند فشار بیشتری به پای خود وارد می‌کنند. می‌توان با ایجاد تغییرات خاصی میزان فشاری که به پای این افراد وارد می‌شود را تغییر داد، اما آنها لزوما نباید الگوی دویدن خود را تغییر دهند. فیزیوتراپیست ‌ها می‌توانند به این افراد کمک کنند تا این تغییرات را ایجاد کنند.

دویدن بر روی قسمت جلویی پا با تولید کفش‌های "انگشتی" امروزه بسیار متداول شده است، اما برای دوندگان وقت و تمرین زیادی نیاز است تا بتوانند الگوی دویدن خود را تغییر دهند.

مشکلی که برای افرادی که بر روی قسمت جلویی پا می‌دوند، پیش می‌آید این است که پای این افراد به اندازه کافی برای تحمل وزن آنها قوی نیست. بنابراین اگر کسی بخواهد الگوی دویدن خود را تغییر دهد باید این کار را به تدریج انجام دهد تا قدرت پا افزایش یابد.

4- قدم‌های بیش از حد بلند و حرکت دادن بیش از حد دست‌ها

اگر فرد قدم‌های بیش از حد بلند بردارد و دست‌های خود را بیش از حد و ناموزون تکان دهد دچار کمردرد می‌شود. هولتزمن می‌گوید: ما تمایل داریم که بدن را به حالت خاصی تکان دهیم. اگر در انجام این حرکات افراط صورت بگیرد، به کمر فشار می‌آید. هنگامی که قدم‌ها نسبت به بدن بیش از حد بلند باشند، چرخش اضافی در کمر به وجود می‌آورند و لگن و ستون فقرات در یک سمت بیش از سمت دیگر می‌چرخد، به این ترتیب کمر درد به وجود می‌آید. عقب بردن یک دست بیش از دست دیگر نیز باعث فشار آمدن به ستون فقرات می‌شود.

کانال عصر ایران در تلگرام

تماشاخانه