پیام عملی دولت به مجلس: غیبت سه وزیر محذوف در جلسه امروز کابینه

هر روز یک درگیری و بحران درست می کند.
مخالفت با تنظیم خانواده
مخالفت با تغییر ساعت در اول فروردین
عدم اختصاص بودجه مصوب مجلس به مترو
عدم معرفی وزیر ورزش
مجبور کردن وزیر راه به عدم شرکت در جلسه استیضاح
ماجرای کردان
ماجرای محصولی
ماجرای اژه ای
ماجرای صفار
ماجرای وزرای متعدد برای آموزش و پرورش (3 مهرماه بدون وزیر)
درگیری با دانش جعفری (وزیر اقتصاد وقت) و بر کناری او
ماجرای هولوکاست
هاله نور
مناظره ها
مکتب ایرانی
حضرت مشایی
حذف و ادغام 5 دقیقه ای چندین وزارتخانه
نامه تند به شورای نگهبان
نامه توهین آمیز به مجلس
پخش پول 5 میلیونی بین نمایندگان مخالف کردان در مجلس
ماجرای متکی
توهین های مکرر به قوه قضاییه
ماجرای مجله همت
ماجرای ممه را لولو برد!!!!
و ....
شما را به خدا نگذارید بیشتر از این مضحکه نسل های پس از خودمان شویم.
شما را به خون شهدا قسم نظر منو بزنین.

نه به اون سکوت ده روزه نه به این لحن خشن

زمان آقای خاتمی هر9 روز یک بحران
زمان آقای احمدی نزاد هررور 9 بحران

دکتر کوتا بیا ! مجلسیا تعدادشون بیشتره ! میزنن ...

اين هموطن "ناشناس" و نظرش براي هممون خيلي هم آشنا و شناس بود.
باور كنيد هر ايراني كه كمي عشق به مملكتش داشته باشد و دلش براي ايران و براي اسلام بسوزد اين روزها غير افسوس و ناراحتي از مسائل پيش آمده و نگراني از آينده كشور دغدغه ديگري ندارد.

نه به اون سکوت ده روزه نه به این لحن خشن

حالا حالا ها بايد حالشو ببريم. تا متوجه بشن كه ....

از ماست که بر ماست!!!!!!!

عجب لیست بلند بالا و کاملی ..فکر کنم این لیست دوست خوبمان از سوال اقای مطهری کاملتر باشه...دیگه بهونه چیه؟؟؟؟؟؟؟

ببینیم اینایی که اسمشان را گذاشته اند نماینده مردم در مجلس و به گفته حضرت امام مجلس در راس امور است تفسیرشان چه خواهد بود آیا به خاطر یک دوره دیگر قانون را دور خواهند زد و یا در صورت وجود خلاف قانونی دولت در مسئله ادغام چند وزارتخانه مانند مدرس خواهند شد یا ماست مالی خواهند کرد؟!

هاله نور رو خوب اومدي

هرچی بلا سر این مجلس بیارن حقشه
خلایق هرچه لایق

هم حرف های اقای لاریجانی را گوش دادم و هم رئیس جمهور
اما حرف های آقای لاریجانی در بحث ادغام منطقی تر به نظر میرسد.

فكر مي كنيد اخرش چي مشود هيچي مجلس يك بيانيه مي دهد وبخاطر بعضي مصالح كوتاه مي ايد

هر چي مشايي بگه همونه
مشايي نژاد

اون یازده روزی که جناب آقای دکتر در منزل حضور داشتند ،نه برای استراحت بود و نه تمدد اعصاب.داشت فکر میکرد که بعد از جریان وزیر طلاعات چطوری یک سوژه جدید راه بیاندازند و مردم و مجلس بدبخت ما را برای مدتی سرکار بگذاره تا روز از نو روزی از نو.تاریخ ایران چنین مجلسیان بی دردی را به خود ندیده .باشد تا آینده قضاوت کند.

اگر بدونید به خاطر این شیوه مدیریت اجرائی کشور که همواره در حالماجراجوئی است چه ضرری در عسلویه عاید ما و نسلهای بعد از ما میشود به فقر و اثرش یعنی بی ایمانی که دامن نسلهای آینده این انقلاب را خواهد گرفت گریه خواهید نمود !

