عصرايران ورزشي ؛مصطفي بدرالسادات - تيم ملي فوتبال ايران باز هم باخت تا حسرت قهرماني در جام ملت هاي آسيا 35 ساله شود. ايران پس از آن كه در سال هاي 1968 ،1972 و 1976 سه دوره متوالي قهرمان بلامنازع جام ملت هاي آسيا شد ،هرگز نتوانست جايگاه از دست رفته اش را بازيابد.
تيم ملي فوتبال ايران ،در حالي شنبه شب به مصاف كره جنوبي رفت كه در پي سه برد در برابر تيم هاي عراق ،كره شمالي و امارات متحده عربي ، دچار غروري كاذب شده بود و با ادعاهاي افشين قطبي كه "تيم كره را مثل كف دستش مي شناسم" و "پيروزي قطعي است" ، نه در زمين فوتبال ،كه در آسمان سير مي كرد!
تيم كره جنوبي اما از همان دقايق اول ، حمله كرد و تهاجمي ظاهر شد تا فوتباليست هاي ايراني را در لاك دفاعي فرو برد.
در شبي كه باختيم ، تيم ايران بي هيچ تعارفي بسيار بد بازي كرد و شمار موقعيت هاي گلش بسيار اندك بود. ما حتي تا دقيقه 91 صاحب موقعيت كرنر هم نشديم!
خط دفاعي ايران ،هر چند خوب عمل كرد و بارها مانع دستيابي كره اي ها به گل شد ،اما به همان ميزان ،خط حمله ايران ، بي كفايت ،در هم ريخته و بي برنامه بود و جز چند حركت نيم بند فردي و چند شوت بي حاصل ،كار گروهي خاصي از آن نديديم.
خط حمله تنها زماني خودي نشان داد و حركتي كرد كه ديگر خيلي دير شده بود ، يك گل خورده بوديم و تنها يك نيمه 15 دقيقه اي در اختيار داشتيم كه البته در اين دقايق سنگين هم كه چيزي براي از دست دادن نداشتيم ، حملات ،هر چند كمي بيشتر ،اما همچنان بي برنامه بودند.
باخت تيم ملي در شب دوحه ، تلخ و گزنده بود ،اما واقعيت اين است كه برد ،حق كره اي ها بود كه بر خلاف رقباي ايراني شان ، تنبل و تن پرور ظاهر نشدند و 120 دقيقه دويدند و تا لحظه آخر ،عطش گل زني داشتند.
واقعيت تلخي كه براي چندمين بار در قطر ثابت شد اين است: ما ديگر قدرت برتر فوتبال آسيا نيستيم ، فوتبال ايران ،مدت هاست كه حركت به سمت فرسودگي و درجه دوم شدن را آغاز كرده است و اين ،البته حق كشوري است كه ورزش آن ،گروگان سياسيوني است كه از ورزش ،فقط دعوا بر سر اين كه چه كسي جلوي دوربين برود را بلد هستند.
وقتي در اين مملكت ، باشگاه هاي مطرح را به هيات مديره هايي مي سپارند كه بعضي از اعضاي آن ،قبل از عضويت در هيات مديره ، حتي استاديوم نرفته و زمين فوتبال را از نزديك نديده اند ،نتيجه بهتر از اين نمي شود.
لب مطلب اين است:فوتبال در ايران به نان داني گروهي خاص تبديل شده است به بهاي حيف و ميل پول هاي ميلياردي مردم و خرد كردن مداوم اعصاب ميليون ها ايراني.
اگه علی دایی مربی تیم بود جواد نکونام جرات نمیکرد اینقدر بی خیال راه بره توزمین
این نتیجه و سایر نتیجه ها از آه علی دایی که تو 20 دقیقه 70 هزار نفر اونطوری بهش فحش دادن
حالا هی بگید علی دایی بد بود
از طرف هفتاد میلیون ایرانی ناراحت
نتیجه هم همین بلبشویی می شه که هست.
شاید هر مربی دیگری هم بود این استرس و فشار بازی با کره را داشت و شاید نمی توانست درست تصمیم بگیرد.
ببینید وقتی تیم ایران جام جهانی نمی رود وقتی مدیریتش و رییس فوتبالش یه آدم شل وبی برنامه است
وقتی نمی دنند چه طور مربی انتخاب کنند وقتی برنامه و هدف نهایی ندارند. نتیجه ای بهتر از امشب نمی تونن بگیرن.
ایران هنوز به تیم با برنامه برخورد نکرده بود.
واقعا حیف از این همه سرمایه و جوانانی که در این تیم ملی بودند واقعا حیف از این همه تماشاگر
گمان نمی کنم تیم کره بازیکن به بازیکن از ایران سر باشد آنچه کره را پیروز میدان کرد برنامه های چند ساله آن هاست. آن چیزی که ما نداریم
بازم میگم حیف از این همه استعداد ناب فوتبالی ایران که در وانفسای قحط الرجال مسئولین فوتبالی و سیاسی به هدر می روند.
آقایون بخدا آقای مشحون رییس فدراسیون بسکتبال رو بیارن بهتر از این خنده رو ها نتیجه می گیرند.
تا چهار سال ديگر...
برای این که فوتبال یک کشور پیشرفت کند خیلی چیز ها باید عوض شود، از تمام مربیانی که در طی سالیان دراز توی این شرایط بد به تیم ملی کمک کردند باید تشکر کرد، از قلعه نوعی، دایی، قطبی و ... و شکایت خود را از کسانی که سیر رو به رشد فوتبال ایران از 98 تا 2006 را متوقف کردند به خدا می بریم.
به امید این که دو باره مدیریتی کارآمد بر ورزش حاکم شود. هر چند که فرصت های بساری از بین رفته اند.
هر موقع در كشوري اين دو با آرامش دنبال بشه ورزش و فوتبال آن هم با آرامش دنبال مي شه و به نتيجه مي رسه. متاسفانه در حال حاضر در ايران نه بر اوضاع سياسي و نه اقتصادي كشور آرامش حاكم نيست. موفقيت 6 سال پيش فوتبال و حضور در جام جهاني فقط مرهون فضاي آرام سياسي در آن دوره بود.
این روزها همه چیز مملکتمون رنگ و بوی سیاسی میده. از مذهبمون گرفته تا ورزش.
دیگه چی میشه گفت ...
بار دوم ببازن بازم میگیم اشکال نداره
باره سوم و چهارم و ......دهم ببازن بازم اشکال نداره
ولی دیگه بسه. آبرو نداریم هیجا از دست فوتبالمون. 1 بار نشد این فوتبالیستا مردمو خوشحال کنن. اگرم کردن بازی بعدی رو گند زدن.
من به شخص تصمیم گرفتم دیگه هیچوقت نشینم پای بازی های ایران . چون لیاقت حرص خوردن و نگاه کردن ندارن
يه بار ديگه ميگم : اين باخت بر تمامي ملت ايران مبارك باد !!!
پس تو سر تیم ملی نزنید این باخت شرافتمندانه را!
تکبیر!