زبانشناسان با مقایسه عناصر مختلف زبانهای دنیا مانند دستور زبان، صرف افعال و تعداد الفباها به دستهبندی زبانهای زنده دنیا بر اساس میزان دشواری آموختن آنها كردهاند و پنج زبان عربی، چینی، ژاپنی، كرهای و مجارستانی را به عنوان مشكلترین زبانهای دنیا دستهبندی كردهاند.
به گزارش دادنا و به نقل از وب سایت ThirdAge، اگر تا پنجاه سال پیش "باسواد بودن" به معنای سواد خواندن و نوشتن و بلد بودن چهار عمل اصلی ریاضیات بود اما در دنیای مدرن معیارهای دیگری نیز به آن افزوده می شود تا با سواد بودن سخت تر از دهه های گذشته باشد. دانستن یك زبان خارجی یا بلد بودن كار با كامپیوتر و استفاده از اینترنت را می توان از دیگر معیارهای باسواد بودن به حساب آورد.
با این حال یكی از كارهای زمانبر و نسبتاً مشكل آموختن زبانی به غیر از زبان مادری است و هیچ زبانی برای یادگیری آسان نیست اما آموختن همه زبان ها به یك اندازه مشكل نیستند و برخی از زبان شناسان پنج زبان زنده دنیا را جزو مشكل ترین زبان ها برای آموختن انتخاب كرده اند. اینكه چرا این زبان ها به عنوان مشكل ترین زبان های زنده دنیا برای آموختن انتخاب شده اند به فاكتورهایی مانند میزان دوری و اختلاف با زبان مادری، نحوه نگارش الفبای و گویش اصوات آن بر می گردد. این زبان مشكل دنیا عبارتند از:
در زبان مجارستانی اسم در هفت حالت مونث و مذكر و خنثی و ... صرف می شود. زبان مجارستانی همچنین جزو "زبان های مستقل" محسوب می شود بدین معنا كه واقعاً هنوز مشخص نشده است كه ریشه های این زبان از كجاست و برخلاف بقیه زبانهای رایج در اروپا ریشه لاتین ندارد. این زبان 13 میلیون گویشگر دارد.