آقایان! مردم حرف هایی دارند که به گوش شما نمی رسد؛ به جای سخنرانی ، کمی هم گوش کنید

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان"آيا اين يك خطر نيست؟!" نوشت:
 
ملاحظه اخبار منتشر شده در هفته گذشته نشان مي‌دهد در كشور ما اين روزها اقتصاد و سياست هر كدام بدون توجه به ديگري راهي را در پيش گرفته‌اند كه معلوم نيست به كجا منتهي خواهد شد. مشكل اساسي اين روش اينست كه هيچيك از اين دو، دغدغه مردم را ندارند و دراين ميان اين مردم هستند كه سرشان بي‌كلاه مي‌ماند.

سياستمداران اين روزها سرگرم متهم كردن همديگر به قاچاق كالا، جمعآوري ثروت، جاسوسي براي موساد، عمله فراماسونري بودن، مجاز نبودن براي حضور در انتخابات، فقدان شايستگي براي فعاليت سياسي، همكاري با جريان انحرافي، خروج از عدالت، بي‌بصيرتي، توليد خطرهائي بزرگتر از خطرهاي گذشته، توسل به شعارهاي تبليغاتي، سطحي‌نگري و برخوردهاي غيرعلمي، فرصت‌طلبي، موج سواري و تلاش براي انحصارطلبي و اقتدارگرائي هستند.

 اينها همه نسبت‌هائي هستند كه در چند روز گذشته ميان فعالان سياسي و مسئولان رد و بدل شده و در خروجي‌هاي خبرگزاري‌ها و رسانه‌هاي مجازي و مكتوب قابل مشاهده هستند و حتي بخشي از آنها در رسانه ملي نيز انعكاس داشته است.

صاحبنظران، اين جنگ تبليغاتي را يك نبرد زودهنگام براي انتخابات مجلس مي‌دانند، جنگي كه ميان عناصر يك جناح در گرفته و چون اين همان جناحي است كه خود را اصولگرا مي‌داند و قدرت را نيز در دست دارد چاره‌اي جز اين نيست كه گفته شود اين يك جنگ قدرت است.

 تصاحب كرسي‌هاي مجلس براي فعالان سياسي مهم است اما نه آنقدر كه به قيمت تهمت و دروغ و چوب حراج زدن به حيثيت همديگر تمام شود. اين روش، حتي در نظام‌هاي سياسي غيرديني محكوم ومذموم است چه رسد به يك نظام ديني آنهم دين اسلام و مكتب اهل البيت عليهم السلام كه مبتني بر اخلاق و كرامت انساني است.

در بخش اقتصادي هم خبرهاي تازه منتشر شده اينها هستند: افزايش 13 درصدي قيمت سيمان براي دومين بار در 6 سال اخير، ابهام در تصميمات جديد يارانه شير، خداحافظ شير يارانه‌اي! افزايش تعرفه شكر در آستانه ماه مبارك رمضان، و خبري كه منتشر نشد اما در عمل به زندگي مردم وارد شد اينست كه بسته‌بندي‌هاي شير، ماست، پنير، آب‌ميوه و... گاهي نصف و گاهي يك سوم خالي به خريداران تحويل مي‌شوند تا طبق يك توافق اعلام نشده، جبران افزايش بهاي تمام شده براي توليدكننده در شرايط عدم امكان افزايش قيمت به دليل اجراي قانون هدفمندي يارانه‌ها ميسر گردد.

 نتيجه اين شده است كه مردم از يكطرف با گراني‌هاي سرسام‌آور مواجهند و از طرف ديگر با مشاهده كم‌فروشي‌ها آيه شريفه "ويل للمطففين" را زمزمه مي‌كنند و در اين ميان، رئيس مجمع عالي واردات مي‌گويد: "قيمت‌ها را كاهش مي‌دهيم اگر دولت دست از قيمت‌گذاري بردارد" (روزنامه جمهوري اسلامي، چهارشنبه 15تير 90 صفحه 15)

به همين چند قلم خبر و اظهارنظر سياسي و اقتصادي اكتفا مي‌كنيم و وارد مباحث مهمتري از قبيل اين گفته‌هاي رئيس‌جمهور كه در ايران هيچ خانواده فقيري وجود ندارد و به هر خانواده 1000متر زمين واگذار مي‌كنيم! و اظهارات فرمانده كل سپاه پاسداران كه درباره همه مقولات از سياسي و اجتماعي گرفته تا اقتصادي و فرهنگي و هنري و انتخابات و... اظهارنظر مي‌كند، نمي‌شويم كه مثنوي هفتاد من كاغذ شود.

