21 میلیارد پیش من است ، دعوا نکنید!

صبح روز دوشنبه بیستم شهریورماه وقتی اخبار خبرگزایهای را مرور می کردم تیتر این خبر توجهم را جلب کرد:

انتقاد بی سابقه رحیمی از یک عضو سابق دولت. با کنجکاوی کلیک کرده و مشغول خواندن شدم :

”محمدرضا رحیمی ظهر امروز (یکشنبه) در هفتمین جشنواره ملی تعاونی‌های برتر کشور با قدردانی از برگزارکنندگان این جشنواره با تأکید بر اینکه دولت متعهد به ادامه نهضت و راه تعاونی‌هاست، تصریح کرد: برای توسعه تعاونی‌ها تصمیم داریم یکی از جلسات دولت را در آینده نزدیک به جلسه مشترک هیأت وزیران و نمایندگان تعاونی‌ها اختصاص داده و در آن جلسه تمامی درخواست‌ها و نیازهای تعاونی‌ها را مورد بررسی قرار دهیم...

رحیمی در ادامه با اشاره به توصیه اسلام به تعاون و همکاری خاطر نشان کرد: در هیچ مکتبی تا بدین حد بر موضوع تعاون تأکید نشده و حتی آیه‌ای از آیات قرآن به این موضوع اختصاص یافته است و بر تعاون و همکاری در زمینه نیکی و تقوا توصیه شده است...

رحیمی با اشاره به سخنان شخصی که در جمع دانشجویان دولت را زیر سوال برده است، گفت: کسی که در جمع دانشجویان یکطرفه صحبت کرده و دولت را متهم می‌کند، در واقع به دنبال تعاون در نیکی و تقوا نیست، بلکه به دنبال گناه و آلودگی است و زهر در کام دانشجویان و جامعه می‌ریزد.

معاون اول رئیس جمهور افزود: این شخص در زمانی که در دولت مشغول بکار بود و پیش از آنکه از دولت طرد شود، حدود 21 میلیارد تومان که با سود متعلق به آن به بیش از 30 میلیارد تومان بالغ می شود، به طور غیر قانونی از وزارتخانه خارج و تاکنون که 4 سال از آن تاریخ می گذرد، عودت نداده است، که با این پول می شود به هزاران دانشجو وام تحصیلی داد.

وی گفت: پیشنهاد می‌شود برای روشن شدن واقعیت، جمعی از دانشجویان متعلق به دانشگاه های مختلف در مورد ادعای ایشان و ادعای بنده تحقیق کنند و به داوری بنشینند."

 با خود گفتم آقای رحیمی در همایش تعاونگران و با موضوع حمایت از تعاونی های برتر شرکت کرده ولی موج رسانه ای صحبت خود را روی فرکانس دانشجویی تنظیم کرده است! یاد دوران دانشجویی خود افتادم و تقلای غالب رجال سیاسی وقت که سوار بر سمند عواطف و احساسات آرمانگرایانه دانشجویان به دنبال صعود سیاسی خود بودند دوباره در خاطرم تداعی شد و در ذهنم دولتمردان سابق و لاحق عصر جدید اصولگرایی را به پیروی از سیاق قبلی و موج سواری در دریای مواج دانشجویی متهم کردم. از خبر گذشتم و با خود نشسته و گفتم که توپخانه اتهامات متقابل رجال سیاسی با آنکه هنوز زمان زیادی به انتخابات ریاست جمهوری آینده باقی مانده ، چقدر پر سروصدا و آتشین است .اندیشیدم که چرا استهلاک سیاسی در کشور ما اینقدر بالاست و پیش بینی کردم که دعواهای سیاسی رقبا در انتخابات پیش رو احتمالاً شدیدتر از گذشته ها خواهد بود. گفتم خداوندا ترا شکر می کنم که حداقل در این گونه دعواهای عاقبت سوز من و امثال من محلی از اعراب نداریم و حداقل بابت این فقرات در قیامت سوال و جواب نخواهیم شد.

بعد از ظهر همان روز که اندک فرصتی پیش آمد و مجدداً به مرور سایت های خبری پرداختم تیتر دیگری توجهم را جلب کرد :پاسخ پورمحمدی به ادعاهای رحیمی.