خود کرده را تدبیر نیست

كار از اين حرفها گذشته
خدا به داد برسه

مشايي بسه ديگه !
مشايي ميدوني داري چكار ميكني ؟
مشايي دوتا برادر را انداختي به جون هم !
مشايي اين هم بگذرد!
مشايي تا كي ؟
مشايي خداي هم هست !
مشايي تمومش كن !
مشايي تا شقاي هست زندگي بايد كرد
مشايي اين اخرين اخطاره
مشايي چه ميكني
مشايي دلت بسوزه كه دل مجلسي ها را سوزاندي
مشايي خسته شديم از دستت
مشايي خسته نميشي
مشايي با ما راه بيا
مشايي بگم !بگم !
مشايي...

رئيس جمهور قانوني عمل مي كند و نمايندگان مجلس اظهار فضل ننمايند.

دم انتخابات شده دارن سیاه بازی میکنن میخوان بگن ما نیروی دولت نیستیم

من نمی دونم تا کی باید این مشکلات رو شاهد باشیم .
یکی نیست بگه آقای دکتر برای ما محترمین بهتون رای دادیم و پاتون واسادیم ولی دیگه قرار نیست هر موضوعی رو تفسیر به رای کنین .
توی اون طرح نوشته تعداد وزارت خانه ها با قانون هست و این یعنی اینکه باید طرح یا لایحه ای به مجلس برود و تصویب شود و بعد بره تازه شورای نگهبان برای تائید بعد ابلاغ بشه نه خودت بزنی سه تا وارت خانه رو داغون کنی .می گی نباید بلاتکلیف باشه خوب کارشون رو با وزارشون بکنن تا تکلیفت قانونی ابلاغ بشه و بعد هم ادقام کنین و وزیر برای رای بدین مجلس .

چاپ نمی کنی ----«چه دفاعی از خودم بکنم جناب قاضی من بی دفاعم... من شریف تربیت شدم من شریف بزرگ شدم... نه کسی منو می شناخت... نه کسی بنده رو می دید... نه ثروتمند بودم و نه هیچ چیز دیگر... همهٔ سهم بنده از زندگی کار کردن در زیر زمین ادارهٔ بایگانی بود لای پرونده ها... من ساده بودم من همه چیز رو باور می کردم، من با هیچ کس مخالفت نمی کردم... سرم به کار خودم بود و شریف بودم... من نمی خواستم به بانک برم، من نمی تونستم طبابت کنم، من نمی تونستم سرهنگ باشم، من نمی خواستم شعر بگم، من مقاومت کردم تا حد توانم... اما من توانم کم بود... بنده ضعیف بودم، برای خودم ضعیف بودم و برای دیگران... و من به همه احترام می گذاشتم... من به همه احترام می گذاشتم، و من شروع کردم به بازی کردن... و من شروع کردم به سرگرم شدن... و بعضی وقت ها یادم رفت که کجام... و همهٔ این هایی که می گند مال من نیست، حق من نیست... و من اشتباهی ام... من از اولش هم اشتباهی بودم... بله من یادم رفت که این ها مال من نیست و من اشتباهی ام، تقصیر من بود... تقصیر دیگران هم بود... اما خدایا تو شاهدی که من هیچ چیزی رو برای خودم برنداشتم.... من هیچ چیز رو توی جیبم نذاشتم... من از سهم کسی نزدم... من فقط اشتباهی بودم... خدایا تو شاهدی که من چیزی رو خراب نکردم... خدایا تو شاهدی که من کسی رو اذیت نکردم... من فقط اشتباهی بودم... چه دفاعی از خودم بکنم؟... من بی دفاعم... حالا من مانده ام و تقاص این همه اشتباه دیگران و بازیگوشی خودم... جناب قاضی من از هیچ کس توقعی ندارم... خدایا تو منو ببخش...من اشتباهی بودم!!!...»

با سلام
یادداشت اول منصفانه بود .ممنون که رشادت داری عصر ایران .ولی یادداشت های قبلی من رو میذاشتی ممنون میشدم.

خدائیش لیستش خیلی کامله.

بهتر است بگوييم ما مجلس نداريم،فقط يك تعداد كارمند در بهارستان هر ماهه يك حقوق از بيت المال مي گيرندو بس،ضمنا نمي دانم كفن پوش ها كجا هستند!!!