حرم علي بن مهزيار در اهواز با خاك يكسان شد! (+گزارش تصويري)

عصرايران - بقعه تاريخي علي بن مهزيار كه جزو ميراث فرهنگي و مذهبي كشورمان است ،‌ در اقدامي عجيب ،‌با خاك يكسان شد.

هر چند مسوولان اوقاف ،‌هدف از اين كار را ترميم و توسعه حرم عنوان كرده اند اما مگر نمي شد بدون تخريب اين بناي مذهبي كه با هزينه هاي سنگين ساخته شده است،‌ نسبت به توسعه آن ،‌مانند بسياري از اماكن متبرك ديگر ،‌ مانند امامزاده صالح تهران ،‌ اقدام نمايند؟

در همين باره ،‌ امید حلالی ،‌سردبير نشريه فرهنگ جنوب در يادداشتي كه براي عصرايران نوشته ،‌ آورده است: ... غلامرضا سبزعلی عضو شورای سابق اهواز در تماسی خبری عجیب می دهد که برایم شوک آور است که دوربین های شما کجا هستند و چه نشسته اید که ساختمان علی ابن مهزیار اهوازی را خراب کرده اند!

از قبل البته ما این خبر را داشتیم که قرار است فضای صحن را مرمت کنند اما اصلا در مخیله مان هم نمی گنجید که روزی کل ساختمان و عمارت زیارتگاهی نسل اندر نسل مردم اهواز تحت عنوان توسعه با سطح زمین برابر و همسان شده و به تمام ویران گردد. کل عملیات را در حد یک مرمت می پنداشتیم یا قدری مفصل تر که در محل های دیگر نیز سابقه داشته است...به سمت بقعه حرکت کردیم. با دیدن منظره شوکه شدم نه از رواق خبری بود و نه از گلدسته های رفیع که خاصه جلوه ای روحانی و عرفانی شگرف داشتند وقتی که دم غروب از پیچ پل هفتم به سمت بولوار ساحلی می پیچیدی و دو نخل زیبابی افشان نمای رواق و گلدسته را تکمیل کرده و آذین می دادند و ناخودآگاه دست روی سینه می گذاشتی به احترام و زیر لب زمزمه می کردی که السلام علیک یا عبد صالح. السلام علیک ای پناه دل شدگان. پس از اقامه نماز ظهر است که وارد صحن می شویم. تک تک زائرین و نماز گزاران در عدل ظهر و زیر تیغ برنده و سوزان آفتاب جنوبی حضور دارند. یکی دو زائر نیز زیر سرپناه مقبره حضرت والد و فرزند شهید آیت الله شفیعی هستند و فاتحه می دهند و ضریح حضرت علی ابن مهزیار اهوازی (ره) تقریباً وسط حیاط قرار داده شده در جرنگه ظهر. یکی از نمازگزاران که از مسجد بیرون آمده به سمت ضریح می رود و گوشه ی پایین را می بوسد به تبرک و ... .

دور محوطه ی سکویی که سابقاً مرقد ابن مهزیار بر آن قرار گرفته بود را تا بیست سی متری آن سوتر حفاظ کشیده اند که شبیه حفاظ های متروست. با دلشکستگی و بهت می رویم جلو. از لای نرده های سبز و آبی به داخل محوطه و آنچه روزی صحن بود نگاه می کنیم. دیگر نه از بقعه خبری هست و نه از سکویی که در بچگی مدام از روی آن به پایین می جستیم یا از پله هایش بالا و پایین می رفتیم و در جوانی بیرون کفش کن منتظر همسر می ایستادیم و در عین حال حواس مان بود که این بار بچه هایمان از همان پله و سکو نغلتند و زیادی ورجه و وورجه نکنند... همه آن خاکسپاری هایی که برای خانواده دوستان، اقوام و آشنایان آمده بودیم از جلو چشم هایم رد شد و شب های با معنویت احیا و دعاهای کمیل و زیارت های پر سوز و گداز.

انگار زمین شخم خورده بود. گرما شدید تر از آن بود که بشود بیشتر ماند و شوک هم بیشتر از آن که روی موضوع تمرکز کنیم. سریعاً به چند دوستی که احتمال مطلع بودن شان را می دادم تماس گرفتم و پی گیر موضوع شدیم. به بر و بچه های تولید خبر صدا و سیما هم می گوییم و ...

مسئولین و آنها که باید از موضوع خبر داشته باشند یکی از توسعه حرف می زد و دیگر از بازسازی و دیگری از چراغ خاموش حرکت کردن متولیان و ... اما این بقعه و زیارتگاه و مرکز اصیل دینی که خانه یا ملک کلنگی نبوده که به اصطلاح معماران و بناها کپش کنیم و چند طبقه بسازیمش! هر محل هر چه کهن تر باشد و قدیمی تر با شناسنامه تر و اصیل تر است و در شرایطی تجدید بنا را می طلبد که به نظر می رسد هنوز درباره مرقد علی ابن مهزیار اهوازی صدق نمی کرد چرا که هم دو سالن مجزا داشت و هم ضریحی مناسب و هم صحن و حیاطی قابل استفاده در ضمن تا به حال بارها صحن های رضوی و یا شاه چراغ و دیگر زیارتگاه ها توسعه پیدا کرده اند اما هیچ کدام به این شکل و وضع درنیامده اند و می دانیم که از زیر بارگاه امام رضا (ع) در مشهد زیرگذری تعبیه و ساخته شده است اما قرار نیست که در هر توسعه و مرمتی کل بنا تغییر ماهیت بیابد و از نو بنیان گذاشته شود و ... مثل علی ابن مهزیار امروز ما.

یکی دو مسئول استانی را هم که پی جو می شویم این طور عنوان می کنند که بی خبر بودیم و خودشان تصمیم گرفتند و چراغ ها خاموش بود و ... می گویم این که عذر بدتر از گناه است و مگر شما مسئولین طراز اول این استان نیستید و مگر این استان بزرگ تری ندارد یا قرار است هر کدام از ادارات و سازمان ها جزیره ای عمل کنند یا خودمختار باشند؟

دل شکسته بر می گردیم. خسته و گرما زده. خاطرات مان هم انگار رفته اند زیر آوار. از سه شیفته کار کردن هم برای جمع و جور کردن کار خبری نیست. یادم می آید به حرف دوست خوش قریحه فرهنگی جناب دولتخواه که در حین برگزاری یک جشن در پارک دولت و بولوار ساحلی از مردم می پرسد که به نظر شما ارزشمندترین منظره و گرانقیمت ترین خاک در اهواز کجاست؟ و روی سوی آن ور شط به سمت علی ابن مهزیار اهوازی می کند و جماعت با شعف دعای فرج را می خوانند ... .

عصرايران ،‌آماده دريافت و انتشار توضيحات مسوولان در اين خصوص است.