و دریافتم که متهم مورد نظر آقای رحیمی در سخنرانی دیروز خود آقای پورمحمدی رئیس سازمان بازرسی کل کشور و وزیر سابق کشور می باشد. لیکن وقتی متن خبر را خواندم شوکه شدم ! در کمال تعجب دیدم که درست در وسط دعوایی هستم که فکر می کردم در آن هیچ محلی از اعراب ندارم!

21 میلیارد مورد اشاره آقای رحیمی همان تسهیلات وام قرض الحسنه کوتاه مدتی بود که بابت کمک به ساخت پروژه 000/10 واحدی سیمرغ و در دوران وزارت کشوری آقای پور محمدی به تعاونی مسکن وزارت کشور پرداخت شده بود و بنده حقیر سراپا تقصیر نیز هم اینک مدیرعامل همان تعاونی هستم.

بنابراین برخود لازم و واجب دانستم نکاتی را جهت تنویر افکار عمومی و دفاع از حقوق اعضای تعاونی که همگی آنها از کارکنان زحمتکش وزارت کشور و سازمانهای تابعه آن می باشند ، به استحضار طرفین دعوا ، ملت شریف ، اصحاب رسانه و اعضای محترم تعاونی برسانم :

1-    تعاونی مسکن شماره 4 وزارت کشور در سال 1386 با نشأت گرفتن از سیاست های عدالت محور دولت و رئیس جمهور محترم و در راستای کمک به رفع معضل بی مسکنی کارمندان زحمتکش وزارت کشور و با مطالبه و مشارکت بخش عمده نیروهای قراردادی ، پروژه ای ، خدماتی و .... که جزء زحمت کش ترین قشر وزارتخانه و سازمان های تابعه بودند تاسیس و با استقبال گسترده اعضاء کارکنان از خدماتی گرفته تا مدیران بلندپایه صف و ستاد وزارت کشور مواجه گشت.

2-    در اسفندماه سال 1386 هیئت مدیره وقت تعاونی زمینی را به مساحت 80 هکتار در شهر اسلامشهر از طریق شرکت در مزایده و از وزارت محترم صنایع خریداری و ضمن ساماندهی بیش از 3300 نفر از کارمندان در پروژه مذکور از وزیر محترم وقت کشور برای اعضای پروژه درخواست وام قرض الحسنه کوتاه مدت نمود تا پس از اخذ تسهیلات از منابع بانکی وام مذکور توسط اعضاء تامین و بازپرداخت گردد.

3-    وزیر محترم وقت کشور نیز در اثر درخواست های مکرر اعضای تعاونی با استناد به ماده 17 قانون بخش تعاونی و حمایت از بخش تعاونی ، دستور مساعد و موافق صادر نمود که عین دستور ایشان به شرح ذیل است :

" جناب آقای مهندس هاشمی ، نظر به ضرورت حمایت از کارکنان، مبلغ درخواستی وفق مقررات به صورت وام کوتاه مدت در اختیار تعاونی مسکن قرار گیرد تا توسط  همکاران و مدیران مربوطه اخذ و جایگزین گردد."

4-    پس از آن از تاریخ 24/09/86 تا 15/12/86 مجموعاً مبلغ 21 میلیارد تومان از طرف معاونت عمرانی و سازمان شهرداریها به تعاونی مسکن شماره 4 وزارت کشور پرداخت شد که این تعاونی نیز از تاریخ 04/02/87 ( یعنی کمتر از دو ماه ) به بازپرداخت وام مربوطه اقدام نمود که تاکنون مبلغ 11 میلیارد تومان آن پرداخت و مابقی نیز به صورت تعهد ساخت و تحویل آپارتمان به سازمان محترم شهرداریها در حال انجام است.

