بر مهر 88 چه گذشت؟

گزارشی طنزآمیز از رویدادهای سال 88

مهر و یک خصوصی سازی 15 هزار میلیاردی مهرورزانه

عصرایران ؛ محمود فرجامی - مدرسه‌ها و دانشگاه ها برای سال تحصیلی جدید گشوده شدند و اتفاق خاصی نیفتاد یا اگر افتاد به آن خاصیتی که سبزها گمان می کردند نبود.

ایران اطلاعات مربوط به یک مرکز غنی‌سازی در نزدیکی فردوی قم را فاش ساخت و با بازدید بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از آن موافقت کرد. اما خبر دولتی مهم این ماه این نبود. بلکه آن بود که با واگذاری سهام 50 درصد  به علاوه یک سهم از شرکت مخابرات ایران به یکی از شرکت های جنجالی در راستای اصل 44 قانون اساسی موافقت شده است.

دولت اعلام کرد که این کار در راستای توسعه بخش خصوصی و کوچک کردن دولت صورت گرفته و همه (بجز خریدار و فروشنده که معتقد بودند "من راضی تو راضی...!") معتقد بودند که این کار یعنی واگذاری دولت به "شبه دولتی‌ها" که تازه با حذف و رد صلاحیت سایر رقبای شرکت مذکور یعنی «توسعه اعتماد مبین» صورت گرفته است.

 به هر حال این بزرگترین معامله تاریخ بورس تهران بود که در کوتاهترین زمان ممکن (نیم ساعت) انجام شد و تصویر چک 20 درصد از مبلغ آن، با عنوان بزرگترین رقم چک تاریخ چک‌نویسی ایران هم منتشر شد و برگ دیگری به نهضت رکوردشکنی (البته با مختصری دوپینگ) افزود. رقم چک با  دقت زیادی نوشته شده بود (تا مبادا حتی هشت ریال حلال- حرام شود) چك پرداخت وجه نقد 20 درصدی این واگذاری تاریخی به ارزش پانزده هزار و ششصد و سی و هشت میلیارد و سیصد و بیست ونه میلیون و دویست و دوازده هزار و چهارصد و چهل و هشت ریال بود

 

پارازیت‌هایی که تا پیش از این برای اختلال در برخی شبکه‌های ماهواره ای ارسال می شدند از مهرماه 88 با قدرت و وسعت بیشتری ارسال شدند به نحوی که بر روی بینندگان آن شبکه‌ها هم تاثیر گذاشتند و در روح و روان آنها هم اختلال ایجاد کردند.

اما از آنجایی که متاسفانه هنوز این امواج توانایی تشخیص بیننده های شبکه‌های ماهواره‌ای از سایرین را نداشتند امواج و اختلالات به طور مساوی پخش شدند و سردردهای صبحگاهی، سرگیجه، بدخوابی و حالت تهوع از آن زمان در تهران و بسیاری از شهرهای کشور به امری عادی و "بالسویه" تبدیل شد.

در مقابل خوشبختانه BBC و VOA از سوی ماهواره هاتبرد که داشت هزاران کیلومتر بالاتر از ارتفاع ایران می‌سوخت قطع شدند. سه روزنامه فرهنگ آشتی، آرمان و تحلیل روز (شیراز) در یک روز توقیف شدند. خبر رسانه‌ای دیگر اینکه نرگس کلهر دختر مشاور رسانه‌ای احمدی نژاد به آلمان پناهنده شد که از سوی شبکه های ماهواره‌ای خبر آن و مصاحبه‌ای او که در آن دولت دهم را محکوم وانتخابات را زیر سوال می‌برد به شدت پوشش داده شد.

 

باراک اوباما در این ماه به عنوان برنده صلح جایزه نوبل اعلام شد و تنها چیزی که اعلام نشد این بود که او چه فداکاری و یا حتی فعالیت خاصی در زمینه صلح و حقوق بشر انجام داده است.

 خوشبینانه ترین گمانه از آن آنهایی  بود که حدس می‌زدند این جایزه به اوباما داده شده تا از این به بعد به صلح و حقوق بشر بیشتر توجه کند. احتمال داده می‌شود در کنار اصطلاحاتی نظیر "دکتر بعد از این" یا "مهندس بعد از این" باید "صلح‌دوست بعد از این" یا "فعال حقوق بشر بعد از این" هم اختراع شود.



بیست و پنجم مهر زمین‌لرزه‌ای محسوس تهران را لرزاند و این نخستین لرزش پایتخت در چند سال گذشته به دلیلی غیر از دلایل سیاسی و اقتصادی بود. این زمین‌لرزه کشته و مجروحی نداشت اما یکبار دیگر به مردم ومسئولان یادآوری کرد که تهران در منطقه‌ای زلزله خیز و برخی از مناطق آن بر روی گسل های خطرناک قرار دارد به نحوی که با زمین‌لرزه ای بزرگتر صدها هزار و بلکه میلیون‌ها کشته بر جا خواهد گذاشت. اما خوشبختانه طرفین به کارهای مهمتری مشغول بودند و توجه چندانی به آن نشد و انعکاس خبری و توجه به آن چیزی بود در حد جنجال خبری حضور دوجنسه ها در فوتبال زنان ایران که در همان روزها مطرح شد.

در انفجاری انتحاری در منطقه سرباز بلوچستان، تعدادی از فرماندهان سپاه و سران قبایل محلی که برای نشست مشترکی دور هم جمع شده‌ بودند شهید شدند. گروهک تروریستی ریگی (جندالله؛ یا به قول تلویزیون صدای آمریکا: «جنبش مقاومت مردمی ایران»!) مسئولیت این انفجار را بر عهده گرفت. این گروه هفتم خرداد همین سال هم مسجد امیرالمومنین زاهدان را بمب‌گذاری کرده و سال‌های قبل هم کارهای مشابهی کرده بود که همگی به آمریکا و اسرائیل و انگلیس به عنوان حامیان آنها نسبت داده می‌شد اما همه می دانستند که گذشته از حمایت آنها ، ریگی و دار و دسته‌اش نه در آن کشورها که در پاکستان پناه گرفته‌اند و مشخص نبود چرا هیچ حرف و شعاری در محکومیت دولت این کشور زده نمی شود.

البته 11 عضو نظامی ایران برای دستگیری ریگی وارد این کشور شدند که فورا توسط ارتش پاکستان دستگیر و به ایران بازگردانده شدند.