 اگر فقط به همان چند قلم اظهارنظر سياسي و اقتصادي كه رسانه‌اي هم شده‌اند اكتفا كنيم و با توجه به آنها بخواهيم شرايط امروز جامعه را ارزيابي نمائيم، قطعا به اين نتيجه خواهم رسيد كه جامعه ما، در سطح فعالان سياسي و مسئولان اجرائي دچار مشكلات حادي است كه هر چه زودتر بايد حل شود.

 مسئولان و فعالان سياسي بايد به اين واقعيت توجه كنند كه براي انجام موفق انتخابات مجلس و هر اقدام ديگري به حضور مردم در صحنه و پاي صندوق‌هاي رأي نياز دارند. اين حضور فقط در صورتي تأمين خواهد شد كه شما را در حال تلاش و خدمت ببينند نه منازعات و مناقشات بي‌حاصل.

 اين را بدانيد كه آنچه شما مي‌گوئيد و به همديگر نسبت مي‌دهيد، براي مردم آب و نان نمي‌شود. كار اول شما تأمين رفاه و معاش مردم است و بعد از آن نوبت به بقيه امور مي‌رسد. اگر معاش مردم تأمين نباشد، فرصتي براي شما باقي نمي‌ماند كه بتوانيد به ساير امور جامعه، چه مادي و چه معنوي، بپردازيد كه فرموده‌اند "من لامعاش له لامعادله".

توصيه ما به مسئولان اينست كه از دايره تنگي كه خود را در آن محصور كرده‌اند خارج شوند و به ميان مردم بروند و حرف‌هاي مردم را بدون سانسور بشنوند تا بتوانند از شرايط امروز جامعه ارزيابي درستي داشته باشند. به آنچه بله قربان‌گوها به شما گزارش مي‌دهند اكتفا نكنيد و از محدوده گزارش‌هاي از صافي گذشته عبور كنيد تا به واقعيت‌هاي جامعه برسيد. مصاحبه‌هاي گزينشي رسانه ملي نيز شما را قانع و راضي نكند.

مردم حرف‌هاي زيادي دارند كه به گوش شما نمي‌رسد. همان مردمي كه به نظام جمهوري اسلامي وفا دارند و براي حفاظت از آن آماده هرگونه فداكاري نيز هستند، از وعده‌هاي نادرست، از گراني‌هاي لجام گسيخته و از فقر و بي‌كاري و بي‌عدالتي ناراحت و ناراضي هستند.

اين نظام با پشتوانه مردم تأسيس شد و تا امروز ماند و رشد كرد و از اين پس نيز براي ماندن و قوي‌تر شدن به همين مردم نيازمند است. اعتماد مردم را نمي‌توان با دعواهاي سياسي و همديگر را از ميدان خارج كردن حفظ كرد. براي برخورد با عناصر فاسد و منحرف، قانون و راهكار عملي وجود دارد وتوسل به سخنراني و شعار دادن و تبليغات، راهي انحرافي است كه فقط مي‌تواند به اعتماد مردم خدشه وارد كند. اگر اينها را انتقاد مي‌دانيد، چرا آنرا انحصاري كرده‌ايد؟

 براي عموم مردم هم اين امكان را فراهم بياوريد تا حرفهايشان را بزنند و به عملكردها انتقاد كنند. براي حفاظت از نظام جمهوري اسلامي، راه درست اين نيست كه مردم خاموش باشند و مسئولان سخنراني كنند، بهترين راه اينست كه مردم بگويند و مسئولان گوش باشند.

اگر با گوش جان به حرف دل مردم گوش كنيد به اين واقعيت خواهيد رسيد كه مردم از دعواهاي سياسي و فشارهاي اقتصادي خسته شده‌اند. آيا اين، يك خطر نيست؟!