5-    از آنجا که جناب آقای رحیمی در بیانات خود به موضوع غیر قانونی بودن این کمک نیز اشاره فرموده اند توجه ایشان را موارد 17 و 24 قانون بخش تعاونی و اصول 43 و 44 قانون اساسی جلب و به جهت احتراز از تطویل مطلب فقط به ذکر متن ماده 17 قانون تعاون اکتفا می کنم :

‌”ماده 17 - شرکتهای تعاونی شرکتهایی است که تمام یا حداقل 51% سرمایه به وسیله اعضاء در اختیار شرکت تعاونی قرار می‌گیرد و وزارتخانه‌ها،‌سازمانها، شرکتهای دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت، بانکها، شهرداریها، شوراهای اسلامی کشوری، بنیاد مستضعفان و سایر نهادهای‌عمومی می‌توانند جهت اجرای بند 2 اصل 43 از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت، مضاربه، مزارعه، مساقات، اجاره، اجاره به‌شرط تملیک، بیع شرط، فروش اقساطی، صلح، اقدام به کمک در تأمین و یا افزایش سرمایه شرکتهای تعاونی نمایند بدون آنکه عضو باشند."

6-     و اما نکته پایانی این اطلاعیه بیان زبان حال بیش از 3000 نفر کارمند است که بنا به اظهارات و درد دلهایی که در طول این چند سال با حقیر داشته اند با هزار بدبختی از جمله با فروش طلای همسر و گوشواره دختر و قرض از برادر و خواهش از خواهر و ... مبلغی هر چند ناچیز ولی با هزار عشق و امید آماده و به حساب این تعاونی واریز نموده اند تا شاید بتوانند خانه ای نه متناسب با نیاز خود بلکه حداقل در شان کرامت انسانی خویش تهیه کرده و لااقل در دوره بازنشستگی از رنج اجاره خانه رهایی یابند.

جناب آقای رحیمی ، توجه جنابعالی را به این واقعیت تلخ جلب می نماییم که متاسفانه پس از عزل آقای پور محمدی از وزارت کشور و آمدن و رفتن پی در پی وزرای بعدی ، اعضای این تعاونی قربانی بازی ها و تلقی های سیاسی شده و به جرم اینکه آقای پور محمدی معزول (و به قول شما مطرود از کابینه)زمانی به تعاونی آنها کمک کرده در دوره مهرورزی مورد بی مهری شدید قرار گرفتند. جالب است بدانید علیرغم اینکه هیئت مدیره این تعاونی شبانه روز خود را وقف این تعاونی کرده و از هر ظرفیت ممکن استفاده کرده و بیش از چهارصد هزار متر گودبرداری کرده و فونداسیون 6 برج 23 طبقه را اجرا کرده و قالب های مربوطه را از خارج از کشور خریده و مونتاژ کرده و .... لیکن هنوز هم که هنوز است دریغ از یک ریال تسهیلات بانکی. و این در حالی است که پروژه این تعاونی با دارا بودن ده هزار واحد مسکونی و بیش از 000/670/1 هزار مترمربع زیر بنا بزرگترین پروژه انبوه سازی بخش غیردولتی کشور پس از انقلاب محسوب می شود.

جناب آقای دکتر رحیمی، جنابعالی در همایشی که موضوع آن حمایت از تعاونیهاست می فرمایید که دولت با تمام توان از تعاونیها حمایت می کند و در همان همایش یک تعاونی با بیش از 3000 عضو را که فقط یکبار مورد حمایت واقعی قرار گرفته و به هر عضو آن به طور میانگین 000/3000 تومان وام قرض الحسنه اعطا شده را اینچنین زیر سوال می برید.

جناب آقای رحیمی از جنابعالی تقاضا داریم از پروژه های این تعاونی بازدید فرمایید و گزارش عملکرد آن را با توجه به منابع مالی بسیار محدود مطالعه فرمایید و آن وقت خواهید دید که این تعاونی چقدر جای حمایت دارد که الان از آن محروم است و ما همانگونه که از آقای پور محمدی به خاطر توجه و کمک محدودشان در گذشته به این تعاونی سپاسگزاریم از جنابعالی ده برابر بیشتر سپاسگزار و ممنون خواهیم بود در صورتیکه دستور فرمایید مدیران محترم وزارت راه و شهرسازی به پروژه این تعاونی نیز همانند پروژه های مسکن مهر نظری مهرورزانه داشته باشند و بابت پرداخت تسهیلات ساخت هفت خوان موجود را هفتاد خوان نکنند.

با احترام و اعتذار

جواد صباغ

مدیرعامل و عضو هیئت مدیره